Ο Ανέστης Τσουκαράκης, Συνταγματάρχης (ΣΔΓ) εν αποστρατεία, επίτιμος πρόεδρος της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ) και υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στη Β’ Πειραιά, παραχώρησε συνέντευξη στο Armyvoice.gr:
ΕΡ: Ας υποθέσουμε ότι μετά τις εκλογές το αποτέλεσμα σας βρίσκει να συμμετέχετε στην κυβέρνηση. Δώστε στις Ελληνίδες και τους Έλληνες στρατιωτικούς το στίγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσετε. Ιεραρχήστε τις 5 προτεραιότητες που θα έχετε.
Επειδή απευθύνεστε σε εμένα, πιστεύω να γνωρίζετε ότι είμαι υποψήφιος με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας – ΚΚΕ στη Β’ Πειραιά. Θα το πω και εγώ μέσα από την παρούσα συνέντευξη, όπως το λένε όλες και όλοι οι υποψήφιοι του ΚΚΕ και το ίδιο το ΚΚΕ.
Κανενός είδους συμμετοχή δεν πρόκειται να υπάρξει για το ΚΚΕ. Συμμετοχή σε μια κυβέρνηση (μονόχρωμη, δίχρωμη, τρίχρωμη ή όσων χρωμάτων θέλετε που θα προκύψει) που ξέρουμε εκ των προτέρων ότι θα υπηρετήσει τα συμφέροντα των λίγων σε βάρος των συμφερόντων των πολλών (όπως και των στρατιωτικών) δεν μπορεί να υπάρξει για το ΚΚΕ.
Τέτοια προδοσία σε έναν λαό που τιμά και σέβεται τους αγώνες του ΚΚΕ δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί ποτέ.
Συμμετοχή σε μια κυβέρνηση που φέρνει τη χώρα ολοένα και πιο κοντά σε πολεμικές επιχειρήσεις, στέλνοντας πανάκριβα οπλικά συστήματα που αγοράζονται από τον μόχθο του Ελληνικού λαού, σε βάρος άλλων λαών που σφάζονται από επιλογή των κυβερνήσεών τους στο παιχνίδι ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, δεν πρόκειται να υπάρξει ποτέ. Γι΄ αυτό λοιπόν θα το πω όσο πιο δυνατά μπορώ.
Μόνο με ένα ισχυρό ΚΚΕ στις 22 Μάη 2023 θα μπορέσει ο λαός να πάρει στιγμές ανάσας, να ανασυνταχθεί και να αντεπιτεθεί σε ένα σάπιο σύστημα που τον κατατρώει.
ΕΡ: Οι στρατιωτικοί δέχθηκαν πολλά «πλήγματα» από την ηγεσία τους. Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση προς τους στρατιωτικούς;
ΑΠ: Θα μου επιτρέψετε καταρχήν να πω ότι, πλήγματα από την ηγεσία της Χώρας, τις κυβερνήσεις δηλαδή που διαχρονικά κυβέρνησαν, είτε ως αυτοδύναμες είτε ως συγκυβερνήσεις και αναφέρομαι στη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ πρωτίστως,
αλλά και τον ΛΑΟΣ, τους ΑΝΕΛ και τη ΔΗΜΑΡ δευτερευόντως, δέχτηκαν όλοι οι εργαζόμενοι, μισθωτοί και μη, αυτοαπασχολούμενοι, αγρότες, μικροεπιχειρηματίες, μαθητές, φοιτητές κλπ.
Έμμεσα ή άμεσα όλος ο Ελληνικός λαός δέχτηκε πλήγματα. Και εφόσον το θέτετε στη βάση των οικονομικών δεδομένων, δέχτηκε οικονομικά, ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά πλήγματα και ανατροπές δικαιωμάτων που για την εξασφάλισή τους μέχρι και αίμα εργαζομένων χύθηκε στο παρελθόν.
Δεν είναι λοιπόν μόνο οι στρατιωτικοί.
Δεν είναι μόνο οι Ένοπλες Δυνάμεις, στις τάξεις των οποίων υπηρέτησα για 35 χρόνια και γνωρίζω πάρα πολύ καλά το πώς σκέφτεται η κάθε πολιτική ηγεσία για τους Έλληνες στρατιωτικούς και πώς τους αντιμετωπίζει.
