Συνεχίζουν να φτάνουν στο alt.gr επιστολές στρατευμένων νέων που υπηρετούν τη θητεία τους και θέλουν να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στους δοκιμαζόμενους λαούς της Τουρκίας και της Συρίας που χτυπήθηκαν από τον εγκέλαδο και την έλλειψη βασικών μέτρων αντισεισμικής θωράκισης.
Δημοσιεύουμε σήμερα σειρά επιστολών, κοινό στοιχείο των οποίων είναι η έκφραση της συμπαράστασης και της αλληλεγγύης!
Αδέρφια γείτονες, Τούρκοι και Σύριοι, μην χάνετε την ελπίδα σας
Ως σμηνίτες που υπηρετούμε την θητεία μας θέλουμε καταρχάς να εκφράσουμε την βαθύτατη συμπαράσταση μας στον τουρκικό και συριακό λαό που δοκιμάζεται από τον φονικό σεισμό που έπληξε τις δυο χώρες. Στιγμές σαν και αυτή, όταν η καταστροφή (φυσική ή μη) χτυπάει αλύπητα τον λαό έρχεται στον νου κάθε ανθρώπου η ανάγκη για να βρει μια χείρα βοηθείας, ένα αποκούμπι. Τότε λοιπόν, έστω και στιγμιαία, ξεκαθαρίζει το τοπίο για το ποιοι είναι οι ‘φίλοι’ και ποιοι οι ‘εχθροί’ ενός λαού. Οι εκάστοτε κυβερνήσεις που δεν παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης-προστασίας του λαού απέναντι σε φυσικές καταστροφές ,αφού δρουν αποκλειστικά με γνώμονα στην εξασφάλιση των αναγκών των επιχειρηματικών ομίλων, είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορούν να προφυλάξουν το λαό. Ακόμα και τώρα που η καταστροφή έχει χτυπήσει βλέπουμε την φονική επίδραση που έχει στις επιχειρήσεις διάσωσης η ισχύς του εμπάργκο και των κυρώσεων των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε βάρος της Συρίας. Το γεγονός αυτό είναι απαράδεκτο και πρέπει να εξασφαλιστεί η αποστολή βοήθειας χωρίς κανένα εμπόδιο. Ένα είναι λοιπόν το συμπέρασμα που βγάζει κανείς, το μόνο πραγματικό αποκούμπι είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.
Ο Ελληνικός λαός γνωρίζει τι σημαίνει να μην έχεις που να μείνεις επειδή το σπίτι σου κατέρρευσε μέσα σε δευτερόλεπτα. Ξέρουμε τι σημαίνει να χάνεις δικούς σου ανθρώπους λόγω μιας φυσικής καταστροφής που μάλιστα δεν είχαν παρθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα για να προλάβουν-μετριάσουν τις επιπτώσεις της. Γνωρίζουμε πως είναι να περιμένεις βοήθεια από άλλους, την ίδια την στιγμή που εσύ έχει χάσει τα πάντα και με τι ελπίδα σε γεμίζει όταν σε πλαισιώνει ένα κύμα αλληλεγγύης.
Τέτοιες στιγμές είναι που φαίνεται ότι οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Οι αντιπαραθέσεις που οξύνονται στην περιοχή μας μπορεί να προσπαθούν να μας στρέψουν τον έναν απέναντι στον άλλο άλλα είναι για συμφέροντα αλλότρια. Είναι μια αντιπαράθεση για το ποιανού τα μονοπώλια θα κάνουν κουμάντο στην περιοχή που δεν συνεπάγεται την ευημερία του ενός η του άλλου λαού.
Η ιστορία έχει δείξει ότι όταν οι λαοί παλεύουν από κοινού και όχι ενάντια ο ένας στον άλλο μπορούν να πετύχουν πράγματα θαυμαστά. Μαζί μπορούμε να νικήσουμε. Αδέρφια γείτονες, Τούρκοι και Σύριοι, μην χάνετε την ελπίδα σας.
