Στις 8-Φεβρουαρίου, 28 εργαζόμενοι ενδυμάτων – συμπεριλαμβανομένου ενός κοριτσιού 14 ετών – είναι τα καταμετρημένα θύματα σε «μαύρο» εργοστάσιο της Ταγγέρης.
Οι εργαζόμενοι πνίγηκαν ή πέθαναν από ηλεκτροπληξία μετά από πλημμύρα που προκάλεσε βραχυκύκλωμα στην «παράνομη» φάμπρικα, που απασχολούσε τουλάχιστον 130 άτομα -κυρίως γυναίκες και λειτουργούσε σε υπόγειο γκαράζ που -σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων AFP, δεν είχε καμιά διέξοδο διαφυγής σε κατοικημένη περιοχή, για περισσότερα από 20 χρόνια.
Οι δημοσιογράφοι «απορούν» για το πώς είχε αποφύγει –η ξεφύγει τις επιθεωρήσεις εργασίας.
🆘 Το περιστατικό έρχεται μόλις ένα μήνα μετά από πυρκαγιά σε άλλο παράνομο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας στην Ταγγέρη τον Ιανουάριο, όπου εργάζονταν 400 άτομα.
ℹ️ Η συγκεκριμένη περιοχή είναι βασικός κόμβος της κατασκευής υφασμάτων του Μαρόκου και ειδικά επώνυμων ρούχων.
Ακόμη και το Morocco’s Solidarity Centre -«Κέντρο Αλληλεγγύης» με έδρα τις ΗΠΑ!, παραδέχεται ότι πολλά εργοστάσια στη βιομηχανία κλωστοϋφαντουργίας και δέρματος του Μαρόκου λειτουργούν παράνομα, αναγκάζοντας τους εργαζόμενους να εργάζονται ώρες χωρίς τελειωμό με χαμηλή αμοιβή και σε επικίνδυνες συνθήκες «αποτελώντας άμεση και πειθήνια ανταπόκριση στις απαιτήσεις της λεγόμενης fast fashion industry, με τις μάρκες -brands να επιβάλουν στους ντόπιους υπεργολάβους την υπερεκμετάλλευση των εργαζόμενων με κατάχρηση εξουσίας».
Τα συνδικάτα απαιτούν για μια ακόμη φορά άμεση διερεύνηση της τραγωδίας τονίζοντας ότι «κυβέρνηση και εργοδότες είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για τους θανάτους των εργαζομένων».
Το φρικτό αυτό εργοδοτικό έγκλημα, όταν έγινε γνωστό, προκάλεσε διαμαρτυρίες για την κατάσταση των εργαζομένων στο Μαρόκο και ιδιαίτερα των εργαζομένων σε παράνομες βιοτεχνίες ρούχων που ράβουν για επώνυμες διεθνείς φίρμες όπως η Zara, Bershka, Pull&Bear, Massimo Dutti, Inditex και άλλες.
“Πώς θα μπορούσε αυτό το εργοστάσιο να κρατηθεί μυστικό; Πού ήταν οι επιθεωρητές υγείας και ασφάλειας; Πού ήταν οι τοπικές αρχές; Δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτούς τους εργαζόμενους που έχασαν τη ζωή τους, ή όλες τις άλλες χιλιάδες εργαζόμενες που εργάζονται στις ίδιες επικίνδυνες συνθήκες” ρωτούσε στην Βουλή η βουλευτής Amal El Amri ζητώντας την παραίτηση του υπουργού Εργασίας,
Αυτό δεν θα μείνει ατιμώρητο (sic!), δήλωνε ο πρωθυπουργός της χώρας Saad Eddine El Othmani στην Morocco World News.
Σύμφωνα με την Morocco World News τα (ανεπίσημα) στοιχεία μιλάνε για χιλιάδες παράνομους εργασιακούς χώρους σε όλη την χώρα στο Rabat, στην Casablanca, στο Fez, χωρίς καμιά εργασιακή προστασία με άθλιους μισθούς και ωράριο 55-65 ώρες την εβδομάδα.
Πάνω από το 30% του εργατικού δυναμικού του Μαρόκου κερδίζει τα προς το ζην στον παράνομο τομέα, ο οποίος αντιπροσωπεύει το 20% του ΑΕΠ (ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος) της χώρας, ενώ τουλάχιστον 2,4 εκατομμύρια Μαροκινοί εργάζονται σε άθλιες συνθήκες, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, χωρίς ιατρική ασφάλιση, χωρίς σχέδιο συνταξιοδότησης και χωρίς καμία νομική προστασία –με την κλωστοϋφαντουργία να αποτελεί το 54% του παράνομου τομέα του Μαρόκου.
Μια από αυτές η Inditex έχει πάνω από 250 εργοστάσια στο Μαρόκο, κυρίως στην Καζαμπλάνκα και την Ταγγέρη.
Με πληροφορίες βλ και εδώ επίσης «El verdadero precio de la moda > ντοκιμαντέρ «η πραγματική τιμή της μόδας».
Επιμέλεια: Γιάννης Παπαγιάννης
