Κομβικό ρόλο στην υποστήριξη των ΑμερικανοΝΑΤΟικών φονιάδων που επιχειρούν από τη Μέση Ανατολή έως τη Βόρεια Αφρική, κι από τα Βαλκάνια έως τη Μαύρη Θάλασσα, παίζει η Σούδα.
Με ευθύνη, εξάλλου, της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων, στηρίζει το κράτος – δολοφόνο Ισραήλ στη σφαγή που διαπράττει κατά αμάχων σε Παλαιστίνη και Λίβανο, ενώ ταυτόχρονα απειλεί, με τις πλάτες των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, να απλώσει τη φωτιά ενός γενικευμένου πολέμου μέχρι το Ιράν, με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται και για τον ελληνικό λαό.
Θυμίζουμε χαρακτηριστικά ότι, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιοποιήσαμε πρόσφατα, από 11.008 τεμάχια που διαμετακόμισαν οι Αμερικανοί το οικονομικό έτος (FY) 2021 μέσω των εγκαταστάσεών τους στην Κρήτη (NSA Souda Bay), ανέβηκαν στα 14.218 το 2022.
Μετά από μια πρόσκαιρη μείωση που σημειώθηκε το 2023 (9.689 τεμάχια), ακολούθησε η εκτόξευση στα 20.624 κομμάτια μέσα σε μόλις έξι μήνες (Οκτώβρης – Μάρτης) του οικονομικού έτους 2024, επιβεβαιώνοντας τις πληροφορίες ότι η Σούδα αποτελεί βασικό σημείο ανεφοδιασμού των ενισχυμένων αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων που επιχειρούν τους τελευταίους μήνες στην Ανατολική Μεσόγειο βάζοντας πλάτη στις ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις.
Τεράστια έκταση υπό τον έλεγχο των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ
Θυμίζουμε, επίσης, τις εκτάσεις που καταλαμβάνουν οι Αμερικανοί στην ευρύτερη περιοχή της Σούδας:
– Τα περίπου 445 στρέμματα στα βόρεια του αεροδιαδρόμου Χανίων (NSA Souda Bay Topside), για τα αεροσκάφη τους. Μετά και τις συνεχείς επεκτάσεις και εκσυγχρονισμούς της βάσης (νέοι χώροι στάθμευσης, νέο δίκτυο τροφοδοσίας με καύσιμο, νέα κτίρια κ.λπ.) σταθμεύουν εκεί περισσότερα αεροσκάφη τους διαφόρων τύπων (μεταγωγικά, ιπτάμενα τάνκερ, κατασκοπευτικά, μαχητικά), ενισχύοντας τον ρόλο της ως ΝΑΤΟικού προμαχώνα στην Ανατ. Μεσόγειο.
– Αλλά και το ναυτικό σκέλος της βάσης τους (στη βόρεια πλευρά του Κόλπου της Σούδας, περίπου 2 μίλια νότια του αεροδρομίου), στην προβλήτα στο Μαράθι (Marathi Pier Complex). Απασχολούν συνολικά περί τα 1.000 άτομα, στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό.
Στο Μαράθι οι Αμερικανοί λειτουργούν το περιλάλητο κρηπίδωμα «NATO Carrier Pier K-14», που χρησιμοποιείται για αεροπλανοφόρα, ελικοπτεροφόρα και μεγάλα πλοία ανεφοδιασμού για εκφόρτωση υλικών. Λειτουργούν επίσης («για ελλιμενισμό και ανεφοδιασμό») τις προβλήτες «NATO West Fuel Pier K-10» και «NATO East Fuel Pier K-12».
Στην εξειδίκευση των αποβάθρων στην περιοχή, οι Αμερικανοί εκμεταλλεύονται και μια τέταρτη πλατφόρμα, την «K-9 Ammunition Pier», που χρησιμοποιείται για τη φόρτωση και εκφόρτωση πυρομαχικών. Βρίσκεται αριστερά των άλλων δύο, εντός της λεγόμενης «NATO Ordnance Area», ζώνης με εγκαταστάσεις όπου φυλάσσουν υλικό πολέμου (όπλα, πυρομαχικά κ.ά.).