Η σκέψη όλων είναι μαζί σας…
Σμηνίτες (ΜΕΤΕ)
Οι κρατικοί μηχανισμοί είναι εξαφανισμένοι και μοναδική ελπίδα οι ίδιοι οι λαοί
Από τον δολοφονικό σεισμό μέχρι σήμερα μετράμε ήδη δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες. Ένα νούμερο που μέρα την μέρα , αυξάνεται εκθετικά . Σοκαριστικές εικόνες δείχνουν για άλλη μια φορά την γύμνια του καπιταλιστικού συστήματος όσον αφορά τις λαϊκές ανάγκες και δημόσια υγεία . Παιδί γεννήθηκε κάτω από τα ερείπια , η χολέρα καραδοκεί και χωρίς βοήθεια είναι χιλιάδες εγκλωβισμένοι. Οι κρατικοί μηχανισμοί είναι εξαφανισμένοι και μοναδική ελπίδα οι ίδιοι οι λαοί , που δίνουν ηρωική μάχη για να σωθεί μια ακόμα ζωή .
Για τους λαούς κάθε ζωή μετράει σε αντίθεση με ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ που λογαριάζουν μόνο το χρήμα . Παρά την ανυπολόγιστη καταστροφή συνεχίζουν το “εγκληματικό ” εμπάργκο και εμποδίζουν την έμπρακτη βοήθεια στους σεισμόπληκτους της Συρίας. Αυτά είναι τα όρια του “ανθρωπισμού” τους .
Απέναντι στις πολιτικές τους , βρίσκονται οι λαοί που δίνουν το χέρι ο ένας στον άλλον . Στην χώρα μας , τεράστιο κύμα αλληλεγγύης ,από συλλογικούς φορείς, σωματεία , φοιτητικούς συλλόγους. Μια αλληλεγγύη που δεν μένει στα λόγια ,αλλά γίνεται έμπρακτη . Από είδη πρώτης ανάγκης μέχρι την Ομοσπονδία Ενώσεων Νοσοκομείων Γιατρών Ελλάδος να οργανώνει ιατρική αποστολή που θα μεταβεί σε Τουρκία Συρία γιατί η μισή καρδιά τους βρίσκεται εκεί . Μαζί τους και η δικιά μας καρδιά . Συλλυπητήρια στους λαούς της Τουρκίας και της Συρίας . Κουράγιο σε όλους τους εθελοντές για την μάχη που δίνουν . Να γίνει τώρα άρση του εγκληματικού εμπάργκο!
Οπλίτης Ιατρός Α.Ξ.
Η συλλογική ευθύνη των κρατών αλλά και του κεφαλαίου ξεπερνάει κάθε όριο
“Χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να γίνουν τα τέσσερα πόδια δύο… δεν θα τα κάνω πάλι τέσσερα εγώ ” Με αυτά τα λόγια του Μενέλαου Λουντέμη νομίζω διαδραματίζεται όλες αυτές τις μέρες το μέγεθος της καταστροφής και η απόγνωση των δύο λαών τουρκίας- Συρίας. Ισοπεδωμένα κτίρια, απώλειες χιλιάδων ανθρώπων, τεράστια έλλειψη σε αντισεισμική θωράκιση. Η συλλογική ευθύνη των κρατών αλλά και του κεφαλαίου ξεπερνάει κάθε όριο.
Απ’ ότι φαίνεται ό,τι δεν φέρνει κέρδος βρίσκεται στο περιθώριο όπως δηλαδή η προστασία της στέγης για τους απλούς πολίτες. Στο παιχνίδι της σκακιέρας, του ανταγωνισμού, δεν υπάρχουν συναισθήματα αλληλεγγύης προς τους ανθρώπους. Περίτρανο παράδειγμα το εμπάργκο ΗΠΑ προς τον συριακό λαό. Είναι κοροϊδία να μας λένε οι κυβερνήσεις, η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ πώς είναι εδώ για εμάς και για ακόμη μια φορά αυτός που δίνει κουράγιο, στήριξη και αγώνα για την επιβίωση του λαού να είναι τελικά ο ίδιος ο λαός.
