Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία θυμόμαστε από το δημοτικό σχολείο το ρομαντικό ποίημα του Ιω. Πολέμη «Τι είναι η πατρίδα μας» που κατέληγε ότι πατρίδα δεν είναι μόνο οι κάμποι, τα βουνά, το ακρογιάλι και τα αρχαία μνημεία, αλλά όλα αυτά και αυτό που έχουμε μέσα στην καρδιά μας. Ως έφηβοι ακούγαμε ότι στρατιωτική θητεία είναι τα δύο χρόνια που δείχνεις ότι αγαπάς την πατρίδα. Ως στρατεύσιμοι νέοι ενστερνιστήκαμε το ιδεολόγημα όσων είχαν τελειώσει «του παράλογου τη θητεία» ότι «στρατός αρχίζει εκεί που τελειώνει η λογική». Ακόμη και η κρατούσα κοινωνική αντίληψη ήθελε το στρατό ως την κατάσταση που «στρώνει το νέο και του βάζει μυαλό» για να ενταχθεί στην κοινωνία ως γρανάζι στην παραγωγική διαδικασία, εργαζόμενος και οικογενειάρχης.
Είναι όμως, έτσι; Ο στρατός είναι το μεγάλο σχολείο που μέσα από τον παραλογισμό, την πειθαρχία, για τους παλιότερους και το καψόνι, κάνει τον έφηβο «πραγματικό» άντρα; Ο στρατευμένος είναι ο μαθητής που περνά το μεγάλο σχολείο για την «ομαλή» κοινωνική του ένταξη;
Αυτές τις απαντήσεις, που ως στρατεύσιμοι προσπαθούσαμε να αναζητήσουμε στα δικά μας χρόνια, μέσα από μοναχικούς αλλά και συλλογικούς δρόμους, μισοφωτισμένους τις περισσότερες φορές ανάμεσα στις γνώσεις και τις εμπειρίες μας, έρχεται να δώσει το Φύλλο Πορείας, το βιβλίο της Επιτροπής της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφάλειας. Ένα βιβλίο που έρχεται να φωτίσει το μηχανισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και να αναλύσει την περίοδο της θητείας ως μια διαδικασία με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπου ο κάθε νέος πρέπει να διατηρήσει την ίδια αγωνιστική στάση ζωής, την προσωπική και κοινωνική του ταυτότητα, να διεκδικήσει τα δικαιώματά του, να κατανοήσει την αποστολή και το ρόλο του μηχανισμού που εντάσσεται, για την κοινωνία της πατρίδας του και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, τον πόλεμο και την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή.
Είναι μια προσπάθεια για να μπορεί να γνωρίσει ο κάθε στρατευμένος, ο κάθε νέος το στρατό, τον κατασταλτικό μηχανισμό της ταξικής κοινωνίας, με όλα τα χαρακτηριστικά του και το ρόλο του ενάντια στο λαό που αγωνίζεται για ελευθερίες, δικαιώματα και καλύτερες συνθήκες ζωής. Το βιβλίο παρουσιάζει συνοπτικά την εξέλιξη των κοινωνικών συστημάτων, τη δημιουργία του αστικού κράτους και των ενόπλων του δυνάμεων και της ιστορικής τους δράσης για τη διατήρηση της κυριαρχίας του κεφαλαίου. Η ιστορική αναφορά περιλαμβάνει και όλη την περίοδο του 20ου αιώνα στη χώρα μας και τις στρατιωτικές παρεμβάσεις και τα πραξικοπήματα για την αντιμετώπιση και καταστολή του λαϊκού κινήματος. Η αναφορά στην περίοδο της Κατοχής και στον αγώνα του ΔΣΕ ενάντια στους ξένους ιμπεριαλιστές και τις αστικές κυβερνήσεις δίνει και τη διάσταση της ένοπλης λαϊκής πάλης. Τέλος, ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη μεταπολεμική και σύγχρονη περίοδο, με την ένταξη της χώρας μας και των ενόπλων της δυνάμεων στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε, καθώς και σε όλους τους σύγχρονους ευρωνατοϊκούς κατασταλτικούς μηχανισμούς.
Το Φύλλο Πορείας αποτελεί ένα βοήθημα για κάθε στρατεύσιμο. Μπορεί να αντιληφθεί ότι η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων, καταπιεστής και καταπιεζόµενος, βρίσκονται σε µια ακατάπαυστη αντίθεση µεταξύ τους. Να καταλάβει την ιδιαίτερη θέση που έχει ο στρατός στο αστικό κράτος. Ότι στρατός, αστυνομία, λιμενικό, όλα τα ένοπλα σώματα του αστικού κράτους, συγκροτούνται με σκοπό την άσκηση βίας και την ένοπλη επιβολή και διατήρηση της εξουσίας της άρχουσας τάξης, της ιδιοκτησίας των καπιταλιστών πάνω στην εργατική τάξη, στη νεολαία, τους αυτοαπασχολούμενους, στη φτωχή αγροτιά, όλο το λαό.
