Ό,τι και να κάνουν οι καπιταλιστές όπου γης,
θα μείνει στην ιστορία των εκμεταλλευτικών συστημάτων,
η καταστρεπτική επίδραση
του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής
στο περιβάλλον, με γνώμονα το κέρδος.
Το alt.gr συζητά με τον Αντώνη Ραλλάτο μέλος της Ομάδας Περιβάλλοντος του Τμήματος Οικονομίας της ΚΕ και του Τμήματος Αγροτικής Πολιτικής της ΚΕ του ΚΚΕ.
Η 5η Ιούνη έχει οριστεί ως παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος -όπως μας λένε, αλλά τα περιβαλλοντικά προβλήματα οξύνονται.
Για την κατάσταση του περιβάλλοντος υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις.
– Εκείνες που αντιμετωπίζουν τα προβλήματα σαν κάτι ξένο και έξω από την διαδικασία και τις σχέσεις της παράγωγης μιας κοινωνίας, χωριστά από την κυρία παραγωγική δύναμη τον εργαζόμενο άνθρωπο, τις συνθήκες ζωής και εκμετάλλευσής του.
Έτσι σκόπιμα αναγνωρίζουν ως αίτια για την όξυνση των προβλημάτων του περιβάλλοντος γενικά τον άνθρωπο.
Γι αυτούς φταίει το ίδιο η εργατική τάξη και οι πολυεθνικές, οι μονοπωλιακοί όμιλοι, οι κυβερνήσεις τους και το κράτος τους.
Δηλαδή φταίνε οι λαοί για που κάθε χρόνο καταστρέφονται σε παγκόσμιο επίπεδο για παράδειγμα δάση έκτασης όσο περίπου το 1/4 της Ελλάδας.
– Κι εκείνες που αποκαλύπτουν ότι το κεφάλαιο και τα αστικά κράτη σε ολόκληρο τον κόσμο αντιμετωπίζουν την προστασία από τις περιβαλλοντικές επιδράσεις αποκλειστικά ως αντικείμενο κερδοφορίας, άλλοτε ως «δαπάνη» που μπορεί να περιοριστεί, άλλοτε ως νέο πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Υποκριτικά, διεθνείς ιμπεριαλιστικές ενώσεις, οργανισμοί και συμμαχίες «οδύρονται» για τις περιβαλλοντικές καταστροφές.
Ο οξυμένος ανταγωνισμός για το κέρδος, και η διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφάλαιου, η δράση των μονοπωλιακών ομίλων και η κρατική πολιτική που υπηρετεί αυτά τα συμφέροντα, αποτελούν τον αποκλειστικό παράγοντα όξυνσης των Περιβαλλοντικών προβλημάτων, έντασης της εμπορευματοποίησης και καταστροφής του Περιβάλλοντος.
Αυτός είναι και ο βαθύτερος, ο πραγματικός λόγος για τον οποίο ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, θυσιάζει το περιβάλλον, τόσο στη φάση της ανάπτυξης όσο και στη φάση της κρίσης.
Ό,τι και να κάνουν οι καπιταλιστές όπου γης, θα μείνει στην ιστορία των εκμεταλλευτικών συστημάτων, η καταστρεπτική επίδραση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής στο περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους για την κατάκτηση ή αναδιανομή των αγορών, των πρώτων υλών και των δρόμων μεταφοράς τους, τη ληστρική εκμετάλλευση όλων των φυσικών πόρων, του περιβάλλοντος και της βασικής παραγωγικής δύναμης, του εργαζόμενου ανθρώπου.
Απέναντι στον οξυνόμενο διεθνή ανταγωνισμό τους για το κέρδος, και στο όνομα της προστασίας του περιβάλλοντος και της γης, διαγκωνίζονται για τη διασφάλιση φθηνότερης εργατικής δύναμης και τη διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου, των κερδών τους.
Πως κρίνετε την πολιτική περιβάλλοντος της σημερινής κυβέρνησης;
Και οι “πρώην” (ΣΥΡΙΖΑ) και οι “επόμενοι” (ΝΔ), εξειδικεύουν και εφαρμόζουν την ίδια πολιτική που αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης.
Αυτό δείχνει χαρακτηριστικά και ο πρόσφατος νόμος για τον εκσυγχρονισμό της περιβαλλοντικής νομοθεσίας που στοχεύει στην εξασφάλιση και διεύρυνση της κερδοφορίας στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια των μονοπωλίων, με την πλήρη απελευθέρωση των επενδύσεων σε ΑΠΕ – κυρίως ανεμογεννήτριες και στη διατήρηση της εφεύρεσης των “οικιστικών πυκνώσεων” και ο νόμος για τις ειδικές μορφές τουρισμού και την τουριστική ανάπτυξη.