Ως στρατιώτης θέλω να εκφράσω την αμέριστη συμπαράσταση μου προς τους δύο λαούς και να μείνει στο νου καλά ότι τελικά για ακόμη μια φορά η δύναμη των λαών κυριάρχησε αποδεικνύοντας πόσο πίσω και παλαιωμένο είναι αυτό το σύστημα που ζούμε σήμερα.
Στρατιώτης ΕΛΔΥΚ
Αμέριστη αλληλεγγύη στους λαούς της Τουρκίας και της Συρίας
Στέλνοντας αυτήν την επιστολή με αφορμή τον πρόσφατο καταστροφικό σεισμό, θέλω να εκφράσω την αμέριστη αλληλεγγύη μου στους λαούς της Τουρκίας και της Συρίας, ενώνοντας τη φωνή μου με τα δεκάδες εργατικά σωματεία, φοιτητικούς συλλόγους και άλλους φορείς σε όλη την Ελλάδα!
Όλες αυτές τις μέρες πραγματοποιούνται υπεράνθρωπες προσπάθειες για να απεγκλωβιστούν όσο περισσότεροι άνθρωποι έχουν καταπλακωθεί και ταυτόχρονα υπάρχει ένα τεράστιο κύμα αλληλεγγύης από τους εργαζόμενους και τους νέους από μια σειρά χώρες.
Το αυτονόητο είναι κάθε άνθρωπος καλής θέλησης, κάθε προοδευτικός άνθρωπος να ενισχύσει τις αντίστοιχες πρωτοβουλίες που έχουν παρθεί και στη χώρα μας για να φτάσουν στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη όλα τα απαραίτητα είδη!
Μέρες σαν κι αυτές γίνεται ακόμα πιο καθαρό ότι οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και μαζί είναι δυνατοί να ξεπερνάνε κάθε δυσκολία! Άλλωστε και η χώρα μας είναι μια σεισμογενής χώρα που έχει δοκιμαστεί από σεισμούς, ευτυχώς όχι με τέτοια αποτελέσματα. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο στο μέλλον, μιας και η πλειοψηφία των κτηρίων που στεγαζόμαστε είναι απαρχαιωμένα, ενώ ο αντισεισμικός έλεγχος και τα αντίστοιχα έργα δεν είναι ποτέ στις προτεραιότητες των κυβερνήσεων, μιας και είναι έργα που δεν είναι ανταποδοτικά όπως τα χαρακτηρίζουν!!!
Θεωρώ απαράδεκτο σε μια τέτοια στιγμή να εμποδίζονται η αποστολή έμπειρου προσωπικού που μπορεί να συμβάλει στον απεγκλωβισμό, αλλά και η αλληλεγγύη με τρόφιμα, φάρμακα και άλλα είδη! Αναφέρομαι σε δημοσιεύματα με βάση τα οποία χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία και άλλες δεν θα στείλουν βοήθεια στη Συρία λόγω του απαράδεκτου εμπάργκο! Ένας πολύπαθος λαός δηλαδή που πάνω από δέκα χρόνια υποφέρει τον πόλεμο, πληρώνει για άλλη μια φορά τους ανταγωνισμούς των αστικών τάξεων! Εδώ και τώρα να αρθεί το απαράδεκτο εμπάργκο στη Συρία! Φυσικά, δεν είναι να πέφτει κανένας απ’ τα σύννεφα! Φανερώνεται για άλλη μια φορά πόσο “των λαών” είναι και η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ!
Απαράδεκτη είναι επίσης η στάση της κυβέρνησης της Τουρκίας που δεν δέχεται την ανθρωπιστική βοήθεια της Κύπρου λόγω των μεταξύ τους σχέσεων, που σχετίζονται με την απαράδεκτη κατοχή Κυπριακού εδάφους απ’ τις δυνάμεις κατοχής της Τουρκίας, αλλά και με τις επιδιώξεις για διχοτόμηση στο μέλλον. Το συμπέρασμα ένα! Μόνο ο λαός με τη δύναμη και το μυαλό του μπορεί να σώσει τον λαό, αυτό αποδεικνύεται και αυτές τις μέρες και όποιος περιμένει λύσεις από επίδοξους κυβερνητικούς σωτήρες θα περιμένει μάταια! Καλή δύναμη σε όλους και όλες που δίνουν τη μάχη αυτές τις μέρες σε Ελλάδα Τουρκία και Συρία!