Με την ιστορική αναδρομή θα συνειδητοποιήσει ότι από την αρχή της κυριαρχίας της αστικής τάξης και ιδιαίτερα τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα µε την άνοδο του εργατικού κινήµατος και την όξυνση της ταξικής πάλης, η αστική τάξη χρησιµοποίησε τους κατασταλτικούς µηχανισµούς του αστικού κράτους, για να χτυπήσει τα λαϊκά κινήµατα µε πρώτους τους κοµµουνιστές και να συµµετέχει σε ιµπεριαλιστικές επεµβάσεις σε άλλες χώρες. Για την αντιμετώπιση μάλιστα των οργανωμένων λαϊκών κινημάτων αλλά και για να ξεπεράσει τις δικές της εσωτερικές αντιθέσεις, χρησιμοποίησε τα ένοπλα τμήματά της, για να επιβάλλει στρατιωτικά πραξικοπήματα. Θα αντιληφθεί ότι ο ιμπεριαλισμός ως ανώτερο στάδιο του καπιταλισμού λύνει με τους πολέμους τις αντιθέσεις των ανταγωνιζόμενων μονοπωλίων, όταν οι συμφωνίες για το μοίρασμα των αγορών και το κυνήγι του κέρδους επιβάλλει την αναθεώρησή τους. Επίσης, θα καταλάβει ότι και στη σύγχρονη κοινωνία της επιστήμης και της τεχνολογίας, η καταπίεση της αστικής τάξης, των εκμεταλλευτών πάνω στο λαό, εξακολουθεί να λειτουργεί ακατάπαυστα. Το αστικό κράτος αναβαθμίζει τις ένοπλες δυνάμεις και όλο τον κατασταλτικό του μηχανισμό, με νέες μεθόδους και τεχνολογικό εξοπλισμό για να διατηρήσει την κυριαρχία της τάξης του κεφαλαίου. Σήμερα μάλιστα, οι κατασταλτικές λειτουργίες του αστικού κράτους ενισχύονται και μέσα από τη στενή πρόσδεσή τους στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. που έχουν αναπτύξει ιδιαίτερο πλέγμα κατασταλτικών μηχανισμών για να χτυπούν την εργατική τάξη και τα λαϊκά κινήματα σε όλες τις χώρες.
Αυτή την κατάσταση καλείται, ο στρατευμένος, ο κάθε νέος, να τη συνειδητοποιήσει και να αντισταθεί. Αυτό βέβαια, δεν αντιμετωπίζεται χωρίς δυσκολίες μέσα στο μηχανισμό των Ενόπλων Δυνάμεων. Ο στρατευμένος χρειάζεται η γνώση αλλά απαιτείται και το ψυχικό σθένος για να αντιμετωπίσει τις αυθαιρεσίες και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του και μέσα από τις πύλες του στρατοπέδου. Ο σύγχρονος στρατός έχει αποκτήσει σταδιακά νέα χαρακτηριστικά με την ένταξή του στις δομές των ενόπλων δυνάμεων των ευρωαντλαντικών μηχανισμών και τη συμμετοχή του σε ιμπεριαλιστικές αποστολές. Μετατρέπεται σε μισθοφορικό και μειώνεται η εξάρτησή του από τους νέους που κάνουν τη θητεία τους και αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του λαού μας.
Υπάρχει λοιπόν, η ανάγκη οι στρατευμένοι να μην αποκοπούν από τον υπόλοιπο λαό. Να εξακολουθήσουν και στη διάρκεια της θητείας τους να αποτελούν οργανικό του τμήμα, μαχόμενοι για τα δικαιώματά τους, προβάλλοντας τα προβλήματά τους και διατηρώντας την κοινωνική τους σύνδεση. Το εργατικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα πρέπει να τους στηρίζουν στη διάρκεια της θητείας τους. Η αλληλεγγύη στους στρατευμένους πρέπει να εκδηλώνεται διαρκώς, ώστε να τους δίνει τη δύναμη αφενός να αντιμετωπίσουν την καταπίεση του μηχανισμού και συγχρόνως να σταθούν ένοπλοι υπερασπιστές της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας.
Στο «Φύλλο Πορείας. Οι ένοπλες δυνάμεις, η στρατιωτική θητεία και οι νέοι» κάθε στρατεύσιμος, κάθε νέος, μπορεί να μελετήσει επιπλέον, την πρόταση του ΚΚΕ, για την εξουσία των εργαζόμενων, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, για την κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τη βαρυσήμαντη ομιλία του Γενικού Γραμματέα της Κ.Ε του ΚΚΕ στη συνεστίαση της Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας στις 2-2-2020, καθώς και το σύνολο των ερωτήσεων που κατατέθηκαν στη Βουλή το 2019, για τους στρατευμένους και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.
Παλιούρας Γιώργος
Υποστράτηγος αστυνομίας ε.α.
