Θ. Κωτσαντής: Το Φεστιβάλ μας είναι μικρογραφία ενός ευτυχισμένου μέλλοντος – Στον σοσιαλισμό θα ζήσουμε τα πιο όμορφα Φεστιβάλ!

πολιτική συγκέντρωση 50 ο φεστιβάλ κνε-οδηγητή

Στον χαιρετισμό του ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θοδωρής Κωτσαντής, μίλησε για το Φεστιβάλ που θέριεψε, έγινε δέντρο και σκέπασε όλη την Αθήνα, όλη την Ελλάδα. 

Για τον μεγαλύτερο πολιτικό και πολιτιστικό θεσμό της χώρας όπου χτυπάει η καρδιά του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.

Για τα χαρακτηριστικά του που είναι τα χαρακτηριστικά της επαναστατικής νεολαίας του ΚΚΕ.

Δίνοντας την ευχή που αρμόζει σε αυτή τη συγκλονιστική γιορτή 50 χρόνων λαμπρής ιστορίας, εξέφρασε τον πόθο όλων:

«Να στήνουμε Φεστιβάλ και να είμαστε σίγουροι ότι θα έρθει η στιγμή που το Φεστιβάλ μας δεν θα είναι μικρογραφία μιας μελλοντικής ευτυχισμένης κοινωνίας, αλλά μια μικρή κόκκινη πολιτεία μέσα στη σοσιαλιστική κοινωνία που τότε θα οικοδομούμε!».


Παραθέτουμε ολόκληρο τον χαιρετισμό του:

«Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σήμερα το Πάρκο Τρίτση πλημμυρίζει χαρά, συγκίνηση και περηφάνια! Σήμερα γιορτάζουμε τα 50 χρόνια του Φεστιβάλ ΚΝΕ – “Οδηγητή”!

Από τον μακρινό Σεπτέμβρη του 1975, ο σπόρος του Φεστιβάλ φύτρωσε, άνθισε, άντεξε τη θύελλα της αντεπανάστασης, αντιστάθηκε στις Σειρήνες της υποταγής, θέριεψε, έγινε δέντρο που “όλο φυλλωσιές πετάει” και σκέπασε όλη την Αθήνα, όλη την Ελλάδα.

Κάθε χρόνο ο Σεπτέμβρης είναι ταυτισμένος με το Φεστιβάλ της ΚΝΕ.

Το Φεστιβάλ μας αποδείχθηκε ανθεκτικό, ασυμβίβαστο, καινοτόμο γιατί ποτίστηκε από τις πρωτοπόρες ιδέες και τα ιδανικά του ΚΚΕ, από τους αγώνες και τα όνειρα της νεολαίας για μια αλλιώτικη ζωή, από το όραμα για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Το Φεστιβάλ μας γράφει Ιστορία γιατί τα παιδιά της ΚΝΕ, όπως λέει ο ποιητής μας, φτάνουν από πολύ μακριά, τραβούν πολύ μακριά… “έχουν δοσμένο το μεγάλον όρκο στη Λευτεριά, στον Έρωτα, στην Ομορφιά, στη Δικαιοσύνη να φτιάξουν μέρες δυνατές και ειρηνικές από τρακτέρ, αγάλματα, σημαίες, ποιήματα, να φτιάξουν έναν κόσμο ευτυχισμένο”. Κάθε χρόνο στο Φεστιβάλ ανανεώνουμε αυτόν τον όρκο να αλλάξουμε τον κόσμο. Το μέλλον μας είναι ο σοσιαλισμός! Εκ μέρους του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ χαιρετίζουμε θερμά όλες τις γενιές ΚΝιτών και ΚΝιτισσών που βρίσκονται ανάμεσά μας. Ο καθένας και η καθεμιά τους ξεχωριστά έβαλε το λιθαράκι του ώστε το Φεστιβάλ μας να γίνει ο μεγαλύτερος πολιτικός, πολιτιστικός θεσμός της χώρας!

Μέσα στη ζεστή αγκαλιά του Φεστιβάλ σήμερα ξαναγίνονται όλοι ΚΝίτες, με τη σπίθα της νεανικής επαναστατικότητας στα μάτια, με την απόφαση να βαδίσουν με το ΚΚΕ στον δρόμο της ανατροπής γιατί εδώ χτυπάει η καρδιά του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.