Σημειωτέον, οι λεγόμενες «North Atlantic Treaty Organization (NATO) Hellenic Navy Ammunition Command Sites» στην περιοχή υπάγονται στη Διεύθυνση Ναυτικών Οπλων Ναυστάθμου Κρήτης. Οι λογιζόμενες ως «εθνικές» εγκαταστάσεις άρχισαν να κατασκευάζονται το 1952, ενώ οι εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ το 1955. Η κατασκευή του μεγαλύτερου μέρους των εγκαταστάσεων ολοκληρώθηκε το 1959 και η σχετική διακρατική συμφωνία (MOU) μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ υπογράφτηκε το 1961.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο διευθυντής της Διεύθυνσης Ναυτικών Οπλων, εκτός από τις κοινές αρμοδιότητες των διευθυντών Διευθύνσεων, έχει αρμοδιότητα και σε θέματα:
Εξασφάλισης της συντήρησης των αποθηκευμένων πυρομαχικών και όπλων, καθώς και της ασφαλούς αποθήκευσης, διαχείρισης και περιοδικού ελέγχου αυτών. Εξασφάλισης της ορθής διακίνησης και εφοδιασμού των πολεμικών πλοίων και ναυτικών υπηρεσιών του Πολεμικού Ναυτικού, καθώς και των πολεμικών πλοίων άλλων κρατών, σύμφωνα με τις ισχύουσες διακρατικές συμφωνίες, με όπλα, πυρομαχικά και συναφές υλικό υποστήριξης. Επίσης, εξασφάλισης της φύλαξης, συντήρησης, λειτουργικότητας και ετοιμότητας των αποθηκών πυρομαχικών του ΝΑΤΟ.
Στελέχη επομένως του Πολεμικού Ναυτικού, παιδιά του λαού, εμπλέκονται ευθέως στο φόρτωμα πλοίων του θανάτου, πάντα στο πλαίσιο των «συμβατικών υποχρεώσεων» της χώρας, που τηρούνται απαρέγκλιτα από όλες τις αστικές κυβερνήσεις, της όποιας απόχρωσης.
Εκτεταμένο υπόγειο δίκτυο
Διαχρονικά οι κυβερνήσεις, σε συνεργασία με ΗΠΑ και ΝΑΤΟ, φρόντισαν να σκάψουν όλη την περιοχή μετατρέποντάς την κυριολεκτικά σε μπαρουταποθήκη για τις Ενοπλες Δυνάμεις των ΗΠΑ. Ενδεικτικά, στην ευρύτερη περιοχή της Σούδας λειτουργούν διάσπαρτα τουλάχιστον 10 τούνελ γεμάτα όπλα και πυρομαχικά, όπως έχει αποκαλύψει ο «Ριζοσπάστης» από τις 12/10, με έγγραφα και ντοκουμέντα. Πρόκειται για τα:
TUNNEL υπ’ αριθμ. 4, χαρακτηρισμένο επισήμως ως «Ammunition Storage, Depot and Arsenal», εμβαδού 8.811 τετραγωνικών ποδών σε λειτουργία από την 01/01/61. Από την ίδια ημερομηνία είναι σε λειτουργία και τα αντίστοιχης χρήσης TUNNEL 5 εμβαδού 9.055 τ.π., TUNNEL 6 εμβαδού 9.914 τ.π., TUNNEL 7 εμβαδού 13.936 τ.π., TUNNEL 8 εμβαδού 12.448 τ.π., TUNNEL 9 εμβαδού 12.027 τ.π., TUNNEL 10 εμβαδού 14.847 τ.π., TUNNEL 11 εμβαδού 14.418 τ.π., TUNNEL 12 εμβαδού 15.108 τ.π., και ΤUNNEL 13 εμβαδού 14.416,97 τ.π.
