Αύγουστος 2020. Πηγαδάκι «παλιών» πλέον στρατιωτών του Υγειονομικού και του Πεζικού της Α’ ΕΣΣΟ στη Λήμνο. Αναλογιζόμαστε τα όσα περάσαμε τους 6 έως τώρα μήνες της θητείας μας και με αρκετή δόση χιούμορ δε μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε τις ομοιότητες των τωρινών συνθηκών με αυτές του Φεβρουαρίου-Μαρτίου όσον αφορά την πανδημία του SARS-COV-2.
Μπορεί να πειράζαμε ο ένας τον άλλο για το πόσο υποχόνδριος, φοβητσιάρης ή άνετος ήταν ο καθένας, αλλά αναπόφευκτα η κουβέντα σοβαρεύει στην προσπάθειά μας να αναλύσουμε τόσο τα αίτια που μας οδηγούν κάθε φορά στα συγκεκριμένα επιδημιολογικά αποτελέσματα όσο και το τι πρέπει να πράξουμε ως φαντάροι για να προστατεύσουμε τόσο τους συναδέλφους μας όσο και τα στελέχη των στρατοπέδων μας.
Τα αυξημένα επιβεβαιωμένα κρούσματα των τελευταίων ημερών λοιπόν δεν αποτελούν μια συγκυριακή άνοδο, αλλά ειναι τμήμα μιας γενικότερης εικόνας αυξημένης ροής νοσηλειών ασθενών με κορονοϊό σε απλές κλίνες νοσοκομείων, καθώς και αυξημένου αριθμού κρουσμάτων στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Η συμπεριφορά του ιού και της μεταδοτικότητάς του τους καλοκαιρινούς μήνες ήταν αδρά αναμενόμενη κρίνοντας από χώρες με άλλη εποχή την περίοδο έναρξης της πανδημίας. Παρόλα αυτά όμως γίναμε μάρτυρες του γονατίσματος των υγειονομικών πρωτοκόλλων μπροστά στις απαιτήσεις των μεγάλων επιχειρηματιών, ξενοδοχειακών ομίλων. Γίναμε μάρτυρες του «ανοίγματος» του τουρισμού και των μεταφορών με υποταγή της Υγείας μπροστά στο κέρδος. Πού ήταν λοιπόν ο ΕΟΔΥ, η κυβέρνηση και η επιτροπή λοιμωξιολόγων μας, όταν επιβάτες ταξιδεύουν σε 100% γεμάτα αεροπλάνα χωρίς κανένα όριο πληρότητας; Ή πού ήταν οι παραπάνω όταν καλοκαιριάτικα εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας στοιβάζονται στα υποβαθμισμένα, υποστελεχωμένα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς σαν τις σαρδέλες προσπαθώντας απλά να πάνε στη δουλειά τους για να ταΐσουν την οικογένειά τους;
Ή για ποιο λόγο από τη στιγμή που η πλειονότητα των θετικών κρουσμάτων ιχνηλατείται πίσω σε επισκέπτες εξωτερικού να μην εφαρμόζονται καθολικοί προληπτικοί έλεγχοι σε τουρίστες και ταξιδιώτες; Εδώ ας προσθέσουμε μερικά επίσημα στατιστικά στοιχεία για του λόγου το αληθές: από την 1η έως τις 26 Ιουλίου διεξήχθησαν συνολικά σε σημεία εισόδου της χώρας 171.138 έλεγχοι σε σύνολο 1.249.798 εισερχόμενων στη χώρα, δηλαδή ελέγχεται μόνο το 1/8 των ταξιδιωτών που εισέρχονται από το εξωτερικό (13,9%). Με δεδομένο ότι τα επιβεβαιωμένα κρούσματα από αυτούς τους ελάχιστους ελέγχους ήταν 344, γίνεται αντιληπτό ότι τα πραγματικά εισαγόμενα κρούσματα είναι πολύ περισσότερα. Αυτό τεκμηριώνεται και από τα εκατοντάδες επιβεβαιωμένα κρούσματα από ανθρώπους που ήρθαν από το εξωτερικό και πήγαν από μόνοι τους να υποβληθούν σε έλεγχο. Μάλλον ο «ειδικός αλγόριθμος» για τις δειγματοληπτικές εξετάσεις «έχασε» μερικές εκατοντάδες κρούσματα. Δε μπορεί λοιπόν η Γεν. Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας να κουνά το δάχτυλο στους πολίτες κατηγορώντας τους για χαλάρωση ως προς την τήρηση των μέτρων, όταν η ίδια η κυβέρνηση κεντρικά έχει ποδοπατήσει τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Το παιχνίδι της συγκάλυψης της κεντρικής ευθύνης του αστικού κράτους πίσω από την ατομική ευθύνη των πολιτών πρέπει να ξεμπροστιαστεί από όλο το λαό.
Καταλήγουμε λοιπόν με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι η λογική κόστους-οφέλους όπως και αυτή της εμπορευματοποίησης της υγείας έχει μολύνει όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα και δομές Υγείας και ουσιαστικά αυτή κρύβεται πίσω από την άνοδο των κρουσμάτων σε συνδυασμό πάντα με τις αντικειμενικές δυσκολίες της συμπεριφοράς του ιού.
Επιστρέφοντας στο μικρόκοσμο των στρατοπέδων μας χαιρετάμε τους νεοσύλλεκτους συναδέλφους μας της Γ’ κ Δ’ ΕΣΣΟ και προσπαθούμε να κάνουμε όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη τη μετάβασή τους στη ζωή των στρατοπέδων. Είναι σημαντικό και αυτοί με τη σειρά τους να διεκδικήσουν σθεναρή τήρηση των μέτρων υγιεινής και προστασίας, από τις μονάδες και τις διοικήσεις τους. Η υγειονομική προσπάθεια που έχει γίνει έως τώρα στα στρατόπεδα της Λήμνου δεν πρέπει να σταματήσει ή να συμπαρασυρθεί από τα «εύκαμπτα» υγειονομικά πρωτόκολλα στον κλάδο του τουρισμού, των μεταφορών, κ.α.
Έχοντας λοιπόν δύο ενδοιμπεριαλιστικές οξύνσεις εντός των σπλάχνων του δολοφονικού ΝΑΤΟ και μια καραντίνα πανδημίας στην πλάτη του, το πηγαδάκι μας σιγά – σιγά διαλύεται καθώς οι στρατιώτες πηγαίνουν προς τις υπηρεσίες τους ή για ξεκούραση από αυτές.
Επιλέγουμε να περάσουμε μια στρατιωτική θητεία όχι παθητική και αποχαυνωτική, αλλά τίμια και αγωνιστική τόσο βοηθώντας και όντας υποστηρικτικοί προς τους συναδέλφους μας, όσο και διεκδικώντας τα αυτονόητα για την προστασία της Υγείας των στρατιωτών, των στελεχών και των οικογενειών τους.
Ο λαός έχει αποδείξει
άλλωστε ότι με την οργανωμένη στάση του μπορεί να υπερκεράσει οποιοδήποτε
εμπόδιο, ειδικά όταν διακυβεύεται το ανεκτίμητο αγαθό της Υγείας.
Μένουμε δυνατοί. Δε μένουμε σιωπηλοί.
Οπλίτης Ιατρός
σε στρατόπεδο της Λήμνου
