Για άλλη μια φορά το Σύνταγμα γέμισε από κόσμο που ένωσε τις φωνές του «για τα παιδιά που χάθηκαν στα τρένα», αυτή τη φορά με ένα τραγούδι.
Οι Φοιτητικοί Σύλλογοι έδωσαν συνέχεια στις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις για το έγκλημα στα Τέμπη κάνοντας πράξη την υπόσχεση τους ότι δε θα επιτρέψουν αυτό το έγκλημα να συγκαλυφθεί, ότι θα πάνε τον αγώνα μέχρι τέλους.
Ο ένας καλλιτέχνης διαδέχεται τον άλλο στη μεγάλη συναυλία με τίτλο «Ένα τραγούδι για τα παιδιά που χάθηκαν στα τρένα… Θα φτάσουμε στο τέρμα!».
Συγκλόνισε για ακόμη μια φορά η Ελένη Βασάρα, μητέρας της 23χρονης Αγάπης που σκοτώθηκε στα Τέμπη και Γραμματέας του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, μιλώντας στη συναυλία.
«Χάσαμε την Αγάπη γιατί οι σιδηροδρομικές μεταφορές γινόταν σε αδιανόητα επικίνδυνες συνθήκες. Χάσαμε 57 συνανθρώπους μας γιατί ο σιδηρόδρομος λειτουργούσε ως ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή. Οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι. Νέα παιδιά. Φορτωμένα όνειρα… Δίψα για τη ζωή που ανοίγονταν μπροστά τους. Επέστρεφαν στα σπίτια τους ή στις Σχολές τους με το ασφαλέστερο – όπως μέχρι τότε μας άφηναν να πιστεύουμε- μεταφορικό μέσον».
Επεσήμανε ότι οι σιδηροδρομικές μεταφορές γινόταν σε τραγικές συνθήκες, παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις από τους ίδιους τους εργαζόμενους στο σιδηρόδρομο προσθέτοντας: «Νόμοι επί νόμων και λήψη μέτρων στο όνομα υποτίθεται της εξυγίανσης και της “αποδοτικότερης” λειτουργίας του σιδηρόδρομου. Με στόχο την κατάτμηση του ΟΣΕ σε επί μέρους θυγατρικές εταιρείες και την ιδιωτικοποίηση, σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ για την προώθηση του “ελεύθερου ανταγωνισμού” στις μεταφορές. Μάλιστα τα σιδηροδρομικά έργα αποτέλεσαν πεδίο έντονου ανταγωνισμού μεταξύ κατασκευαστικών εταιρειών και προμηθευτών, ντόπιων και ξένων. Για να ικανοποιηθούν μάλιστα οι προμηθευτές από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, η κατάτμηση των έργων κατάντησε συνήθης πρακτική. Ακόμη και οι προδιαγραφές ήταν συχνά διαφορετικές από ένα τμήμα της γραμμής έως το επόμενο, με συνέπεια ασυμβατότητες μεταξύ των τμημάτων ενός ενιαίου κατά τ’ άλλα έργου… Και δυστυχώς τα είδαμε στην πράξη τα αποτελέσματα αυτού του ελεύθερου ανταγωνισμού. Τα νοιώσαμε με τον πιο τραγικό τρόπο».
Η Ελ. Βασάρα τόνισε πως ο αγώνας συνεχίζεται με με κάθε δυνατό τρόπο και αναφέρθηκε και στη σημερινή μήνυση που κατέθεσαν συγγενείς κατά των πρώην υπουργών Σπίρτζη και Καραμανλή.