Η κυβέρνηση της ΝΔ πρέπει να ευχαριστεί την προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κι αυτό κάνει ουσιαστικά, γιατί παρέλαβε “ριζικά βελτιωμένη” την κατάσταση που διαμόρφωσε σε κάθε τομέα της πολιτικής αξιοποίησης του περιβάλλοντος στο ως αποτέλεσμα της υλοποίησης της στρατηγικής της πράσινης ανάπτυξης και της πράσινης συμφωνίας της ΕΕ, (ΑΠΕ, απολιγνιτοποίηση, εξορύξεις, δάση, αιγιαλοί, παράλιες, νερά, απορρίμματα χρίσεις γης κλπ, όλα στο “πιάτο” των επενδυτικών σχεδίων και επιλόγων των επιχειρηματικών ομιλων.
Απλά η κυβέρνηση της ΝΔ, προωθεί, επιταχύνει ή και “διορθώνει” ελαφρώς όσα εμπόδια ακόμη δεν πρόλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ να άρει προς όφελος των επιχειρηματικών ομιλων.
Η πολιτική τους είναι ένοχη. Είναι σε βάρος της εργατικής ταξης των λαϊκών στρωμάτων. Καθιστούν ως παράγοντα λύσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων εκείνους που τα δημιούργησαν και τα οξύνουν. Τους πολυεθνικούς ομίλους, την καπιταλιστική αγορά και τους νομούς της.
Η πράσινη πολιτική τους είναι “πράσινα άλογα” για το λαό, “πράσινα δολάρια και ευρώ” για το κεφάλαιο. Αποτελεί παράγοντα έντασης της εκμετάλλευσης ενώ θα πληρώσει ακόμη περισσότερα ο λαός.
Είναι χαρακτηριστική η αύξηση της τιμής του ηλεκτρικοί ρεύματος που παράγεται από ΑΠΕ.
Είναι επίσης χαρακτηριστικό για το ποιος θα πληρώσει για την πράσινη οικονομία των καπιταλιστικών κερδών τους, το κόστος του πιο φτηνού πολυδιαφημιζόμενου ηλεκτρικού αυτοκίνητου που φτάνει στις 30.000 ευρώ.
Μάλιστα το ελάχιστο κόστος της μπαταρίας για αυτό το αυτοκίνητο κοστίζει 5.000€, όσο αγοράζει κάνεις σήμερα ένα πολύ καλό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο που έχει κάνει 50.000 χιλιόμετρα.
Ένα από τα ερωτήματα που γεννιούνται είναι:
Ποιος μπορεί να αγοράσει ένα αυτοκίνητο των 30.000-40.000 ευρώ με τις σημερινές συνθήκες εργασίας και κόστους ζωής;
Μήπως οι πράσινες κυβερνήσεις θέλουν να μας πουν και κάτι άλλο; Τέρμα στο αυτοκίνητο όπως το ξέραμε μέχρι σήμερα;
Υπάρχει τελικά διέξοδος;
Ο καπιταλισμός που σαπίζει και παρασύρει ανθρώπινες ζωές κάθε μέρα στο βωμό της εκμετάλλευσης και η πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων, είναι ασυμβίβαστα με την προστασία του περιβάλλοντος, των Δ.Οικ. προς όφελος των λαϊκών αναγκών. Αποτελεί τον βασικό παράγοντα όξυνσης τους.
Το περιβάλλον βρίσκεται στο στόχαστρο των πολυεθνικών απ’ τη μία ως δεξαμενή ανεξέλεγκτης άντλησης πρώτων υλών, απόρριψης των αποβλήτων τους και απ’ την άλλη ως ένας ακόμη κερδοφόρος τομέας επενδύσεων.
Το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα να οργανώσουν την πάλη τους, να ανασυντάξουν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να διαμορφώσουν την κοινωνική συμμαχία, στο δρόμο της ρήξης και της ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου, που αποτελεί την αιτία χειροτέρευσης της ζωής τους, μαζί και της όξυνσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Για να ανοίξει αυτός, ο δρόμος, το ΚΚΕ καλεί όλους τους εργαζόμενους να παλέψουν για όλα όσα δικαιούνται, με συνεχή καθημερινό αγώνα για την προστασία του περιβάλλοντος, των δασών, του υδροφόρου ορίζοντα, την αποτροπή και την αντιμετώπιση της ρύπανσης, των πολυεθνικών ΑΠΕ, αντιπαλεύοντας ολοκληρωμένα την πράσινη αστική πολιτική στη διαχείριση του περιβάλλοντος, των απορριμμάτων, του νερού και γενικότερα του φυσικού πλούτου, στη διαχείριση ακτών, δασών και ελεύθερων χώρων, πολιτική που θυσιάζει τα εργατικά λαϊκά δικαιώματα στο βωμό του κέρδους.
