Σε επιστολή του στον Ριζοσπάστη ο Στρατιώτης (ΠΖ) Ζαχαράκης Κωνσταντίνος από το 50 ΛΑΤ στο Κουφόβουνο Εβρου σημειώνει πως «ως στρατιώτης που υπηρετώ τη θητεία μου στον Εβρο, στηρίζω το δίκαιο αίτημα να ληφθούν μέτρα από την κυβέρνηση για τη δωρεάν μετακίνηση των συναδέλφων μας σε όλη τη χώρα και την Κύπρο κατά τη διάρκεια των εορτών του Πάσχα, που με μορφή Ερώτησης κατατέθηκε από το ΚΚΕ στον υπουργό Εθνικής Αμυνας πριν λίγες μέρες». Προσθέτει πως «πλησιάζοντας στην εορταστική περίοδο του Πάσχα, και το διάστημα των αδειών για εμάς τους στρατευμένους, νομίζω είναι κοινή η ανησυχία όλων μας για το πώς θα βγουν οι γιορτές, για το πώς θα μετακινηθούμε στους τόπους μας και το πόσο θα επηρεαστεί αυτή η περίοδος ξεκούρασης από τον παράγοντα της ακρίβειας που μας κυνηγάει ακόμη και τώρα, που θεωρητικά “δεν έχουμε υποχρεώσεις” (…)
Την ίδια ώρα που εμείς και οι οικογένειές μας βιώνουμε αυτή τη δυσβάσταχτη κατάσταση, βλέπουμε λεφτά να πετιούνται μόνο όπου υπάρχει κέρδος και συμφέρον για τους λίγους. 2 χρόνια μάλιστα μετά το έγκλημα κράτους και κεφαλαίου στις ράγες των Τεμπών, βλέπουμε τον σιδηρόδρομο να παραμένει στην ίδια άθλια κατάσταση, με βαγόνια να σταματάνε από βλάβες, με εκτροχιασμούς κ.λπ. Ολα αυτά φυσικά γιατί η ασφάλεια του λαού, της νεολαίας, εμάς των νέων στρατευμένων που μπαίνουμε σε τρένα – καρμανιόλες για να πάμε σπίτι μας, να αγκαλιάσουμε τους δικούς μας, αποτελεί κόστος τόσο για την κυβέρνηση της ΝΔ (και των άλλων κυβερνήσεων) όσο και για τα μονοπώλια τα οποία έχουν αρπάξει, με τις ευλογίες όλων των κυβερνήσεων, όλα όσα θα έπρεπε να απολαμβάνουμε δωρεάν και με ασφάλεια.
Μέσα σε όλα αυτά, έρχεται να προστεθεί και η πολεμική οικονομία ΝΑΤΟ και ΕΕ, με ξεδιάντροπες δηλώσεις μέχρι και περικοπών σε συντάξεις. Το ποσό των 800 δισ. ευρώ που ανακοινώθηκε για τα κράτη – μέλη της ΕΕ για την εξοπλιστική τους θωράκιση σε κάνει πραγματικά να οργίζεσαι και να απορείς, πού βρίσκονται τόσα λεφτά τόσο γρήγορα για τους πολέμους, ενώ για τα καθημερινά και σοβαρά ζητήματα στη ζωή μας πάντα δεν υπάρχουν; Πώς γίνεται να πετιούνται τόσα χρήματα στην “ασφάλεια” των λαών και να μην είμαστε ασφαλείς; Και πώς να νιώσουμε ασφαλείς άραγε όταν εξοπλισμός, όπλα, οχήματα κ.λπ. βγαίνουν από τις αποθήκες της χώρας μας για να πάνε σε μέτωπα που δεν έχουμε καμία απολύτως δουλειά, απλά και μόνο επειδή ανήκουμε σε μια συμμαχία και αυτό επιβάλλει ο θεσμός της; Αφέθηκε να εννοηθεί μάλιστα το προηγούμενο διάστημα ότι είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο μέχρι και αποστολής στρατιωτικού δυναμικού στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία. Ούτε να το σκέφτονται, ούτε να το αφήνουν να εννοηθεί!», σημειώνει.