«Άραγε ο Σπίρτζης και ο Καραμανλής δεν γνώριζαν για τα δεκάδες ατυχήματα και τους εκτροχιασμούς που συνέβαιναν με μεγάλη συχνότητα; Δεν είχαν διαβάσει κανένα από τα εξώδικα φορέων και συνδικαλιστικών οργανώσεων από το 2015 έως και λίγες μέρες πριν το έγκλημα; που απηύθυναν δραματική έκκληση για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας;» επεσήμανε και τόνισε:
«Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια σε μια πολιτική που ευθύνεται για το ότι ο σιδηρόδρομος λειτουργεί όλα αυτά τα χρόνια χωρίς συστήματα ασφαλείας, με λειψό και ανεπαρκώς εκπαιδευμένο προσωπικό, χωρίς καμία απολύτως διαχείριση κινδύνου. Το κόστος, κόντρα στην ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής…
Συνεχίζουμε τον αγώνα, γιατί αποτελεί πρόκληση ότι ενώ ο σιδηρόδρομος δεν είναι ούτε σήμερα ασφαλής, συνεχίζουν να μεταφέρουν στις γραμμές του επικίνδυνα πολεμικά φορτία του ΝΑΤΟ.
Συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί δεν έχουμε ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες και επίδοξους προστάτες που θέλουν να συνεχίσουν την ίδια πολιτική με άλλη κυβέρνηση, άλλα πρόσωπα.
Γιατί μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, αν επιλέξει να συγκρουστεί με τους πραγματικούς ενόχους, το σύστημα που θυσιάζει τις ανθρώπινες ζωές μας για τα κέρδη του.
Έχουμε εμπιστοσύνη στη δύναμη του λαού, στη δύναμη της νεολαίας. Προχωράμε όλοι μαζί και θα τα καταφέρουμε! Θα φτάσουμε στο τέρμα!».
«Είμαστε εδώ ακόμα μία φορά και διαδηλώνουμε! Αυτή τη φορά με ένα τραγούδι, για τα παιδιά που χάθηκαν στα Τέμπη! Για τους συμφοιτητές μας. Για αυτούς που έγιναν κομμάτι της ψυχής μας» σημείωσε ο Πάνος Σπηλιόπουλος, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου της ΑΣΟΕΕ.
«Και σήμερα από το Σύνταγμα δείχνουμε την αποφασιστικότητά μας! Κάνουμε πράξη την υπόσχεση που δώσαμε, να φτάσουμε στο τέρμα!» σημείωσε η πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Παντείου Ελένη Καρτελιά και συνέχισε: «Εκείνο το βράδυ πληγώθηκε η γενιά μας. Όλοι χάσαμε 57 κομμάτια από την ψυχή μας. Γιατί σε αυτό το τραίνο συγκρούστηκε η ζωή μας με τα κέρδη τους. Μπορεί να μετρηθήκαμε και να ήμασταν λιγότεροι όμως από τότε όλο και πληθαίνουμε όσοι δεν βολευόμαστε με το άδικο. Ήταν παιδιά ίδια ηλικία με όλους εμάς. Ήταν όλοι τους ένας από εμάς. Με όνειρα που τους στέρησε αυτό το σύστημα. Σε εσάς θα φτάσει σήμερα το τραγούδι μας. Σε εσάς υποσχόμαστε από αυτή τη μεγάλη συναυλία και διαδήλωση ότι: Αν δεν βρούμε το τέρμα, δεν θα ησυχάσουμε Δεν θα σταματήσουμε, δεν θα ξαποστάσουμε. Δεν θα κάνουμε πίσω και δεν θα ξεχάσουμε! Ξέρουμε καλά ότι το πραγματικά δίκαιο περνάει μόνο από τα δικά μας χέρια», τόνισε. «Δίνουμε μαζί τον αγώνα, σημείωσε, για να νικήσουμε το άδικο και τη συγκάλυψη, για να σταματήσει να σκοτώνει όπου βρει το κέρδος», για να μπορούν τα όνειρα μας να στηρίζονται σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από το κέρδος των λίγων, την εκμετάλλευση των πολλών, απαλλαγμένη από το σάπιο κράτος και πολιτεία τους».