Μιλάμε επομένως για σχεδόν 125.000 τ.π., που ισοδυναμούν με σχεδόν 12.000 τετ. μέτρα αποθηκών σκαμμένων στη γη, χώρια τις υπέργειες εγκαταστάσεις, επίσης γεμάτες με όπλα και πυρομαχικά.
Π.χ. στη Σούδα λειτουργεί από την 01/01/61 η εγκατάσταση 26LAB (πάντα ως «Ammunition Storage, Depot and Arsenal») εμβαδού 12.798 τ.π., από 01/03/61 η YK-10 εμβαδού 11.162.5 τ.π., από 07/01/70 οι εγκαταστάσεις INERT 1, 2 και 3 εμβαδού 4.603 έκαστη, και από 01/01/71 οι εγκαταστάσεις 238 και 239 εμβαδού 979,7 τ.π. έκαστη. Σύνολο, τουλάχιστον άλλες 3.700 τ.μ.
Εφοδιάζει πλοία και υποβρύχια
Τι φορτώνουν από και προς τη Σούδα; Κατάλογος των Αμερικανών παραθέτει μια σειρά από τύπους πλοίων μάχης και υποστήριξης που δένουν στη Σούδα προκειμένου να ανεφοδιαστούν με πυρομαχικά.
Πρόκειται για τύπους όπως: Ταχύπλοα πλοία υποστήριξης μάχης, αντιτορπιλικά και καταδρομικά κατευθυνόμενων πυραύλων (με ή χωρίς πυρηνική πρόωση), αεροπλανοφόρα (με ή χωρίς πυρηνική πρόωση), πλοία αμφίβιων επιθέσεων, αρματαγωγά, υποβρύχια (κάποια εφοδιασμένα και με βαλλιστικούς πυραύλους) κ.ά.
Υπάρχει άλλωστε καταγεγραμμένη ήδη από τον Νοέμβρη 2019, σε άρθρο στο ενημερωτικό δελτίο της αμερικανικής βάσης, «The Beacon», αναφορά για εφοδιασμό αμερικανικού υποβρυχίου (το πυρηνοκίνητο «USS Olympia») με τορπίλη βαρέος τύπου «Mark 48» (σχεδιασμένες να βυθίζουν πυρηνοκίνητα υποβρύχια και εξελιγμένα πλοία επιφανείας), ως απόδειξη ακριβώς ότι «αυξάνονται οι δυνατότητες» της βάσης.
«Δείχνοντας ότι αυτός ο τύπος επιχείρησης μπορεί να γίνει στη Σούδα, προσθέτουμε στην γκάμα των δυνατοτήτων που προσφέρουμε στον Στόλο μας», τόνιζε σχετικά ο τότε διοικητής της βάσης, πλοίαρχος R. T. Tewell. «Είναι άλλος ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να υποστηρίξουμε τη Διακλαδική μας Δύναμη από τη στρατηγική μας θέση στην Ανατ. Μεσόγειο», συμπλήρωνε.
Ορμητήριο τεραστίων διαστάσεων
Ειδική αναφορά αξίζει, εξάλλου, να γίνει στο σημαντικότερο κρηπίδωμα από όλα, το Κ-14, η λειτουργία του οποίου αποτέλεσε ένα από τα σημεία όπου εξειδικεύτηκε η πρώτη συμφωνία για τις βάσεις, η οποία, θυμίζουμε, υπογράφτηκε επί κυβέρνησης Κων. Μητσοτάκη, στις 8 Ιούλη 1990, ενώ το κείμενό της είχε συμφωνηθεί ήδη επί Ανδ. Παπανδρέου.