Πρόσφατα είδαμε, όπως πολύ καλά αναφέρετε, ότι μια νομική υποχρέωση της κυβέρνησης – αναφέρομαι στην έκδοση κοινής υπουργικής απόφασης (κ.υ.α.) για την αποζημίωση της νυκτερινής εργασίας των στρατιωτικών – παρουσιάστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ ως αύξηση των μισθών των στρατιωτικών που η ίδια η κυβέρνηση έκανε.
Δεν λέει όμως την αλήθεια, την οποία (αλήθεια) γνωρίζουν πάρα πολύ καλά οι ίδιοι οι στρατιωτικοί. Απευθύνεται σε όλους τους πολίτες, θέλοντας να δημιουργήσει κοινωνικό αυτοματισμό από τη μία και να υφαρπάξει την ψήφο των στρατιωτικών από την άλλη, αλλά όχι στις/στους στρατιωτικούς.
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θέσπισε το 2017, μετά από διαχρονικό αίτημα και πίεση της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Στρατιωτικών (Π.Ο.Ε.Σ.) την αποζημίωση και όφειλε μέχρι τη λήξη της θητείας της (το 2019) να δώσει ότι αναλογεί σε κάθε μία και κάθε έναν στρατιωτικό, πλην όμως δεν το έκανε,
ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ που παρέλαβε τη σκυτάλη κράτησε σε ομηρία τις/τους στρατιωτικούς για 4 ολόκληρα χρόνια και λίγο πριν τη λήξη της θητείας της έριξε το τυράκι με την έκδοση της κ.υ.α. Και ποιας κ.υ.α.;
Αυτής που είπε ότι θα δουλεύετε 8 ώρες αλλά θα πληρώνεστε για τις 5, θα δουλεύετε 16 ώρες αλλά θα πληρώνεστε για τις 10, θα δουλεύετε για 50 και θα πληρώνεστε για 24. Και, για να κλείσω την απάντηση, ένα νομοσχέδιο «μέριμνας» που μόνο στον τίτλο του αναφέρεται στη λέξη «μέριμνα» έδειξε στις/στους στρατιωτικούς την αντίληψη της κυβέρνησης για αυτούς.
Πλήρης απαξίωση. Εν κατακλείδι. Έχει αποδειχτεί και οι στρατιωτικοί έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι, όποια κυβέρνηση και να βρίσκεται ως πολιτική ηγεσία της Χώρας, η πολιτική που έχει επιλέξει να ακολουθήσει είναι η ίδια. Κάθε εργαζόμενος είναι κόστος που πρέπει οπωσδήποτε να ξεφορτωθεί.
Άρα, όλος ο Ελληνικός λαός έχει την ίδια αντιμετώπιση από τις πολιτικές που στο κέντρο τους έχουν το κέρδος – κόστος και όχι τον άνθρωπο και τα συμφέροντά του.
ΕΡ: Πού αποδίδετε το μεγάλο αριθμό παραιτήσεων στις Ένοπλες Δυνάμεις; Τι προτίθεστε να προτείνετε ή να κάνετε για να τις αντιμετωπίσετε;
ΑΠ: Όπως είπα και στην ανωτέρω ερώτηση, είναι η πλήρης απαξίωση που διαχρονικά έχουν επιδείξει τα κόμματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία, λόγω της ταυτόσημης πολιτικής που επέλεξαν να ακολουθήσουν, σε όλες/όλους ανεξαιρέτως τις/τους εργαζόμενες/ους.
