Τις τελευταίες μέρες η αστική προπαγάνδα κατακλύζεται από ειδήσεις σχετικά με «σχέδια ειρήνευσης» και «διαπραγματεύσεις» για την Ουκρανία που συνοδεύονται από σχολιασμό για «καταπάτηση του διεθνούς δικαίου», της ρήξης «στην ενότητα της δύσης» και άλλα σχετικά. Οι πολεμικές επιχειρήσεις που αφορούν το ιμπεριαλιστικό σφαγείο της Ουκρανίας παρουσιάζονται σχεδόν ως «αποδεικτικό» του κατά πόσο η κάθε πλευρά «σέβεται το δίκαιο και θέλει την ειρήνη».
Ταυτόχρονα, ως σκόρπιες αναφορές παρουσιάζονται σοβαρές εξελίξεις που καταγράφονται στο πολεμικό μέτωπο της Μέσης Ανατολής, στην όξυνση των ανταγωνισμών στην ΝΑ Ασία, οι σφοδρές αντιπαραθέσεις γύρω από τους δασμούς και τις «εμπορικές συμφωνίες».
Πιο σωστά, τουλάχιστον όσον αφορά τη χώρα μας, ως συνδετικό «νήμα» για όλα τα παραπάνω αναφέρουν τον «παρανοϊκό Τράμπ» που απλά, όπως λένε τον ενδιαφέρει να κάνει «επωφελή deal» την στιγμή που η ΕΕ συνεχίζει να «αγωνίζεται για το δίκαιο και την ειρήνη».
Αυτό που πασχίζουν να κρύψουν είναι πως το «σημείο βρασμού» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών έχει περαστεί κατά πολύ στο φόντο της μάχης για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα κυρίως ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα και αυτό αφήνει το στίγμα του σε όλα τα πολεμικά μέτωπα και τα τραπέζια των διαπραγματεύσεων που το ένα τροφοδοτεί το άλλο.
Το ξαναμοίρασμα του κόσμου ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εξελίσσεται πάνω στο αίμα των λαών που ρέει ενώ άπαντες δηλώνουν πως προετοιμάζονται για γενικευμένο μακελειό.
Για παράδειγμα μόνο τις τελευταίες ώρες καταγράφεται πως:
– Το σχέδιο της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την «ειρήνη» στην Ουκρανία προβλέπει την αναγνώριση ρωσικής κυριαρχίας στην Κριμαία και «πάγωμα» των γραμμών της σύγκρουσης στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Επικαλούνται ορισμένες εκφράσεις από συνέντευξη του Τραμπ στο Time, που φέρεται να επαναλαμβάνει ότι δεν έπρεπε να τεθεί εξ αρχής ζήτημα εισόδου της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ καθότι αυτό οδήγησε στον πόλεμο. Στο περιβόητο σχέδιο των ΗΠΑ, φέρεται επίσης να υπάρχουν απαιτήσεις ώστε να επιτρέπεται η πρόσβαση της Ουκρανίας στη θάλασσα μέσω ελεύθερης διέλευσης στον Δνείπερο και παραχώρησης ορισμένων εδαφών που σήμερα κατέχει η Ρωσία σε περιοχές όπως το Χάρκοβο.
Ταυτόχρονα, ότι η Ρωσία θα δώσει τον «έλεγχο» του πυρηνικού σταθμού της Ζαπορίζια και θα επιτρέψει στην Ουκρανία να έχει τη δική της «αμυντική βιομηχανία» και «καλά εξοπλισμένο στρατό», με αναφορές να κάνουν λόγω και ισχυρές «εγγυήσεις ασφαλείας». Αυτά λέγεται ότι είναι αντικείμενο συζήτησης του Ρώσου Προέδρου Πούτιν με τον ειδικό απεσταλμένο των ΗΠΑ Γουίτκοφ.
Από την άλλη, ένα σχέδιο που φέρεται να συμφώνησαν στις 23 Απρίλη στο Λονδίνο η Ουκρανία και ευρωπαϊκές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ φέρεται σύμφωνα με το Reuters να αναφέρει ότι οι διαπραγματεύσεις για το «εδαφικό» θα ξεκινήσουν μετά από κατάπαυση του πυρός, ότι δεν πρέπει να «αποτρέπεται» να υπάρχουν στην Ουκρανία «συμμαχικά στρατεύματα», ότι η Ρωσία πρέπει να καταβάλει αποζημιώσεις στην Ουκρανία και ότι οι κυρώσεις απέναντι στην Ρωσία θα αρθούν μετά την επίτευξη συμφωνίας (ενώ το σχέδιο «Γουίτκοφ» φέρεται να αναφέρει ότι αυτό θα γίνει με την εξ αρχής). Σε κάθε περίπτωση, για όλα τα παραπάνω κατά καιρούς η Ρωσία έχει εκφράσει ισχυρές επιφυλάξεις ενώ φυσικά την ίδια στιγμή συνεχίζει την προέλαση στο μέτωπο, την ίδια στιγμή που δυναμώνουν οι αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΕ για την μοιρασιά της λείας στην Ουκρανία.
