Στην Αττάλεια της Τουρκίας μεταβαίνει ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης για τη Σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ (14-15/5), στο περιθώριο της οποίας αναμένεται άλλη μια συνάντησή του με τον Τούρκο ομόλογό του, Χ. Φιντάν.
Πιθανολογείται ότι θα οριστικοποιήσουν την ημερομηνία του επόμενου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας, με συμμετοχή των Μητσοτάκη – Ερντογάν. Μέχρι στιγμής τοποθετείται αόριστα «εντός του θέρους».
Χθες, ερωτηθείς ο Πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης μετά τη συνάντηση με τον Γερμανό Καγκελάριο, Μερτς για το παζάρι της Γερμανίας με την κυβέρνηση Ερντογάν για να της πουλήσει μαχητικά «Eurofighter» είπε ότι «δεν είναι δουλειά μου να υποδείξω τον τρόπο με τον οποίο η Γερμανία θα κάνει πωλήσεις οπλικών συστημάτων», ωστόσο επανέλαβε τα περί «προϋποθέσεων», όπως ότι «τρίτες χώρες οι οποίες θέλουν με κάποιον τρόπο να συνδεθούν αμυντικά με την Ευρώπη θα πρέπει να δείχνουν, αν μη τι άλλο, μια υψηλή συμμόρφωση ως προς την κοινή πολιτική εξωτερικών και ασφάλειας ή – γιατί όχι; – να υπογράψουν και μια συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την ΕΕ».
Συμφωνίες που δεν αξίζουν ούτε το χαρτί και το μελάνι τους, όπως αποδεικνύει η πείρα από τους ανταγωνισμούς του κεφαλαίου. Διόλου τυχαία, παίρνοντας την πάσα ο Μερτς είπε ότι «η συμπερίληψη μη μελών (σ.σ. της ΕΕ) στην παραγωγή συστημάτων άμυνας και ασφάλειας αποτελεί ευκαιρία να συμπέσουμε με χώρες όπως η Βρετανία και η Νορβηγία, να τις ενσωματώσουμε στην ΕΕ. Εχουμε κι άλλες χώρες που θα ήταν διατεθειμένες να μετάσχουν σε αυτόν τον δρόμο, και είμαι ανοιχτός να τις συμπεριλάβουμε στην πολιτική ασφάλειας και άμυνας», κλείνοντας το ματάκι στην Αγκυρα.
