«Στα ζητήματα γενικά της μετανάστευσης το νερό έχει μπει στο αυλάκι», διεμήνυσε ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, την ώρα που συνεχίζονται οι καταγγελίες για παράνομες, βίαιες και επικίνδυνες επαναπροωθήσεις στο έδαφος της απάνθρωπης πολιτικής της ΕΕ.
Άλλωστε, η κυβερνητική πολιτική απέναντι στους κατατρεγμένους βασίζεται στο νέο απαράδεκτο Σύμφωνο της ΕΕ για τη Μετανάστευση και το Ασυλο, το οποίο έχει τρεις βασικούς στόχους. Ο πρώτος είναι να βγάλει εκτός συνόρων των κρατών – μελών της ΕΕ την όλη διαδικασία αναγνώρισης – ταυτοποίησης του πρόσφυγα, όπως και την εξέταση του ασύλου. Να μην μπει καν ο πρόσφυγας σε χώρα της ΕΕ.
Ο δεύτερος στόχος είναι το ξεδιάλεγμα προσφύγων και μεταναστών, το λεγόμενο screening. Κοιτούν δηλαδή «στα δόντια» τους πρόσφυγες και μετανάστες, αν και κατά πόσο αυτοί είναι το κατάλληλο φτηνό εργατικό δυναμικό για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Η τρίτη επιδίωξη είναι – με την επίκληση της λεγόμενης «εργαλειοποίησης» – να ενεργοποιείται ένας μηχανισμός αντιμετώπισης κρίσεων, με την ΕΕ να αντιμετωπίζει τους ξεριζωμένους πρόσφυγες και μετανάστες ως «υβριδική απειλή», επιτρέποντας την παρέκκλιση από κάθε στοιχειώδη διαδικασία, στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας».
Επίσης, προβλέπει ακόμα μεγαλύτερη ένταση της καταστολής, με Frontex, νέους πελώριους φράχτες, νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης, έως και σε τρίτες χώρες, εκτεταμένο φακέλωμα με λήψη βιομετρικών δεδομένων μέχρι και από 6χρονα παιδιά, μαζικές απορρίψεις των αιτήσεων ασύλου και απελάσεις μέσα από τις απαράδεκτες λίστες των «ασφαλών χωρών» ή ακόμα και των «ασφαλών περιοχών» μέσα σε εμπόλεμες ζώνες, καταστρατήγηση της Συνθήκης της Γενεύης.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης ανέφερε ότι το υπουργείο «συμμετέχει σε όλες τις διυπουργικές πρωτοβουλίες προκειμένου να περιορίσουμε στο ελάχιστο την παράνομη μετανάστευση», δηλαδή ανάσχεση των ροών των κατατρεγμένων που ζητούν καταφύγιο στην ΕΕ. Πρόσθεσε δε πως «εργαζόμαστε έτσι ώστε να μπορέσουμε να αυξήσουμε την απορρόφηση των ευρωπαϊκών πόρων, ώστε να έχουμε μια σταθερή ροή χρηματοδότησης ως προς όλες τις δράσεις τις οποίες αναπτύσσουμε, αλλά ειδικά ως προς τη χρηματοδότηση των δομών υποδοχής και φιλοξενίας», όπως χαρακτηρίζονται οι κλειστές δομές – φυλακές.
Αναφέρθηκε επίσης στις συμφωνίες της λεγόμενης «νόμιμης μετανάστευσης», όπως αυτές που έχει υπογράψει η Ελλάδα με το Μπαγκλαντές και την Αίγυπτο, που στην ουσία είναι σύγχρονο δουλεμπόριο, στο όνομα της έλλειψης εργατικών χεριών.
