Με αφορμή τη δημοσιοποίηση της αποκρουστικής και απάνθρωπης κακοποίησης ενός δεκάχρονου παιδιού με αυτισμό από φυσικοθεραπευτή, σε ιδιωτικό κέντρο Ειδικής Αγωγής, πολλοί εμφανίστηκαν να «πέφτουν από τα σύννεφα» για τις συνθήκες που επικρατούν σε τέτοιου είδους δομές του ιδιωτικού τομέα.
Λόγω της ανεπάρκειας των κρατικών δομών, ο χώρος της ιδιωτικής Ειδικής Αγωγής έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια και λειτουργεί τελείως ανεξέλεγκτα. Αυτό είναι κάτι που το γνωρίζουν από πρώτο χέρι, με οδυνηρό τρόπο, οι οικογένειες και τα ίδια τα παιδιά με αναπηρίες.
Για τη συγκεκριμένη δομή είχαν δημοσιοποιηθεί επίσημες καταγγελίες από το Σωματείο Εργαζομένων σε Μονάδες – Ιδρύματα – Σχολεία Ειδικής Αγωγής (ΣΕΜΙΣΕΑ). Εύλογα δημιουργούνται σοβαρά ερωτήματα εάν ελέγχονται οι ιδιωτικές μονάδες, κάθε πότε γίνεται αυτός ο έλεγχος, πως πιστοποιούνται, κ.λπ.
Όπως είχε καταγγελθεί από το Σωματείο τον περασμένο Ιούλη, το συγκεκριμένο ιδιωτικό κέντρο λειτουργούσε στο Χαλκούτσι Ωρωπού κατασκήνωση «χωρίς άδεια και κατ’ επέκταση χωρίς προδιαγραφές ασφάλειας και υγιεινής»!
Η καταγγελία που είχε δημοσιευτεί τότε από το 902.gr είχε κοινοποιηθεί στην Περιφέρεια Αττικής, στο Γραφείο Πρόνοιας του Δήμου Ωρωπού, στο υπουργείο Υγείας και στο υπουργείο Εργασίας.
Το Σωματείο υπογράμμιζε ότι η «κατασκήνωση» είναι στην πραγματικότητα «ένα ιδιωτικό παλιό διώροφο σπίτι με αυλή, χωρίς προσβασιμότητα και ειδικές υποδομές για ΑμεΑ, με έκθετα επικίνδυνα σημεία (σίδερα, τσιμέντο, αγκάθια) σε όλη την περίμετρό του». Παρά το γεγονός ότι βρισκόταν σε δασική περιοχή δεν διέθετε στοιχειώδεις υποδομές πυρασφάλειας, δεν διέθετε καν επαρκή αριθμό δωματίων και κρεβατιών για τα παιδιά και τους συνοδούς που φιλοξενούσε, με αποτέλεσμα παιδιά να κοιμούνταν δυο δυο σε μονά κρεβάτια ή σε στρώματα στο πάτωμα στη σαλονοκουζίνα»!!!
Υπήρχε μόνο ένα μπάνιο που ήταν κοινό για συνοδούς και παιδιά, αλλά και εκτεθειμένα απορρυπαντικά, εκτεθειμένες πρίζες πάνω από τα κρεβάτια των παιδιών, σπασμένα παράθυρα, χωρίς κλιματισμό ή έστω ανεμιστήρες στους χώρους.
Εξίσου εξοργιστικά ήταν τα όσα κατήγγειλε το Σωματείο για την απουσία επαρκούς και εξειδικευμένου προσωπικού. «Στο χώρο δεν υπήρχε γιατρός ή νοσηλευτής, καθαρίστρια, μαγείρισσα, ναυαγοσώστης ή έστω κάποιος που να γνωρίζει από πρώτες βοήθειες παρά το ότι τα παιδιά συνοδεύονταν σε εξωτερικές δραστηριότητες π.χ. θάλασσα». Μάλιστα, έξι θεραπευτές – συνοδοί (από τους οποίους οι δύο είχαν παραιτηθεί τότε) ήταν επιφορτισμένοι με 15 παιδιά που ήταν στο φάσμα του αυτισμού, με νοητική υστέρηση, με επιληψία, ενώ ένα παιδί είχε εγκεφαλική παράλυση.
Παρόμοια καταγγελία είχε κάνει ο Ενιαίος Συλλόγος Γονέων ΑμεΑ Αττικής και Νήσων.