Η πολιτική του κόστους και η μείωση ή στην καλύτερη περίπτωση η στασιμότητα των μισθών επί πολλά χρόνια, η μείωση των συντάξεων, η πορεία συνταξιοδοτικών και ασφαλιστικών δεδομένων προς τα χείρω, η διοικητική αυθαιρεσία,
εν προκειμένω για τους Έλληνες αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, η άρνηση των κυβερνήσεων να υιοθετήσουν αιτήματα των ίδιων των στρατιωτικών, μέσω των συνδικαλιστικών τους φορέων και των οικογενειών τους,
η εξαπάτηση και η ομηρία που κάθε κυβέρνηση τους κρατά τάζοντας λαγούς με πετραχήλια, με πρόσφατο παράδειγμα αυτό του επιδόματος στόλου που τελικά έγινε φτερό στον άνεμο, οι μεταθέσεις που για να ικανοποιηθούν τα στελέχη πρέπει να έχουν μπάρμπα στην Κορώνη,
η δυσκολία ανεύρεσης εργασίας για την/τον σύζυγο όταν το στέλεχος μετακινείται εκτός φρουράς συμφερόντων, η δυσκολία ανεύρεσης κατοικίας, η υγιεινή και ασφάλεια στην εργασία που παραμένουν μαύρα γράμματα σε άσπρα χαρτιά για τις/τους στρατιωτικούς,
η απαγόρευση επιλογής ιατρού της αρεσκείας τους, η απαγόρευση επιλογής δημόσιου νοσοκομείου κ.λ.π.
Το ΚΚΕ διαχρονικά παλεύει, μέσα και έξω από τη βουλή, ώστε ο κάθε ένας και η κάθε μία πολίτης να έχει εξασφαλισμένη εργασία, εξασφαλισμένη πρόσβαση σε δωρεάν υγεία,
εξασφαλισμένη πρόσβαση σε δωρεάν παιδεία, αξιοπρεπείς μισθούς, ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους, αξιοπρεπείς συντάξεις και σε ηλικία τέτοια που να μπορούν να απολαύσουν το υπόλοιπο της ζωής τους, με τις οικογένειές τους και τα εγγόνια τους.
ΕΡ: Οι στρατιωτικοί συχνά διαμαρτύρονται για την αποζημίωση της εργασίας τους. Πρόσφατα ο κ. Παναγιωτόπουλος προανήγγειλε νέο μισθολόγιο. Πιστεύετε ότι έχουν να περιμένουν κάτι καλό;
ΑΠ: Τίποτα καλό δεν έχουν να περιμένουν οι στρατιωτικοί και καλώς κάνουν και διαμαρτύρονται. Δεν έχουν να περιμένουν τίποτα καλό, όχι μόνο από την νυν κυβέρνηση, που αποδείχτηκε μια κυβέρνηση που έστριψε δια του αρραβώνος, αλλά και από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ).
Μια υπουργική απόφαση για την αποζημίωση για τη νυκτερινή εργασία των στρατιωτικών την έκλωθαν και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ.
Μόλις λίγο πριν τις εκλογές εδέησαν το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας να τη βγάλουν και αυτή κουτσουρεμένη. Να δουλεύεις 8 ώρες και θα πληρώνεσαι γτις 5, θα δουλεύεις 16 ώρες και θα πληρώνεσαι τις 10. Βρε δε ντρέπεστε λέω γω;
Τα δεδουλευμένα και δικαιούμενα «ψίχουλα» που ο ΣΥΡΙΖΑ νομοθέτησε τα παίρνει για να τα δώσει σε εξοπλιστικά προγράμματα; Βρε δε ντρέπεστε;
Δεν ήταν λίγες οι φορές που ακούγαμε από τα χείλη των πολιτικών προϊσταμένων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, των Υπουργών, το αμίμητο: «θέλαμε, αλλά δεν προκάμαμε», «ψηφίστε μας για να τα κάνουμε στην επόμενη θητεία μας». Και δεν τα έκαναν ποτέ.
Ό,τι έκαναν το έκαναν εξ ανάγκης, μετά από συνδικαλιστική πίεση ή δικαστική απόφαση και ποτέ επειδή οι ίδιες οι κυβερνήσεις το επέλεγαν. Και δεν μπορούσαν να επιλέξουν τίποτα διαφορετικό από την πολιτική που με ευλάβεια υπηρετούν όλοι τους.
Την πολιτική που βγάζει σπυράκια όταν ακούει αξιοπρέπεια στους μισθούς, δωρεάν υγεία, δωρεάν παιδεία, εργασία για όλες και για όλους. Έτσι και τώρα. Λίγο πριν τις εκλογές ο Πρωθυπουργός εξήγγειλε νέο μισθολόγιο, αλλά με την προϋπόθεση να ξαναβρεθεί στο τιμόνι της Χώρας. «Ψηφίστε με δηλαδή, για να σας φέρω νέο μισθολόγιο».
