Β. Τσαπρούνης: Οι ζωές μας, το καθήκον στο μέλλον επιτάσσουν την κινητοποίησή μας

Τσαπρούνης Βάιος, Προέδρος της Ένωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης
Τσαπρούνης Βάιος, Προέδρος της Ένωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης

Με 5 συνεντεύξεις ανθρώπων που αποτελούν παράδειγμα αγώνα το δισέλιδο του «Ριζοσπάστη» για τις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας τιμά τα 50 χρόνια Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή, τη χρονιά μάλιστα, που συμπληρώνονται και 50 χρόνια από την πτώση της χούντας και την εισβολή του «Αττίλα» στην Κύπρο .

Σήμερα αναδημοσιεύουμε την συνέντευξη με τον Βάιο Τσαπρούνη, υπολοχαγό εν ενεργεία και πρόεδρο της Ενωσης Στρατιωτικών Ξάνθης.

  • Κύριε πρόεδρε της Ενωσης Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Ξάνθης (ΕΣΠΕΕΞ), ποια είναι τα πιο σοβαρά προβλήματα των υπαξιωματικών και αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων;

Βάιος Τσαπρούνης: Τα σοβαρότερα και κυριότερα προβλήματα των στρατιωτικών δεν ξεχωρίζουν ούτε βαθμό ούτε προέλευση ούτε φύλο ούτε τίποτα. Ο σπιτονοικοκύρης, 500 και 700 ευρώ ενοίκιο θα ζητήσει κάθε μήνα από τον αξιωματικό, όπως και από τον υπαξιωματικό. Το ίδιο και ο βενζινοπώλης, 2 ευρώ κοντά θα ζητήσει το λίτρο τη βενζίνη και από τους δύο. Οπως για όλο τον λαό, το πρόβλημα της ακρίβειας είναι κοινό, για όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Ομοίως οι χαμηλοί μισθοί, που εξαναγκάζουν πολλούς στρατιωτικούς, ιδιαίτερα στις περιοχές που η ακρίβεια ξεπερνά κάθε φαντασία, να ασκήσουν δεύτερη «μαύρη» εργασία, προκειμένου να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Οι πενιχρές, λοιπόν, αποζημιώσεις, που δίνει το κράτος στους στρατιωτικούς, μιας μερίδας εργαζομένων που δεν δικαιούνται αποζημίωση των υπερωριών τους, που δεν έχουν πενθήμερο, που δεν λαμβάνουν πλήρως το εξευτελιστικό, έστω, χρηματικό ποσό των 2,77 ευρώ ανά ώρα για τη νυκτερινή τους εργασία, αλλά αντίθετα συνδράμουν δωρεάν με την ψυχή τους σε δράσεις άλλων φορέων και υπουργείων, εντελώς έξω από το γνωστικό αντικείμενο και την αποστολή τους, αποτελούν τα βασικότερα προβλήματά τους (πυρόσβεση, ΕΣΥ). Και μιας και βρισκόμαστε σε εποχή μεταθέσεων, θα πρέπει να αναφερθεί το οξύ πρόβλημα των πενιχρών αποζημιώσεων που δίνονται για την κάλυψη των εξόδων μετάθεσης, τα οποία έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη! Δεν είναι δυνατόν, τη στιγμή που μία μετάθεση από Εβρο σε νησί του Νότιου Αιγαίου κοστίζει περισσότερο από 5.000 – 6.000 ευρώ, να αποζημιώνεται με μόλις 2.000 ευρώ. Τα υπόλοιπα 4.000 ευρώ από πού θα τα βρει ο μετατιθέμενος; Τέλος, πρέπει και οφείλουμε να θίξουμε το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Επαγγελματίες Οπλίτες που συμπληρώνουν το 50ό έτος της ηλικίας τους και θα βρεθούν στον δρόμο, μιας και αναχρονιστικοί νόμοι το προβλέπουν! Η κυβέρνηση δεν διαφαίνεται να το επιλύει, ενώ ο κ. ΥΕΘΑ δηλώνει ότι για δύο ΕΠΟΠ που απολύονται εντός του έτους δεν θα φέρουμε λύση, αφού αυτή απαιτεί επιτελική μελέτη. Μια μελέτη που έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί ήδη εδώ και χρόνια.

  • Πώς πρέπει να τα αντιμετωπίσει το συνδικαλιστικό κίνημα;

Β. Τσ.: Το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα κατά μέτωπο, αποφασιστικά και δυναμικά. Εχουν περάσει είκοσι (20) χρόνια από τη δημιουργία της πρώτης συλλογικότητας μεταξύ των στρατιωτικών, δώδεκα (12) από τη δημιουργία της πρώτης, με τη βούλα του Αρείου Πάγου, Ενωσης Στρατιωτικών και οχτώ (8) από τον συνδικαλιστικό νόμο. Ο στρατιωτικός – μέλος των Ενώσεων δεν μπορεί να αρκείται, πλέον και μόνο, στον «χαρτοπόλεμο» μεταξύ Ομοσπονδιών και υπουργείων. Εντεκα (11) χρόνια μετά τις μεγαλειώδεις ένστολες διαδηλώσεις – συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, εκείνους τους πρωτοπόρους πρέπει να μιμηθούμε! Οι ζωές μας, το καθήκον στο μέλλον επιτάσσουν την κινητοποίησή μας. Δεν είναι δυνατόν, την εποχή που παραγγέλνονται πανάκριβα ΝΑΤΟικά F-35, ο στρατιωτικός, όπως αντίστοιχα ο λαός που τα χρυσοπληρώνει, να μην έχει για να βγάλει τον μήνα. Οι συνάδελφοι πρέπει μαζικά να εγγραφούν στα πρωτοβάθμια σωματεία τους και με την ενεργή συμμετοχή τους σε αυτά να διεκδικήσουν όλα όσα δικαιούνται οι ίδιοι, οι οικογένειές τους και ο λαός!

Τελικά, αν δεν διεκδικήσουμε μαζί με τον λαό ό,τι μας έχουν στερήσει οι κυβερνήσεις, τότε μόνο ψίχουλα, και αν… θα μας δώσουν!

Δείτε ακόμα...