Είναι εξοργιστικό να παρακολουθεί κανείς τη λασπομαχία ανάμεσα στη ΝΔ, στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ τις μέρες αυτές που καίγεται το πελεκούδι, ο λαός τσουρουφλίζεται από τους φόρους και την ακρίβεια, ενώ η κυβέρνηση ετοιμάζει τον επόμενο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης, με «ορόσημο» τη ΔΕΘ στις αρχές Σεπτέμβρη.
Μια ματιά στο θεματολόγιο που διαμορφώνουν καθημερινά τα στελέχη τους είναι αποκαλυπτική: Η πισίνα του Κασσελάκη. Οι διακοπές του πρωθυπουργού και τα μπάνια των υπουργών. Οι τσακωμοί βουλευτών και ευρωβουλευτών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλα τέτοια…
Η επιλογή τους να αφήνουν απέξω την «ταμπακιέρα» που «καίει» πραγματικά τον λαό δεν είναι τυχαία. Προκαλούν …τρικυμία στο ποτήρι για ζητήματα που κάνουν θόρυβο σαν άδειοι τενεκέδες για να μη διαλυθεί η ομίχλη πάνω από τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές της πολιτικής τους.
Για παράδειγμα: Πώς να αντιπαρατεθούν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ για την πολιτική που αφήνει απροστάτευτα τα δάση και την περιουσία του λαού από φυσικές καταστροφές, όταν την τελευταία μόνο 8ετία, που κυβέρνησαν και οι δύο, κάηκε το 37% των δασών της Αττικής;
Πώς να αντιπολιτευτούν ο ΣΥΡΙΖΑ, ή το ΠΑΣΟΚ την πολιτική της ΝΔ που και οι ίδιοι εφάρμοσαν στην Ενέργεια, προωθώντας με νόμους την «απελευθέρωση», την «πράσινη μετάβαση», την απολιγνιτοποίηση, το Χρηματιστήριο Ενέργειας; Ολα αυτά δηλαδή που «υπογράφουν» τις σημερινές τιμές του ρεύματος και την ενεργειακή φτώχεια για τα νοικοκυριά.
Τι διαφορετικό να πουν για την ακρίβεια, όταν όλοι μαζί στηρίζουν την κερδοφορία των ομίλων, από τη μια, τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και τα πρωτογενή πλεονάσματα, από την άλλη, που είναι συμπληγάδες για το τσακισμένο λαϊκό εισόδημα;
Πώς να διαφοροποιηθούν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ από την πολιτική της εμπλοκής στα επικίνδυνα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τους πολέμους, όταν οι υπογραφές τους είναι ανεξίτηλες στις «στρατηγικές συμφωνίες» με ΗΠΑ, Ισραήλ και τους άλλους «συμμάχους»;
Αλλά ακόμα κι όταν βρίσκουν κάτι να πουν, εκτίθενται ακόμα περισσότερο. Στις φωτιές, για παράδειγμα, ο καβγάς τους είναι για τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, που θα αναβαθμίσουν τάχα την προστασία των δασών και την πυρόσβεση. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα!
Τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης που αφορούν τη δασοπροστασία ή τη δασοπυρόσβεση, είναι ψίχουλα και στάχτη στα μάτια του λαού μπροστά στις τεράστιες ανάγκες. Ακόμα κι αυτά προϋποθέτουν έναν ατελείωτο κατάλογο από αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, που με προσήλωση προωθεί η κυβέρνηση.
Βασικός ρόλος του Ταμείου Ανάκαμψης είναι να «τρέξει» γρηγορότερα την εμπορευματοποίηση του φυσικού πλούτου και την επιχειρηματική δράση στα δάση. Εκεί πάει ο κύριος όγκος των κονδυλίων, στο όνομα της «πράσινης» ανάπτυξης και κερδοφορίας, που είναι το σύγχρονο «ευαγγέλιο» για το κεφάλαιο, την ΕΕ και τα κόμματά τους.
Η αντιπαράθεσή τους δηλαδή για την «απορροφητικότητα» των χρημάτων από το Ταμείο Ανάκαμψης δεν είναι μόνο αποπροσανατολιστική για τον λαό, αλλά παίζει και προωθητικό ρόλο για την επιτάχυνση των εκατοντάδων προαπαιτούμενων που έχει στα σκαριά η κυβέρνηση. Να πώς εμπεδώνεται στην πράξη η πολιτική «συναίνεση», ακόμα κι όταν παριστάνουν ότι διαφωνούν!
Ο λαός, που αγανακτεί με το …Δελφινάριο της αντιπαράθεσης μεταξύ των αστικών κομμάτων και η αγωνία του να επιβιώσει δεν χωράει στην άθλια ατζέντα της, είναι ώρα να σηκώσει με αποφασιστικότητα το γάντι. Να απαντήσει αγωνιστικά στην πρόκληση που του απευθύνουν καθημερινά η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα, δυναμώνοντας τη σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους, που όλοι μαζί υπηρετούν.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Αποψή μας», του «Ριζοσπάστη», Τρίτη 20 Αυγούστου 2024.