– Στη Μέση Ανατολή ανοιγοκλείνει ο «σύρτης της κόλασης». Η γενοκτονία του λαού της Παλαιστίνης συνεχίζεται στο φόντο των αρρωστημένων σχεδίων για εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τη γη τους ώστε να προωθηθούν οι σχεδιασμοί των ενεργειακών, κατασκευαστικών και άλλων ομίλων. Ταυτόχρονα εδώ και 6 εβδομάδες οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν την Υεμένη τη στιγμή που οι διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν συνοδεύονται από τεράστια συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων με ΗΠΑ και Ισραήλ να δηλώνουν πως αν αποτύχουν οι διαβουλεύσεις θα υπάρξει «κόλαση». Στη Συρία, η κατάσταση είναι «ρευστή» μετά την επιβολή των τζιχαντιστών στην εξουσία. Οξύνεται η αντιπαράθεση μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ και αρκετές φορές έχουν καταγραφεί ως «ήττα» της Ρωσίας και του Ιράν οι συγκεκριμένες εξελίξεις.
– Συνεχώς, σε αυτή τη φάση μέσω δηλώσεων και αντίστοιχων στρατιωτικών προετοιμασιών, μπαίνει στο κάδρο η Αρκτική. Με τον Τραμπ να δηλώνει ότι θέλει να πάρει την Γροιλανδία και τον Πούτιν να δηλώνει πως στρατιωτική υπεροχή της Ρωσίας στην περιοχή δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
– Οι δασμοί που ξεκίνησαν από την κυβέρνηση των ΗΠΑ – μέσα στο πλαίσιο της έντασης και των πολεμικών επιχειρήσεων ανά τον κόσμο, σε συνέχεια οικονομικών πολεμικών ενεργειών όπως πχ οι κυρώσεις της ΕΕ στη Ρωσία – έχουν οξύνει τις αντιπαραθέσεις ανάμεσα σε ΗΠΑ – ΕΕ αλλά και μεταξύ άλλων «στρατηγικών συμμάχων» των ΗΠΑ στην Ασία (Ιαπωνία, Ν. Κορέα). Η Κίνα αναγορεύεται ως βασικός αντίπαλος των ΗΠΑ με την ίδια να δηλώνει «έτοιμη για πόλεμο κάθε τύπου». Η Κίνα εντείνει την δράση ώστε να «προσεγγίσει» χώρες όπως η Ν. Κορέα, το Βιετνάμ, η Ιαπωνία αλλά και η ΕΕ, με την τελευταία να δηλώνει με διάφορες αφορμές «ανοιχτή» σε συνεργασίες «ανεξάρτητα από ιδεολογικά πρόσημα».
– Τις τελευταίες μέρες υπάρχει έντονη αρθρογραφία μετά την πολύνεκρη επίθεση στο Κασμίρ που τιτλοφορείται με το ερώτημα «Θα πολεμήσουν δύο πυρηνικές δυνάμεις;». Αν και οι μεθοριακές συγκρούσεις ανάμεσα σε Ινδία και Πακιστάν (όπως και μεταξύ Ινδίας – Κίνας, Πακιστάν – Ιράν) έχουν ιστορικό υπόβαθρο και ξεσπούν κατά καιρούς η τωρινή κλιμάκωση γίνεται σε μια περίοδο που η Ινδία αναγορεύεται σε «ρυθμιστή» στην αντιπαράθεση μεταξύ ΗΠΑ – Κίνας (είναι ταυτόχρονα μέλος των BRICS αλλά έχει στενή συνεργασία και με τις ΗΠΑ) ενώ όλα αυτά τα χρόνια υπάρχει σφοδρή αντιπαράθεση και στο εσωτερικό της αστικής τάξης του Πακιστάν (παραδοσιακό σύμμαχο των ΗΠΑ) για το «μπάσιμο» της Κίνας στην περιοχή με επίκεντρο τον οικονομικό διάδρομο Κίνας – Πακιστάν κ.λπ.