Καλομοίρης Νικολας, Στρατιώτης ΠΖ ΕΛΔΥΚ
Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών!
Εκπαιδευόμενοι ναύτες από το Κ. Ε. Πόρου εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας και την συμπαράστασή μας στους λαούς της Τουρκίας και της Συρίας που δοκιμάζονται σκληρά από τον σεισμό της προηγούμενης Δευτέρας με δεκάδες χιλιάδες νεκρούς και εκατομμύρια ξεσπιτωμένους. Με τον πλέον τραγικό τρόπο επιβεβαιώνεται ότι το σημερινό κράτος δεν μπορεί να προστατεύσει το λαό από τις φυσικές καταστροφές, είτε αυτές λέγονται σεισμός στην Τουρκία, είτε φονική πυρκαγιά στο Μάτι ή πλημμύρα στη Μάνδρα. Ο κρατικός μηχανισμός λειτουργεί αξιοζήλευτα όταν πρόκειται να αρπάζει τον πλούτο που παράγει ο εργαζόμενος λαός, μέσω φόρων, χαρατσιών και πλειστηριασμών, για να τον αναδιανείμει στους μεγάλους ομίλους μέσω φοροαπαλλαγών και πακέτων χρηματοδότησης. Καλούμε το λαό και ιδιαίτερα τους στρατευμένους να εκδηλώσουμε την αλληλεγγύη μας στα αδέρφια μας σε Τουρκία και Συρία, συλλέγοντας είδη πρώτης ανάγκης μέσω των σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων και των υπολοίπων συλλογικών φορέων, όπου ήδη η ανταπόκριση είναι μεγάλη, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό αντίπαλο, τις αστικές τάξεις και το κράτος τους, που είτε μας αφήνουν απροστάτευτους απέναντι στα φυσικά φαινόμενα για να αυγατίζουν τα κέρδη τους είτε βάζουν αδελφούς λαούς να σκοτώνονται όπως στην Ουκρανία και τη Ρωσία, είτε να κυνηγιούνται οπλισμένοι στο Αιγαίο όπως η Ελλάδα και η Τουρκία, παρότι είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Απαιτούμε αναβαθμισμένη αντισεισμική θωράκιση και συνολικά μέτρα προστασίας και πρόληψης από τις φυσικές καταστροφές, ώστε να μην θρηνήσουμε άλλους νεκρούς. Οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα μεταξύ τους. Δίνουμε το χέρι στους Σύρους πρόσφυγες που ψάχνουν μια καλύτερη ζωή μακριά από τη φωτιά του πολέμου και πνίγονται κάθε τρίτη μέρα στο Αιγαίο, ενώ τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με το εμπάργκο και την έλλειψη ειδών πρώτης ανάγκης. Οι λαοί έχουν τη δύναμη να χαράξουν το μέλλον που τους αξίζει και θα το κάνουν!
Ναύτες από το Κ. Ε. Πόρου
Ο σεισμός και το μεγαλείο αλληλεγγύης
17 Γενάρη 2020 : Μέσα στην αναμπουμπούλα που είχε προκληθεί εκείνη την περίοδο, ως συνέπεια κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης ελληνικής και τουρκικής αστικής τάξης, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας και το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση, που έβαζε το πλαίσιο της εναντίωσης στους αστικούς σχεδιασμούς, με την ανάγκη ενότητας της ελληνικής και της τουρκικής εργατικής τάξης, αφού όχι μόνο δεν έχουν κάτι να χωρίσουν, αλλά μπορούν, παίρνοντας τα ηνία, να ζήσουν ειρηνικά απολαμβάνοντας τον πλούτο που παράγουν.
