Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει για ψήφιση, ακόμα και μέσα στο κατακαλόκαιρο και με τις «έκτακτες» διαδικασίες λόγω πανδημίας, ένα νομοσχέδιο που στοχεύει στον περιορισμό των διαδηλώσεων.
Η προσπάθεια περιορισμού των διαδηλώσεων δεν έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια. Από την εποχή της μεταπολίτευσης ακόμα, καταβάλλονταν μεγάλες προσπάθειες, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, για να περιοριστούν οι αντιδράσεις εργαζόμενων και συνταξιούχων στα αντεργατικά και αντιασφαλιστικά μέτρα που προωθούσαν, κατά περίπτωση!
Ιδιαίτερα τα τελευταία 30 χρόνια, μπορούμε να θυμηθούμε πολλά “επεισόδια” του σήριαλ «σταματείστε να διαμαρτύρεστε»:
-Το 1994, άρχισαν να εφαρμόζονται εκτεταμένα αστυνομικά μέτρα στενού «μαρκαρίσματος» των συλλαλητηρίων, με ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, όπως και η τοποθέτηση οχημάτων της ΕΛ.ΑΣ. που απέκλειαν την προσέγγιση διαδηλωτών στη Βουλή και το μέγαρο Μαξίμου.
-Το 1995, ο τότε δήμαρχος Αθήνας, Δ. Αβραμόπουλος, ζητούσε να μπει φρένο στις πορείες στο κέντρο της Αθήνας και συνεχίζουν από τότε μέχρι και σήμερα οι εκάστοτε δήμαρχοι Αθηναίων να ζητούν το ίδιο.
-Πρόσφατα, στα τέλη του 2019, η απαγόρευση των διαδηλώσεων, είχε τεθεί από τον πρωθυπουργό στο ΣΕΒ, με τις ανακοινώσεις των «κοινωνικών εταίρων», εμπόρων και άλλων, που επιχειρούσαν να πείσουν το λαό ότι το μέτρο αυτό θα τον «σώσει» από την καθημερινή ταλαιπωρία του στο κέντρο της Αθήνας, καθώς και τις επιχειρήσεις από τον οικονομικό μαρασμό.
Σήμερα η κυβέρνηση της Ν.Δ συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τον απεργοκτόνο νόμο, επιχειρεί νέα μέτρα καταστολής με την επιβολή του δόγματος «νόμος και τάξη», ώστε να προωθείται απρόσκοπτα και χωρίς αντιδράσεις η αντιλαϊκή πολιτική της.
Το νομοσχέδιο ορίζει την αστυνομία ως ανώτατη αρχή καθώς της αναθέτει διευρυμένο και επιτελικό ρόλο. Πέρα από το ρόλο της στην επιβολή του νόμου, αναλαμβάνει καθήκοντα “ερμηνείας του νόμου”. Θα μπορεί να καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να επιβληθούν σε μια διαδήλωση, να επινοεί δικούς της, να έχει τη διακριτική ευχέρεια να αποφασίζει εκ των προτέρων αν θα επιτραπεί μια δημόσια συνάθροιση, αν αυτή είναι αυθόρμητη, ποιοι περιορισμοί θα επιβάλλονται, κ.ο.κ.
Εν ολίγοις, προωθούν το Γιαπωνέζικο μοντέλλο “διαμαρτυρίας”. Διαμαρτυρόμαστε εργαζόμενοι με ζήλο!
Η Πανελλήνια Ένωση Αποστράτων Πυροσβεστικού Σώματος αντιτίθεται στην προσπάθεια της κυβέρνησης να περιορίσει το δημοκρατικό δικαίωμα του Έλληνα πολίτη στη διαμαρτυρία, γιατί πιστεύει πως τίποτε δεν του χαρίστηκε αλλά αποκτήθηκε μετά από μακροχρόνιους αγώνες, ακόμα και με τη ζωή των εργαζομένων.
Απαιτείται λοιπόν επαγρύπνηση, οργάνωση και μαζική πάλη των εργαζομένων και των συνταξιούχων για να μην εφαρμοστεί, στην πράξη, το αντιδραστικό αυτό νομοσχέδιο.