– Επίσης, η Αφρική βρίσκεται στις μυλόπετρες των ιμπεριαλιστών. Σημειώνονται πολύ σοβαρές εξελίξεις ενώ σε μια σειρά χώρες οι λαοί σφάζονται από τις ιμπεριαλιστικές παρεμβάσεις και της ενδοαστικές αντιπαραθέσεις. Αναπαράγονται ειδήσεις για το «κενό» που διαμορφώνει η φερόμενη αποχώρηση της Γαλλίας από μια σειρά χώρες, η στρατιωτική και οικονομική ένταση της παρέμβαση της Ρωσίας και της Κίνας που συχνά τις φέρνει σε αντιπαράθεση με ΗΠΑ – ΕΕ και χώρες όπως η Τουρκία, που και αυτή εντείνει την παρουσία της εκεί.
Οι «τεκτονικές πλάκες του κόσμου» όντως κινούνται λοιπόν. Όχι όμως σε μια αντιπαράθεση «παράνοιας – δικαίου» αλλά σε ένα περιβάλλον που κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη δηλώνει έτοιμη να πολεμήσει μέχρις εσχάτων για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της.
Σε αυτές τις συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας θέλουν να στρατεύσουν τους λαούς στους αιμάτινους στόχους του κεφαλαίου. Είναι ενδεικτικό αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα σε συνδυασμό με το πως παρουσιάζονται κάθε είδους ειδήσεις σχετικές με τα παραπάνω. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:
Ούτε λίγο ούτε πολύ οι υπέρογκοι πολεμικοί εξοπλισμοί παρουσιάζονται ως ενίσχυση της «άμυνας» ενώ σε ένα μνημείο κυνισμού θέλουν το λαό να κάνει δική του υπόθεση το αν θα πάρουν κομμάτι της πίτας και τα εγχώρια πολεμικά αρπαχτικά. Να θεωρεί δηλαδή πως έχει κάτι να κερδίσει από το αν ναυπηγηθούν πολεμικά πλοία στον Σκαραμγκά, την Ελευσίνα και την Σύρο. Αν ο Μυτιληναίος εξορύξει Γάλλιο και φτιάξει Leopard και αν ελληνική εταιρεία θα πάρει πακέτο από εξοπλισμούς σχετικά με τον «ηλεκτρονικό πόλεμο» και τα στρατιωτικά ψηφιακά συστήματα. Να πανηγυρίζει δηλαδή για το αν θα βγάλουν λεφτά κοινωνικά παράσιτα που θα παράγουν τα μέσα που θα μετατρέψουν το λαό σε κρέας στα κανόνια.
Τα γιγαντιαία πακέτα της ΕΕ για την «στρατιωτική κινητικότητα» παρουσιάζονται ως «αναγκαίο μέτρο για την πολεμική απειλή» και ως «αναβάθμιση των πολιτικών υποδομών». Να χαιρόμαστε δηλαδή που η σάπια και πολεμοκάπηλη ΕΕ δίνει τα χρήματα των λαών για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων στις πολεμικές συγκρούσεις που έρχονται. Που ιεραρχούν τις δαπάνες που σχετίζονται με την αναβάθμιση των υποδομών που παίζουν «κρίσιμο» ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις και όχι για να κινούνται με ασφάλεια τα επιβατικά τρένα, να γίνονται αντιπλημμυρικά και αντιπυρικά έργα κ.λπ.
Ταυτόχρονα μας καλούν να αισθανθούμε «εθνικά υπερήφανοι» για το γεγονός ότι ελληνικές φρεγάτες έχουν πάει στην Ερυθρά Θάλασσα για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Για το γεγονός ότι αγοράζουμε φρεγάτες από τη Γαλλία – που πουλά όπλα και στην Τουρκία – που στην συνέχεια θα σταλούν για να υπερασπιστούν τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» της αστικής τάξης όπου γης. Να θυμίσουμε ενδεικτικά σε αυτό το σημείο ότι το 2023, ο Κυρ. Μητσοτάκης με άρθρο τους στους India Times έγραφε πως η ελληνική Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό θα βρίσκονται σύντομα στον Ινδο -Ειρηνικό, ενισχύοντας την ικανότητα να διατηρούνται οι θαλάσσιες οδοί ειρηνικές, ανοικτές και χωρίς αποκλεισμούς».
Οι εξελίξεις είναι πολύ κρίσιμες. Γι’ όλα αυτά τοποθετείται συνεχώς, με «καθαρά» λόγια και με αποκλειστικό κριτήριο τα συμφέροντα των λαών μόνο το ΚΚΕ. Όλα τα υπόλοιπα κόμματα εκφράζουν την «εθνική συστράτευση» και την προκλητική αφωνία ακριβώς γιατί υπερασπίζονται ότι ο λαός έχει κοινά συμφέροντα με τους εκμεταλλευτές του.
Τώρα είναι που πρέπει να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η συμπόρευση με το ΚΚΕ σε σύγκρουση με τους στόχους της αστικής τάξης. Για να μην πληρώσει πάλι ο λαός την κρίση, τους πολέμους και τους δασμούς του κεφαλαίου.
