«Κανένας δεν πρέπει να εφησυχάζει από όσα διαμηνύει η ελληνική κυβέρνηση σχετικά με τον ελληνοτουρκικό διάλογο», επισήμανε μεταξύ άλλων, ο Νίκος Σερετάκης στέλεχος του ΚΚΕ μιλώντας το βράδυ της Πέμπτης 7 Νοέμβρη στο κανάλι «Kontra».
Εξήγησε ότι αυτός ο διάλογος γίνεται υπό τη σκέπη του ΝΑΤΟ που δεν αναγνωρίζει επιχειρησιακά όρια στο Αιγαίο, γίνεται μετά τη συμφωνία της Μαδρίτης, όπου η ελληνική κυβέρνηση αναγνώρισε «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο και μετά το Ελσίνκι όπου αναγνώρισε την ύπαρξη «συνοριακών διαφορών».
Γίνεται, συνέχισε, «σε μια περίοδο που οξύνεται η αντιπαράθεση ΗΠΑ – Κίνας καθώς και όλου του ευρωατλαντικού άξονα με τον υποδιαμόρφωση ευρασιατικό, και εκεί ακριβώς, βρίσκεται το επίδικο, ποιος δηλαδή θα τραβήξει την Τουρκία με το μέρος του, καθώς η Αγκυρα «παίζει» και με τη Ρωσία και με την Κίνα και με τις ΗΠΑ.
Συνέχισε λέγοντας ότι γι’ αυτό, στο Βίλνιους καθορίστηκε ο στόχος του ΝΑΤΟ που είναι η συνοχή της Νοτιοανατολικής πτέρυγας του, και σε αυτό το έδαφος προετοιμάζονται οδυνηροί συμβιβασμοί που προχωρούν βήμα – βήμα, καθώς βλέπουμε κάθε φορά ένα νέο θέμα από την πλευρά της Τουρκίας στην ατζέντα του διαλόγου.
Σημείωσε ότι όλα αυτά «είναι επικίνδυνες εξελίξεις και για τον ελληνικό και για τον τούρκικο λαό, γιατί γίνονται με βάση την κοινή επιδίωξη των δύο αστικών τάξεων να αναβαθμίσουν τον ρόλο τους, η μία σε βάρος της άλλης και αυτά δεν λύνονται με συμφωνίες δυστυχώς».
Κατήγγειλε ότι στην ίδια ρότα κινήθηκε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον «διαβολικά καλό» Τραμπ και την υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας που μετέτρεψε την χώρα σε ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟϊκό στρατόπεδο.
Για τις αμερικάνικες εκλογές σημείωσε ότι παρά τη διεξαγωγή τους μέσα σε ένα γενικό κλίμα παρακμής και σήψης, υπάρχει ένα θετικό στοιχείο. Εκδηλώθηκε ένα βήμα αμφισβήτησης, ένα μικρό ρεύμα που δυναμώνει, καθώς εμφανίστηκαν συνδικάτα που δεν έδωσαν στήριξη σε κανέναν από τους δύο. Σε κάθε περίπτωση, τόνισε, ανεξάρτητα από το ποιος είναι πρόεδρος, οι εξελίξεις αφορούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων, τον ανταγωνισμό των ΗΠΑ με την Κίνα και όχι τους μισθούς και τις συντάξεις, τη ζωή τελικά των πολλών.
