Η Ομάδα Πυρηνικού Σχεδιασμού (NPG) του ΝΑΤΟ, ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1966, όταν η Επιτροπή Αμυντικού Προγραμματισμού στην τότε Υπουργική Σύνοδο, δέχτηκε τη σύσταση της Ειδικής Επιτροπής Υπουργών Άμυνας, υπό την προεδρία του Robert McNamara των Ηνωμένων Πολιτειών, για την καθιέρωση μιας συμβουλευτικής διαδικασίας για τα πυρηνικά θέματα στο ΝΑΤΟ.
Είναι το ανώτερο Νατοϊκό όργανο ασχολούμενο με πυρηνικά θέματα και διαχειρίζεται συγκεκριμένα ζητήματα πολιτικής, που σχετίζονται με τις πυρηνικές δυνάμεις.
Η Νατοϊκή πυρηνική πολιτική επικαιροποιείται συνεχώς, σύμφωνα με το συνεχώς μεταβαλλόμενο επιχειρησιακό περιβάλλον.
Ενώ το Βόρειο – Ατλαντικό Συμβούλιο αποτελεί την κύρια εξουσία μέσα στο ΝΑΤΟ, η Ομάδα Πυρηνικού Σχεδιασμού (NPG), για πυρηνικά θέματα και μόνο θέματα, ενεργεί ως το ανώτερο σώμα στα Νατοϊκά πλαίσια.
Ανεξάρτητα από το εάν έχουν ή όχι πυρηνικά όπλα, όλες οι Νατοϊκές χώρες είναι μέλη του NPG, με εξαίρεση τη Γαλλία, η οποία δεν συμμετέχει. Τυπικά στο όργανο αυτό συμμετέχει και η Ελλάδα, με τουλάχιστον θεωρητικά, ίση ισχύος ψήφο στις λαμβανόμενες αποφάσεις.
Αυτό το όργανο ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 1966 για να παράσχει συμβουλευτικές υπηρεσίες για την ανάπτυξη του πυρηνικού δόγματος του ΝΑΤΟ. Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι με βάση αυτό το δόγμα, αναπτύχθηκε η επιθετική πυρηνική υποδομή του ΝΑΤΟ σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, με αρχικό στόχο την Σοβιετική Ένωση αλλά και τις υπόλοιπες σοσιαλιστικές χώρες. Σ’ αυτή την ανάπτυξη συμμετείχε και η Ελλάδα, με παραχώρηση υποδομών αποθήκευσης πυρηνικών όπλων, υποθηκεύοντας συνειδητά την ασφάλεια του ελληνικού λαού. Σήμερα σαφώς αναπροσαρμοσμένη, αυτή η πυρηνική υποδομή αποτελεί επιθετικό μοχλό άσκησης πίεσης σε Ρωσία και Κίνα, στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού.
Οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, διατηρούν τον πολιτικό έλεγχο όλων των πτυχών της πυρηνικής λήψης αποφάσεων. Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η ήδη προαναγγελθείσα ΝΑΤΟική πρόθεση εκτόξευσης του πρώτου πυρηνικού πλήγματος εναντίον της Ρωσίας, που ενδεχομένως να είναι και το τελευταίο για την ανθρωπότητα, το έχει προσυπογράψει και η Ελλάδα.
Ενώ το Βόρειο Ατλαντικό Συμβούλιο (NAC) είναι η απόλυτη αρχή στο ΝΑΤΟ, η Ομάδα Πυρηνικού Σχεδιασμού (NPG), ενεργεί ως το ανώτερο όργανο σε πυρηνικά θέματα, με τα θέματα που ασχολείται, να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων πυρηνικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης της συνολικής αποτελεσματικότητας του πυρηνικού οπλοστασίου του ΝΑΤΟ, της ασφάλειας, της ασφάλειας και της επιβίωσης των πυρηνικών όπλων, καθώς και των συστημάτων επικοινωνίας και πληροφοριών.
Το NPG, έχει δημιουργήσει ένα φόρουμ, στο οποίο τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ μπορούν να συμμετάσχουν στην ανάπτυξη της πυρηνικής πολιτικής του και να συμμετέχουν σε αποφάσεις σχετικά με την πυρηνική στάση του ΝΑΤΟ, ανεξάρτητα από το αν διατηρούν ή όχι τα πυρηνικά όπλα. Επομένως, οι πολιτικές που συμφωνούνται αντιπροσωπεύουν την κοινή θέση όλων των συμμετεχουσών χωρών. Οι αποφάσεις στο πλαίσιο του NPG λαμβάνονται με συναίνεση, όπως συμβαίνει σε όλες τις επιτροπές του ΝΑΤΟ.
Στην ομάδα πυρηνικού σχεδιασμού προεδρεύει ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ και γενικά συνεδριάζει σε επίπεδο υπουργών Άμυνας.
Το έργο του NPG προετοιμάζεται από την ομάδα προσωπικού του NPG. Αυτή η ομάδα αποτελείται από μέλη των εθνικών αντιπροσωπειών όλων των συμμετεχόντων χωρών μελών. Η Ομάδα Προσωπικού εκτελεί λεπτομερείς εργασίες για λογαριασμό των Μόνιμων Αντιπροσώπων της NPG (ή των Πρέσβεων) των εθνικών αντιπροσωπειών.
Το ανώτερο συμβουλευτικό όργανο του NPG για θέματα πυρηνικής πολιτικής και σχεδιασμού, είναι η ομάδα υψηλού επιπέδου NPG (HLG). Το 1998-1999, η HLG ανέλαβε επίσης τα καθήκοντα και τις ευθύνες της πρώην Ομάδας Προστασίας Όπλων Ανώτερου Επιπέδου (SLWPG), η οποία ήταν επιφορτισμένη με την επίβλεψη θεμάτων ασφάλειας, ασφάλειας και επιβίωσης πυρηνικών όπλων. Στην HLG προεδρεύουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και αποτελείται από εθνικούς φορείς χάραξης πολιτικής (σε επίπεδο διευθυντή πολιτικής) και εμπειρογνώμονες από τις πρωτεύουσες των κρατών μελών. Μαζί εξετάζουν πτυχές της πυρηνικής πολιτικής του ΝΑΤΟ, του σχεδιασμού και της στάσης του, καθώς και θέματα που αφορούν την ασφάλεια, την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του πυρηνικού αποτρεπτικού του ΝΑΤΟ.
Απ’ τα προαναφερόμενα, πέρα απ’ την γενική εμπλοκή της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ, μέσω της διάθεσης των στρατιωτικών και πολιτικών υποδομών της για τους «αμαρτωλούς» σκοπούς του, γίνεται αντιληπτή και η εξειδικευμένη συμμετοχή της χώρας στους ανατριχιαστικούς ΑμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, που αδίστακτα θα θυσιάσουν εκατομμύρια ανθρώπων προκειμένου να επικρατήσουν των αντιπάλων τους. Όσο κι αν όλες οι μέχρι σήμερα ελληνικές κυβερνήσεις, τηρούν εσκεμμένη αποσιώπηση αυτής της καταστροφικής πολιτικής που ακολουθούν, οι ευθύνες τους παραμένουν τεράστιες.
Ο λαός μας έχει χρέος, όχι απλά να απαιτήσει την αποκάλυψη του μεγέθους αυτών των συμμετοχών, αλλά να αγωνιστεί για την έξοδο της Ελλάδας απ’ το ΝΑΤΟ.
Νίκος Παπαναστάσης
Αντισυνταγματάρχης ε.α
Βουλευτής του ΚΚΕ