Με συνθήματα υποδέχτηκε ο κόσμος στο Σύνταγμα τη Μάγδα Φύσσα την οποία οι Φοιτητικοί Σύλλογοι κάλεσαν στο βήμα για να απευθύνει χαιρετισμό. Η ίδια απευθύνθηκε με θερμά λόγια προς τους νέους σημειώνοντας μεταξύ άλλων:
«Ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ και που είστε πάντα εδώ. Συνεχίζουμε μέχρι τέλους. Ενάντια σε όλες τις κρατικές δολοφονίες όχι μόνο για τα Τέμπη, για όλες τις κρατικές δολοφονίες. Εμείς είμαστε στον δρόμο εντεκάμιση χρόνια», είπε μεταφέροντας τον πόνο που νιώθουν οι γονείς.
«Σακατέψανε ολόκληρη την Ελλάδα εμείς όμως είμαστε εδώ! Και σας παρακαλώ αυτό που έχει ξεκινήσει να μην σταματήσει. Σε εμάς ήσασταν πάντα δίπλα μας», είπε καλώντας τους φοιτητές να συνεχίσουν τον αγώνα απέναντι σε όλα τα εγκλήματα «μήπως καταφέρουμε να φτάσουμε σε ένα σημείο ούτως ώστε να πούμε “βρήκαμε το δίκιο”, αυτό που ψάχνουμε χρόνια ατέλειωτα. Καλή συνέχεια και ούτε βήμα πίσω»..
Σήμερα «είμαστε εδώ οι μαθητές μαζί με τα αδέλφια μας τους φοιτητές για να φωνάξουμε όλοι μαζί ότι θα φτάσουμε ως το τέρμα για όλα τα αδέλφια μας που χάθηκαν στα τρένα!»
Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε ο χαιρετισμός της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας από την μαθήτρια Αγάπη Κανάκη. Αναφέρθηκε στον καθημερινό αγώνα στα σχολεία, τα μεγάλα συλλαλητήρια, τα συνθήματα στους τοίχους, τις τσάντες που στα προαύλια που σχηματίζουν τον αριθμό 57, τα σώματα που φτιάχνουν το «Δεν έχω οξυγόνο» γιατί αυτό είναι που κάνει το κράτος δολοφόνο!
Όπως είπε: «Τους στριμώξαμε και θα συνεχίσουμε κάθε μέρα να το κάνουμε! Προσπαθούν να συγκαλύψουν τις ευθύνες τους, να ξεχάσουμε ότι το έγκλημα αυτό έχει ιστορία. Εμείς όμως δείξαμε ότι όλοι τους έχουν ευθύνες: Κράτος, κυβερνήσεις, εταιρεία! Μας ήθελαν στη γωνία και πήραν αποστομωτική απάντηση από χιλιάδες μαθητές που φωνάξαμε: “ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία, το έγκλημα αυτό έχει ιστορία”! Ήθελαν να κάτσουμε καλά και εμείς αποδείξαμε, ότι μόνο με τον συντονισμένο, συλλογικό αγώνα μας θα επιβάλλουμε να αποδοθεί η πραγματική δικαιοσύνη. Οι μαθητές, οι φοιτητές, οι εργαζόμενοι είμαστε αυτοί που μαζί με τις οικογένειες των θυμάτων, με τον αγώνα που δίνουμε καθημερινά έχουμε φροντίσει αυτό το έγκλημα να μην ξεχαστεί από κανέναν μας. Άλλωστε αυτό είναι που φοβούνται, τον δικό μας αγώνα που όλο και δυναμώνει, για να αποδοθούν όλες οι ευθύνες και με όλους τους τρόπους. Συνεχίζουμε τώρα ακόμη πιο δυναμικά να παλεύουμε για να φύγει από τη μέση η πολιτική τους που επιλέγει το κέρδος αντί για τη ζωή μας Τώρα θα συνεχίσουμε ακόμη πιο δυναμικά, ακόμη περισσότεροι. Όποιος θέλει να τιμωρηθούν όλοι οι ένοχοι έχει θέση σε αυτό τον αγώνα».