Δίπλα τους στέκονται τα σημερινά μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, που δούλεψαν για την επιτυχία του 50ού Φεστιβάλ. Ανάμεσά τους και εκατοντάδες νέοι σύντροφοι που πήραν την όμορφη απόφαση να παλέψουν οργανωμένα μέσα από τις γραμμές της ΚΝΕ, ανταποκρινόμενοι στην άμιλλα στρατολογίας που προκήρυξε το Κεντρικό Συμβούλιο από το βήμα του 49ου Φεστιβάλ.

Παίρνουμε δύναμη από τους αγώνες της εργατικής τάξης σε όλον τον κόσμο!

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Με ιδιαίτερη χαρά καλωσορίζουμε στο Φεστιβάλ μας τις αντιπροσωπείες 44 Κομμουνιστικών Νεολαιών και Αντιιμπεριαλιστικών Οργανώσεων απ’ όλο τον κόσμο, που συναντήθηκαν φέτος κάτω από το σύνθημα “Προλετάριοι όλων των χωρών, ενωθείτε!” στη Διεθνούπολη, στη μεγαλύτερη συμμετοχή ξένων αντιπροσωπειών των τελευταίων χρόνων.

Νέοι κομμουνιστές από την Ουκρανία και τη Ρωσία, από την Παλαιστίνη και το Ισραήλ, από κάθε γωνιά της Γης παλεύουν μαζί ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ο αγώνας και η αλληλεγγύη των λαών δεν γνωρίζουν σύνορα! Εδώ, από την Ελλάδα, υψώνουμε την παλαιστινιακή σημαία, φωνάζουμε “Λευτεριά στην Παλαιστίνη”. Παλεύουμε να σταματήσει η βάρβαρη κατοχή και η γενοκτονία που διεξάγει το κράτος-τρομοκράτης Ισραήλ με συμμάχους τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, με τη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων.

Το Φεστιβάλ μας τιμάνε επίσης με την παρουσία τους συνδικαλιστές ηγέτες όπως η ηγεσία της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας, η Suzan Tayseer Salam, πρόεδρος της Ένωσης Παλαιστινιακών Συνδικάτων της Ιερουσαλήμ, ο Chris Smalls, ιδρυτής του Συνδικάτου Εργαζομένων στην “Amazon.

Παίρνουμε δύναμη από τους αγώνες της εργατικής τάξης σε όλον τον κόσμο! Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις εργατών, φοιτητών, μαθητών, αγροτών στη χώρα μας που τσαλάκωσαν την αντιλαϊκή πολιτική και απέδειξαν ότι ο οργανωμένος λαός είναι ο μοναδικός πραγματικός αντίπαλος στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, της ΕΕ, της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων στα δικαιώματά μας.

Ξεχωριστή θέση έχει ο τιτάνιος αγώνας των εργατών της ΛΑΡΚΟ, μάθημα ζωής για τους νέους, πηγή έμπνευσης για το Φεστιβάλ μας. Ως ελάχιστη ανταπόδοση, το ΚΣ της ΚΝΕ ανακοινώνει πως μέρος από τα έσοδα του Φεστιβάλ θα διατεθούν για την οικονομική ενίσχυση των απολυμένων της ΛΑΡΚΟ. Για να συνεχίσουν τον δίκαιο αγώνα τους. Για να ζήσουμε μαζί την ημέρα που η εργατική τάξη θα ανάψει την τσιμινιέρα της ΛΑΡΚΟ και θα λειτουργήσει όλες τις βιομηχανίες προς όφελός της.

Το Φεστιβάλ δεν είναι «της ΚΝΕ»… Στην πραγματικότητα είναι η ίδια η ΚΝΕ!

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το Φεστιβάλ έχει δικαίως χαρακτηριστεί σαν μία μικρογραφία από το όμορφο μέλλον της ανθρωπότητας, από τη σοσιαλιστική κοινωνία που θα χτίσουμε. Όμως το ίδιο το Φεστιβάλ είναι και κάτι ακόμα. Είναι μία καθαρή αντανάκλαση της ίδιας της ΚΝΕ.

Το Φεστιβάλ δεν είναι “της ΚΝΕ”… Στην πραγματικότητα είναι η ίδια η ΚΝΕ! Η οποία μεταλαμπαδεύει στο Φεστιβάλ της όλα τα στοιχεία της δράσης της και του τρόπου λειτουργίας της. Το στολίζει με τις αξίες και τα ιδανικά που έχει γαλουχηθεί και έχει γαλουχήσει γενιές και γενιές νέων κομμουνιστών.

