Να ληφθούν μέτρα για τον απεγκλωβισμό των ανθρώπων από τις αποκλεισμένες περιοχές, με οργανωμένο σχέδιο εκκένωσης και τη φιλοξενία τους σε καταλύματα, να σταλούν υδροφόρες, τρόφιμα, φάρμακα σε όλες τις περιοχές που έχει αποκοπεί η κυκλοφορία, να υπάρξει οργανωμένη μέριμνα για ανάπηρους, κατάκοιτους, ανθρώπους με προβλήματα υγείας και τη μεταφορά τους σε δομές υγείας, να επιταχθούν οι ιδιωτικές δομές υγείας για τον σκοπό αυτό αλλά και να αποκατασταθεί άμεσα η υδροδότηση και ηλεκτροδότηση, καθώς και το οδικό δίκτυο, απαιτεί με δήλωσή του ο Βασίλης Μεταξάς, βουλευτής Μαγνησίας του ΚΚΕ.
«Για τρίτη μέτρα δεκάδες χιλιάδες κάτοικοι της Μαγνησίας, ιδιαίτερα του Πηλίου και του κάμπου, βρίσκονται σε πλήρη εγκατάλειψη. Τόσο η κυβέρνηση, όσο και η Περιφέρεια και οι δημοτικές αρχές έχουν αφήσει τις λαϊκές οικογένειες στο έλεος των καιρικών φαινομένων, περιμένοντας αυτό να κοπάσει. “Πάμε κι όπου βγει”. Αυτή είναι η στάση τους» τονίζει ο Β. Μεταξάς και προσθέτει ότι «όπως και πριν την εκδήλωση της καταιγίδας που δεν πήραν κανένα απολύτως μέτρο προετοιμασίας, αφού στον “πλανήτη του ρεαλισμού”, όπως ανέφερε ο Κ. Μητσοτάκης στη βουλή για τις πυρκαγιές, τα αντιπλημμυρικά έργα δεν έχουν ανταποδοτικότητα για το κεφάλαιο και άρα δεν είναι “επιλέξιμα”, είναι κόστος».
Αυτή η λογική που υπηρετούν διαδοχικά οι κυβερνήσεις και οι τοπικές διοικήσεις των αστικών κομμάτων, είναι που σήμερα έχει κόψει το οδικό δίκτυο της Μαγνησίας σε δεκάδες σημεία αφήνοντας στην απομόνωση χωριά όπως το Πουρί, το Χορευτό, η Μηλίνα, η Μακρινίτσα και έχει εξαφανίσει ολόκληρα χωριά όπως η Πάλτση και ο Πλατανιάς σημειώνει συμπληρώνοντας: «Ρέματα μπαζωμένα, πολυδιαφημισμένα και χιλιοεγκαινιασμένα έργα “υποδομών”, όπως η γέφυρα στις Άσπρες Πεταλούδες (που έγινε λίγους μήνες πριν), στον Ξηριά Αλμυρού (που έγινε πριν από τρία χρόνια) και άλλα, τα οποία είτε κατέρρευσαν σαν από χαρτί, είτε έγιναν το εμπόδιο με αποτέλεσμα να περάσει το νερό σε συνοικίες και χωριά. Γιατί φτιάχτηκαν με κύριο σκοπό να βγάλουν τα κέρδη οι κατασκευαστικές και για να υπηρετήσουν έναν χωροταξικό σχεδιασμό μπάχαλο μιας και αυτό απαιτεί η καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία».
«Για αυτό μιλάμε για εγκληματική πολιτική, για αστικό κράτος σε όλα τα επίπεδα που θυσιάζει τη ζωή και την ασφάλεια του λαού για μια χούφτα επιχειρηματικούς ομίλους, για κόμματα που υπηρετούν αυτή την πολιτική όπου και αν βρίσκονται» τονίζει και υπογραμμίζει ότι «αυτή τη στιγμή, για τρίτο 24ωρο, αδυνατούν να επαναφέρουν την ηλεκτροδότηση και την υδροδότηση. Δεν μπορούν να προσφέρουν τα στοιχειώδη στους αποκλεισμένους: πόσιμο νερό, φάρμακα, τρόφιμα, κατάλυμα για όσους δεν γίνεται να μείνουν στα σπίτια τους. Δεν έχουν καν τη στοιχειώδη οργάνωση για να ενημερώσουν όσους βρίσκονται σε αυτές τις περιοχές. Κατά τα άλλα βροχή τα μηνύματα στο 112 για εκκενώσεις, αλλά χωρίς καμία οργανωμένη διαφυγή, χωρίς μέσα, με ατομική ευθύνη του καθένα, “πάτε κι όπου βγει”!»
Καταλήγοντας επισημαίνει πως «όπου γίνεται κάτι είναι κυρίως από τον ίδιο το λαό, την αλληλεγγύη και οργάνωση στο χωριό και στη γειτονιά ιδιαίτερα σε περιοχές του Βόλου».
