Οξύνεται επικίνδυνα η αντιπαράθεση γύρω από τη διεκδικούμενη περιοχή του Εσεκίμπο, έκτασης 159.500 τ.χλμ., η οποία είναι πλούσια σε ορυκτό πλούτο, δραστηριοποιείται σ’ αυτήν ο ενεργειακός κολοσσός «ΕxxonMobil» και διοικητικά ανήκει στη Γουιάνα, αλλά από το 1966 τουλάχιστον τη διεκδικεί η Βενεζουέλα. Ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος της τελευταίας, Νικολάς Μαδούρο, αξιοποιώντας το συμβουλευτικό δημοψήφισμα της 3ης Δεκέμβρη (όπου με συμμετοχή 50% το 95% απάντησε θετικά στο ενδεχόμενο ενσωμάτωσης της περιοχής στην επικράτεια της Βενεζουέλας), ανακοίνωσε το βράδυ της Τρίτης μια σειρά μέτρα που κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση.
Στα μέτρα αυτά περιλαμβάνονται: Δημιουργία μιας νέας Εθνικής Υπατης Αρμοστείας για την υπεράσπιση της Γουιάνα Εσεκίμπα ως τμήματος της Βενεζουέλας, ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας για την ώρα στην παραμεθόρια περιοχή, επαναδιαπραγμάτευση των συμβολαίων με την «ΕxxonMobil» και μέσω της κρατικής πετρελαιοβιομηχανίας PDVSA να ανοίξει η αγορά και για άλλες εταιρείες, δημιουργία εθνικών πάρκων για τουριστική εκμετάλλευση, αλλαγή χάρτη και μέτρα ενίσχυσης του πληθυσμού της περιοχής ο οποίος θα πολιτογραφηθεί στη Βενεζουέλα.
Θυμίζουμε ότι η διαμάχη Βενεζουέλας και Γουιάνας για το Εσεκίμπο ξεκινά από το 1899, όταν οι Βρετανοί απέσπασαν απόφαση του διοικητικού δικαστηρίου στο Παρίσι η οποία τους έδινε το 90% της περιοχής. Η Βενεζουέλα αμφισβητεί αυτήν την απόφαση, πιστεύει ότι η σύγκρουση δεν υπόκειται στη δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου των Ηνωμένων Εθνών και επιμένει στην οριοθέτηση των συνόρων μέσω άμεσων διαπραγματεύσεων με τη Γουιάνα, όπως ορίζεται από τη Συμφωνία της Γενεύης του 1966.
Η αντιπαράθεση αυτή που σηκώνεται τώρα από την κυβέρνηση Μαδούρο, με «πατριωτικές» – «αντιιμπεριαλιστικές» κορόνες, γίνεται σε μια περίοδο που εντείνεται η αντιλαϊκή επίθεση. Ταυτόχρονα, αποκτά και γεωστρατηγικές διαστάσεις, καθώς είναι δεδομένο ότι στο έδαφος της Λατινικής Αμερικής εξελίσσεται ένας σφοδρότατος ενδοϊμπεριαλιστικός ανταγωνισμός ανάμεσα στο ευρωατλαντικό και στο υπό διαμόρφωση ευρασιατικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ, με την Κίνα, τη Ρωσία και τους μονοπωλιακούς τους ομίλους να έχουν διεισδύσει στην περιοχή και τον τεράστιο ενεργειακό της πλούτο να αποτελεί το «μήλον της Εριδος».
Οι τελευταίες εξελίξεις προκάλεσαν την αντίδραση της κυβέρνησης της Γουιάνας, με τον πρόεδρό της Ιρφάαν Αλι σε διάγγελμά του την Τρίτη να κάνει λόγο για «απευθείας απειλή κατά της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας και της πολιτικής ανεξαρτησίας της Γουιάνας», ενώ πρόσθεσε ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι σε «πλήρη συναγερμό» και η χώρα «έτοιμη να συνεργαστεί με τους περιφερειακούς συμμάχους της και τις ΗΠΑ για την άμυνά της».
Χαρακτηριστικές είναι και οι αντιδράσεις από το εξωτερικό. Οι ΗΠΑ, που είναι σε διάλογο με την κυβέρνηση Μαδούρο, μέσω του ΥΠΕΞ Αντονι Μπλίνκεν απηύθυναν προειδοποιήσεις ότι θα προχωρήσουν τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν, απειλώντας με νέες κυρώσεις. Ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Ουάνγκ Ουεμπίν τόνισε ότι «οι δύο πλευρές είναι καλοί φίλοι της Κίνας» και κάλεσε σε «φιλική και κατόπιν διαπραγματεύσεων λύση που θα είναι ωφέλιμη για τους ανθρώπους και των δύο εθνών, και θα συμβάλει στη σταθερότητα, στη συνεργασία και στην ανάπτυξη σε Λατινική Αμερική και Καραϊβική».
Μιλώντας στο TASS η Τατιάνα Ρουσάκοβα, ανώτερη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Λατινικής Αμερικής της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, υποστήριξε ότι «η Βενεζουέλα θα υποβληθεί σε εξωτερική πίεση και δεν θα λάβει καμία υποστήριξη από τους συμμάχους της στην ήπειρο αν επιλέξει τη στρατιωτική προσάρτηση της περιοχής». Συμπλήρωσε δε πως η χαλάρωση ορισμένων κυρώσεων δεν θα προχωρήσει και επέμεινε ότι πρέπει να επιδιωχθεί διπλωματική συμφωνημένη λύση.
Τη στάση της κυβέρνησης Μαδούρο καταγγέλλει το ΚΚ Βενεζουέλας, αναδεικνύοντας ότι η κυβέρνηση ανεβάζει τους τόνους για να αποπροσανατολίσει τον λαό, του οποίου τα δικαιώματα χτυπάει. Σε αναλυτική ανακοίνωσή του σημειώνει χαρακτηριστικά: «Επικυρώνουμε την ιστορική μας θέση υπέρ μιας ειρηνικής και μέσω διαπραγματεύσεων λύσης στη συνοριακή διαφορά μεταξύ της Μπολιβαριανής Δημοκρατίας της Βενεζουέλας και της Συνεταιριστικής Δημοκρατίας της Γουιάνας. Χωρίς παρεμβάσεις μονοπωλίων και ξένων δυνάμεων, για το καλό του λαού μας και όχι των ντόπιων και ξένων ολιγαρχιών, με σεβασμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των δύο χωρών και σύμφωνα με τις αρχές της αμοιβαίας συνεργασίας, της ενότητας και της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών».
Και καταλήγει: «Το ΚΚ Βενεζουέλας θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να ενώσει την εργατική τάξη και άλλους εκμεταλλευόμενους τομείς της Βενεζουέλας και της Γουιάνας, με στόχο την επίτευξη μιας κοινής στρατηγικής προς όφελος του λαού και ενάντια στις επιθυμίες των μονοπωλίων και στις πολεμικές περιπέτειες των αστικών κυβερνήσεων και εδώ και εκεί. Στόχοι που θα επιτευχθούν πλήρως όταν η εργατική τάξη και ο λαός της Βενεζουέλας και της Γουιάνας αναλάβουν την εξουσία και ξεκινήσουν διαδικασίες οικοδόμησης κοινωνιών χωρίς εκμετάλλευση και κοινωνική καταπίεση».
