Το «τερμάτισε» χτες ο πρωθυπουργός από το υπουργικό συμβούλιο!
Παίζουν με τις αντοχές του λαού και τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα, επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή. Πώς αλλιώς να διαχειριστούν την αγανάκτηση για τα αδιέξοδα της αντιλαϊκής πολιτικής τους;
Δεν είναι μόνο αυτά που είπε, αλλά κι αυτά που δεν είπε ο πρωθυπουργός. Ομως, η μαγική εικόνα που με θράσος παρουσίασε, συγκρούεται με την άγρια πραγματικότητα που ζει ο λαός.
Είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης ότι «αποδίδουν τα αναχώματα» στην ακρίβεια και ότι «η δύσκολη φάση βαίνει προς το τέλος της». Δεν είπε ότι τα λαϊκά νοικοκυριά δεν βλέπουν φως στο τούνελ, επειδή οι ανατιμήσεις που κατασπαράζουν το εισόδημα ήρθαν για να μείνουν.
Δεν είπε ότι οι τιμές βρίσκονται στα ύψη, ανεξάρτητα από τις διακυμάνσεις μήνα τον μήνα. Και ότι πριν από 3 χρόνια, τον Σεπτέμβρη του 2021, «διαβεβαίωνε» ξανά ότι «η ακρίβεια είναι θέμα λίγων μηνών», όπως κάνει και τώρα. Αλλά δεν ήταν…
Δεν είπε ότι ο λαός αγκομαχάει να βγάλει τον μήνα, αλλά οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν κέρδη ρεκόρ και το κράτος αυξάνει 40% τους φόρους, για να πιάνονται τα πρωτογενή πλεονάσματα!
Εκεί που έδωσε όμως πραγματικά τα ρέστα του ήταν τα διόδια! Είπε ότι μειώνονται κατά 30 λεπτά στην Αττική Οδό και ότι αυτό είναι δείγμα αποκλιμάκωσης της ακρίβειας.
Δεν είπε ότι η παραχώρηση και ιδιωτικοποίηση των εθνικών δρόμων, για τα κέρδη μιας χούφτας κατασκευαστών – διαχειριστών, απογειώνει το χαράτσωμα του λαού σε όλο το οδικό δίκτυο.
Δεν είπε ότι η κυβέρνηση αύξησε πριν από λίγους μήνες τα διόδια κατά 8% σε όλους τους εθνικούς δρόμους, για να ικανοποιήσει τις αξιώσεις των «αναδόχων», ανάμεσά τους και του ομίλου που διαχειρίζεται την Αττική Οδό!
Γιατί το δίλημμα που βάζει η πολιτική της είναι: `Η δρόμοι σκοτώστρες, που θα πληρώνει ο λαός ακόμα και με τη ζωή του, όπως ο ΒΟΑΚ, ή δρόμοι ιδιωτικοποιημένοι και πανάκριβοι, τσιφλίκι των κατασκευαστών.
Το «καλύτερο» το άφησε για το τέλος ο πρωθυπουργός. Είπε: «Πρέπει να πετύχουμε τα ορόσημα, να απορροφήσουμε τα σχετικά κονδύλια, ώστε το φθινόπωρο η χώρα να μπορεί να εισπράξει την πέμπτη δόση των ενισχύσεων από το Ταμείο Ανάκαμψης».
Δεν είπε ότι η τελευταία Εκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας «έβαλε γκάζια» στην κυβέρνηση ότι «σημαντικό μέρος των διαθέσιμων κονδυλίων ενδέχεται να μην εισπραχθεί μέχρι το 2026» αν δεν «τρέξουν» τα αντιλαϊκά «ορόσημα» για τις αποταμιεύσεις των δόσεων για τα «πράσινα» και «ψηφιακά» αρπακτικά.
Δεν είπε ότι ανάμεσα στα 27 προαπαιτούμενα που πρέπει να ολοκληρώσει άμεσα η κυβέρνηση, για να ζητήσει την 5η δόση τον Οκτώβρη, βρίσκονται σκληρά αντιλαϊκά μέτρα, που κάνουν πιο δύσκολη τη διαχείριση της λαϊκής δυσαρέσκειας.
Τέτοια είναι, για παράδειγμα, η ολοκλήρωση της νομοθεσίας «ώστε να καταστεί δυνατή η περαιτέρω διείσδυση των ανανεώσιμων πηγών», όπως και η επιτάχυνση της πολιτικής ιδιωτικοποίησης του νερού, της παράδοσης των καμένων δασών στην επιχειρηματική δράση, μέσω της «αναδοχής», νέοι ψηφιακοί εκσυγχρονισμοί στο κράτος για τη διευκόλυνση των επενδύσεων κ.ά.
Αυτή είναι η «κανονικότητα» που ζει ο λαός από την πολιτική της κυβέρνησης, με τη συναίνεση των άλλων κομμάτων. Κι αυτή η άγρια αντιλαϊκή πραγματικότητα δεν εξωραΐζεται ούτε «μεταρρυθμίζεται» από επίδοξους σωτήρες, που συμπλέουν με την κυβέρνηση σ’ αυτά που την καθορίζουν, γι’ αυτό λασπομαχούν σ’ αυτά που τη συγκαλύπτουν.
Μόνο ο λαός μπορεί να την αναποδογυρίσει! Οργανώνοντας παντού τη σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους, δυναμώνοντας την πάλη με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες.
Το άρθρο αναδημοσιεύεται από τη στήλη «Η Αποψή μας», του «Ριζοσπάστη», 29/8/2024