Το παραπάνω έχει πολύ μεγάλη αξία. Παρακολουθώ και μέσα από το alt.gr, που είναι η βασική πηγή ενημέρωσης για εμάς τους στρατεύσιμους, τις εξελίξεις μετά το σεισμό σε Συρία και Τουρκία με κομμένη την ανάσα, μέσα από την αγωνία και την προσπάθεια να διασωθούν όσο το δυνατό περισσότεροι. Παρακολουθώ και άλλα ΜΜΕ, τα οποία κάνουν λόγο για “διπλωματία των σεισμών”, βάζοντας σε αυτό το πλαίσιο την βοήθεια που στέλνεται στην Τουρκία, αποσιωπώντας παράλληλα την απαξίωση προς την εξίσου πληγείσα από τους σεισμούς Συρία. Αυτό το γεγονός από μόνο του θα έπρεπε να εξοργίζει κάθε άνθρωπο καλής πρόθεσης, το ότι ακόμα και μέσα στην καταστροφή των λαών, κάποιοι σκέφτονται πώς θα κάνουν business. Και κάπως έτσι έρχεται άλλο ένα περιστατικό στο μυαλό.
19 Αυγούστου 1999 : Ενώ ο τουρκικός λαός βιώνει αντίστοιχη με τη σημερινή τραγωδία, με σεισμό 7,4 ρίχτερ, στο πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη φιλοξενείται ένα μικρό άρθρο με τίτλο “Κράτα, Μεμέτ, σύντροφέ μου”, που αποτύπωνε την ενσυναίσθηση και την αλληλεγγύη του Έλληνα εργάτη για την οδύνη του Τούρκου εργάτη.
Και η πραγματικότητα είναι πως δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν πως την τάξη τους την ενώνουν αδερφικοί δεσμοί αίματος, και αυτή τη δύναμη της ενότητας προσπαθούν να αποτρέψουν αυτοί που έχουν την εξουσία, για να συνεχίζουν να αποκομίζουν τα κέρδη τους. Η πραγματική αλληλεγγύη φαίνεται στα συγκινημένα πρόσωπα των αντρών της ΕΜΑΚ όταν κατάφεραν να βγάλουν ζωντανό ένα εξάχρονο κοριτσάκι. Φαίνεται μέσα από τις πρωτοβουλίες που έχουν πάρει μια σειρά από σωματεία για τη συλλογή ειδών υγιεινής και πρώτης ανάγκης για τους πληγέντες σε Τουρκία και Συρία. Το μεγαλείο της ταξικής αλληλεγγύης αποδείχτηκε περίτρανα και από την κυρία που είχε διωχθεί από το πατρικό της στην Κύπρο με την τουρκική εισβολή το ’74, και όταν την ρώτησαν από τα κανάλια, δήλωσε ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τον τουρκικό λαό και γι’ αυτό συνεισέφερε όσο μπορούσε.
Επειδή λοιπόν ξέρουμε ότι οι από πάνω φοβούνται “για τους σεισμούς που μέλλονται να’ρθουν”, εμείς θα προτάσσουμε την ενότητά μας, ειδικά στα δύσκολα, ξεπερνώντας αστικές κόντρες και κυρώσεις ένθεν κακείθεν, ξέροντας ότι για τις δυστυχίες μας δεν φταίει η “κακία η ώρα”, αλλά συγκεκριμένες πολιτικές φτωχοποίησης, κόστους – όφελους, που αφήνουν πίσω εκατόμβες νεκρών αλλά και κατεστεμμένες ζωές, με φωτιές, νεροποντές, χιονιάδες, σεισμούς, πολέμους. Στο χέρι μας είναι να μετατρέψουμε τη Μεσόγειο από θάλασσα νεκρών σε θάλασσα των λαών, και, αργά ή γρήγορα, θα φροντίσουμε γι’αυτό.
Αγαπίου Μιχαήλ, Ναύτης στο ΠΤΜ Κέρκυρα