Τα θεμέλια του Φεστιβάλ είναι τα θεμέλια της Οργάνωσής μας. Γι’ αυτό είναι τόσο γερά και αντέχουν στον χρόνο. Η ΚΝΕ και το Φεστιβάλ της έχουν στηριχθεί στη συντροφικότητα, την αλληλεγγύη, την εθελοντική προσφορά, το νοιάξιμο για τον διπλανό. Έχουν ατσαλωθεί από την πειθαρχία και την οργάνωση, τη συλλογική και σχεδιασμένη δουλειά που υπερνικά κάθε εμπόδιο. Έχουν διαπαιδαγωγηθεί με την πίστη στο δίκιο της εργατικής τάξης και του λαού. Με αυτόν τον τρόπο δεν χτίζεται μόνο το Φεστιβάλ, αλλά δουλεύει κάθε μέλος και στέλεχος της ΚΝΕ στον χώρο ευθύνης του.

Αυτό επιτρέπει στον ΚΝίτη και την ΚΝίτισσα να είναι πρωτοπόροι αγωνιστές, να ξεχωρίζουν και να αναγνωρίζονται ως τέτοιοι από τη νεολαία, να οργανώνουν και να πρωταγωνιστούν στους αγώνες της, να διεκδικούν με το κεφάλι ψηλά, ενάντια σε εξαρτήσεις και σε όλα τα ναρκωτικά, να αγαπούν τη γνώση και την προοδευτική Τέχνη, να είναι οι προπαγανδιστές των κομμουνιστικών ιδεών που παλεύουν να ξημερώσουν για τον λαό και τη νεολαία καλύτερες μέρες, αλλά συγχρόνως δεν σταματούν να οραματίζονται την κοινωνία του αύριο που θα είναι απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και την αδικία του σάπιου καπιταλιστικού κόσμου, δεν σταματούν να αγωνίζονται για την επαναστατική αλλαγή του κόσμου, τον σοσιαλισμό – κομμουνισμό.

Το Φεστιβάλ μας κλείνει τα 50 του χρόνια και γιορτάζει!

Το Φεστιβάλ μεγαλώνει και γίνεται νεότερο, φορτώνει χρόνια στην πλάτη του που δεν του στερούν τη ζωντάνια, τον δυναμισμό, την επαναστατική ορμή που το διακρίνει. Αντιθέτως, αυτά μεγεθύνονται χρόνο με τον χρόνο και διαμορφώνουν το Φεστιβάλ όπως το ξέρουμε.

Το Φεστιβάλ μας κλείνει τα 50 του χρόνια και γιορτάζει! Και στις γιορτές το πρέπον είναι να δίνεις μία ευχή. Όμως ποια θα ήταν η ιδανικότερη ευχή για το Φεστιβάλ της ΚΝΕ; Ποια θα ταίριαζε στην πορεία που έχει διανύσει και στο μέλλον που ανοίγεται μπροστά του; Ποια ευχή θα μπορούσε κανείς να δώσει που να αρμόζει στα μηνύματα που εκπέμπει και στις ιδέες που εκπροσωπεί;

Η καλύτερη ευχή για το Φεστιβάλ της ΚΝΕ είναι να συνεχίσει να πρωτοπορεί, να προσφέρει στους αγώνες και στον Πολιτισμό, να δίνει ελπίδα στη νέα γενιά.

Να μεγαλώνει και να έχει πάντα την ίδια φρεσκάδα, τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια νεανική φλόγα.

Να στήνουμε Φεστιβάλ και να είμαστε σίγουροι ότι θα έρθει η στιγμή που το Φεστιβάλ μας δεν θα είναι μικρογραφία μιας μελλοντικής ευτυχισμένης κοινωνίας, αλλά μια μικρή κόκκινη πολιτεία μέσα στη σοσιαλιστική κοινωνία που τότε θα οικοδομούμε.

Ευχή, προσδοκία, πόθος και λαχτάρα.

Η μεγαλύτερη υπόσχεση που γεννά η καθημερινή μας πάλη με τους εκμεταλλευτές. Στον σοσιαλισμό θα ζήσουμε τα πιο όμορφα Φεστιβάλ!».

Δείτε ακόμα...