Πώς εξειδικεύτηκε και με τι προβλέψεις επί των διαδικασιών και της χρήσης; Στις 27 Δεκέμβρη 1994 υπογράφτηκε «Μνημόνιο Συμφωνίας» («Memorandum of Agreement») μεταξύ του τότε αρχηγού ΓΕΝ, υποναυάρχου Ιωάννη Στάγκα, και του υποναυάρχου D. A. Morris, τότε υποδιοικητή των US Naval Forces Europe, εκπροσωπούντων αντίστοιχα τις κυβερνήσεις Ελλάδας και ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το κείμενο του Μνημονίου, το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ορίστηκε «υπεύθυνο για τον έλεγχο, λειτουργία, συντήρηση και ασφάλεια» τόσο του K-14 όσο και της «υποστηρικτικής» εγκατάστασης των Αμερικανών με την ονομασία «Cold Iron Facility» («Εγκατάσταση Ψυχρού Σιδήρου»), όρος που χρησιμοποιείται για ναυτικές εγκαταστάσεις που δίνουν τη δυνατότητα παροχής ρεύματος σε πλοία που έχουν τις μηχανές τους απενεργοποιημένες.
Ολα σύμφωνα με τα «πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ»
Προβλέφθηκε ήδη από τότε ότι αν οι Αμερικανοί ζητούσαν πρόσθετες υποδομές σε υποστήριξη των επιχειρήσεών τους, η ελληνική πλευρά θα έσπευδε να ανταποκριθεί.
Αλλωστε, η λειτουργία των Αμερικανών ως «κράτους εν κράτει» και με λυμένα τα χέρια, κατοχυρώθηκε και παραπέρα στα χρόνια που ακολούθησαν, μέσα από διαδικασίες όπως ο «Στρατηγικός Διάλογος» μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών (ξεκίνησε το 2018 επί ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίστηκε επί ΝΔ) ή οι δύο «επικαιροποιήσεις» της Συμφωνίας για τις Βάσεις (MDCA, στοιχεία τους συζητήθηκαν εκτενώς επί ΣΥΡΙΖΑ, υπογράφτηκαν επί ΝΔ).
Σε κάθε περίπτωση, ήδη από τότε και το «Μνημόνιο Συμφωνίας» για το Κ-14, γραφόταν καθαρά ότι σε «καιρό ειρήνης» προβλήτα και «Cold Iron» θα ήταν σημεία ελλιμενισμού για τα πλοία του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ (US Navy) και της Διοίκησης του US Military Sealift Command.
Προέβλεψαν επίσης ότι πέραν της «περιοδικής χρήσης» της εγκατάστασης, «όποτε το χρειαστούν επιχειρησιακώς οι ΗΠΑ, όπως σε επείγουσα ανάγκη, ή σε καιρό αυξημένης έντασης ή ένοπλης σύρραξης, η Ελλάδα επιβεβαιώνει ότι η εγκατάσταση θα είναι σε συνεχή χρήση από τις ΗΠΑ», οι οποίες «διατηρούν την διοίκηση και τον έλεγχο πάνω στο προσωπικό των ΗΠΑ, στον εξοπλισμό και τις λειτουργίες ενόσω χρησιμοποιούν την εγκατάσταση».
Με τα παραπάνω, αλλά και πολλά περισσότερα που βλέπουν διαρκώς το φως της δημοσιότητας, επιβεβαιώνεται ότι οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις και η χώρα είναι χωμένες μέχρι τα μπούνια σε επικίνδυνα σχέδια, που πυροδοτούν ραγδαίες εξελίξεις.
Ωστόσο, μπρος και στην επέτειο του Πολυτεχνείου αλλά και στην απαράδεκτη προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει, με ποινές και κυνηγητό, σιγή ασυρμάτου στα στρατευμένα παιδιά του λαού που αντιδρούν απέναντι στους κινδύνους, επείγει να ενταθεί η πάλη των εργαζομένων ενάντια στην εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, βάζοντας στο στόχαστρο την ίδια την αστική τάξη, τους διεθνείς συμμάχους της και τα επικίνδυνα σχέδιά τους.
Πηγή: Ριζοσπάστης
