Για ακόμα μια φορά βλέπουμε την κυβέρνηση να αντιμετωπίζει τα παιδιά μας ως κόστος, τόνισε η Στέλλα Βαλαβάνη, εκπρόσωπος Τύπου του Διοικητικού Συµβουλίου της Ανώτατης Συνοµοσπονδίας Γονέων Μαθητών Ελλάδας (ΑΣΓΜΕ), μιλώντας στο Attica TV σχετικά με τις κυβερνητικές εξαγγελίες για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού, οι οποίες, όπως είπε χαρακτηριστικά, είναι «ανέξοδες» μέχρι στιγμής, ενώ δεν υπάρχει πουθενά το ίχνος της πρόληψης.
Σημείωσε ότι το γονεϊκό κίνημα, ειδικά μετά την κρίση και την πανδημία, διεκδικούσε ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς που θα σκύψουν ουσιαστικά πάνω στις σχέσεις που πρέπει να βιώνουν οι μαθητές μέσα στο σχολείο τους, επισημαίνοντας ότι για άλλη μια φορά η κυβέρνηση δεν ακούει τα αιτήματά τους.
Στάθηκε και στη μορφή και στο περιεχόμενο που έχει το σημερινό σχολείο, υπενθυμίζοντας ότι αυτή τη στιγμή λείπουν μαθήματα, όπως η θεατρολογία, η μουσική, ο Αθλητισμός, που ενισχύουν τη συλλογικότητα, την αλληλεγγύη και τον συναισθηματισμό των παιδιών, ενώ δεν υπάρχει και ενισχυτική διδασκαλία και παράλληλη στήριξη, αφήνοντας αβοήθητα τα παιδιά που έχουν ανάγκη.
Παράλληλα, υπογράμμισε ότι σήμερα το σχολείο έχει γίνει πραγματικά βίαιο για τους μαθητές, καθώς έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο, αναγκάζοντας τους μαθητές να λειτουργούν με τη λογική «ο θάνατός σου η ζωή μου» και ως «άλογα κούρσας» στο πλαίσιο του ανταγωνισμού του επικρατεί και τους βάζει ταμπέλες.
Σε ερώτηση που δέχθηκε σχετικά με το αίτημα των ίδιων των γονέων, αλλά και των εκπαιδευτικών, για δημιουργία σχολών γονέων, τόνισε ότι θα συνέβαλε ένα τέτοιο μέτρο, καθώς «η εξέλιξη στα παιδιά είναι συγκεκριμένη» και χρειάζονται και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί βοήθεια. Ανέφερε, επίσης, πως η κυβέρνηση, αντί να ακούσει τα αιτήματα γονέων και εκπαιδευτικών για το σοβαρό πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού, «πάει να ρίξει το μπαλάκι στην εξέδρα» με έναν κατασταλτικό μηχανισμό και πως στην πραγματικότητα δεν θέλει να λύσει το πρόβλημα.
Τέλος, σημείωσε πως το παιδί που είναι θύτης μέσα στο σχολείο, μπορεί έξω από αυτό να είναι θύμα, καθώς «όλη η κοινωνία αυτή τη στιγμή έχει βία», δεδομένων και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν και οι οικογένειες, όπως με την ακρίβεια και τις συνθήκες εργασίας.