Ανοικτή κοροϊδία και εκδούλευση. Και πάλι ομηρία. Ο πληθωρισμός να τρέχει στα ύψη, η ακρίβεια να θερίζει τις οικογένειες των στρατιωτικών, όπως θερίζει όλα τα λαϊκά νοικοκυριά, οι πλειστηριασμοί να συνεχίζονται αμείωτα και να αυξάνονται ταχύτατα, η ενέργεια να έχει πάρει την ανιούσα, δουλειές να μην υπάρχουν για τις/τους συζύγους των στρατιωτικών και των παιδιών τους και να έχεις και την εκδούλευση.
Καλό οι στρατιωτικοί, όπως όλος ο λαός, θα δουν μόνο εάν στις 22 Μάη 2023 (ή οποτεδήποτε σχηματιστεί κυβέρνηση) η κυβέρνηση να είναι όσο το δυνατό πιο ανίσχυρη.
Να μην μπορέσει να περάσει κανένα αντιλαϊκό μέτρο, που μετά βεβαιότητας έχουν συμφωνήσει όλοι τους. Αυτό θα γίνει μόνο εάν το ΚΚΕ βρεθεί όσο το δυνατόν πιο ψηλά.
ΕΡ: Η υποστελέχωση στις Ένοπλες Δυνάμεις έχει εντείνει τα φαινόμενα διοικητικής αυθαιρεσίας. Πώςς πιστεύετε ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα;
ΑΠ: Το φαινόμενο της διοικητικής αυθαιρεσίας δεν εμφανίζεται μόνο στις/στους στρατιωτικούς, αλλά δυστυχώς σε όλο εν γένει το δημόσιο τομέα που και εκεί υπάρχει υποστελέχωση, από την υγεία, την παιδεία μέχρι και στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Ειδικά όμως για τις/τους στρατιωτικούς δυστυχώς η πραγματικότητα, η οποία καλύπτεται και ενισχύεται από ένα απαρχαιωμένο θεσμικό και νομικό πλαίσιο, είναι ότι αφ΄ ενός δεν
μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τα στελέχη βασικά νομικά όπλα σε κάθε περίπτωση και αφ΄ ετέρου όταν κατά περίπτωση χρησιμοποιούνται προσκρούουν πάντα στο «αόριστο» και
σε πολλές περιπτώσεις «ανεξήγητο» υπηρεσιακό συμφέρον, με αποτέλεσμα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και ειδικότερα οι Υπαξιωματικοί να βρίσκονται σε λαιμητόμο και εντελώς ανυπεράσπιστοι.
Πρωτίστως πρέπει οι ασκούντες τη διοίκηση και ειδικά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας να είναι ικανοί να το πράττουν, αντικειμενικοί και αμερόληπτοι όταν
καλούνται να αποδώσουν πειθαρχική δικαιοσύνη και να μην προτάσσουν την «εξουσία» τους έναντι της «δικαιοσύνης» τους.
Η διοικητική αυθαιρεσία κατά την άποψή μου, η οποία τείνει και τα όρια του αυταρχισμού, θα αντιμετωπιστεί αφ΄ ενός όταν συνταχθεί εκ νέου το θεσμικό πλαίσιο που διέπει το
πειθαρχικό δίκαιο και αφ΄ ετέρου όταν δοθεί η δυνατότητα στους αιρετούς συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των στρατιωτικών, αλλά και των συνηγόρων τους, να μπορούν να παρευρίσκονται εφόσον τα αδικούμενα στελέχη το επιλέγουν, σε οποιαδήποτε πειθαρχική διαδικασία.
Κλειστές διαδικασίες, σε κλειστά δωμάτια, με κλειστές πόρτες χωρίς δυνατότητα ανάπτυξης νομικού λόγου από τους κατέχοντες το αντικείμενο, μόνο προς τα πίσω φέρνει την κοινωνία και όχι προς την πρόοδο. Μόνο τον αυταρχισμό ενισχύει και όχι τη δημοκρατία.
Και δεν πρέπει, βεβαίως, να μην αναφέρω ότι αυθαιρεσία και μάλιστα σε υπέρτατο βαθμό συμβαίνει κατά τις περιόδους κρίσεων και μεταθέσεων, όπου ο «μπάρμπας στην Κορώνη» ζει και βασιλεύει.
Παραδείγματα έχουν όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί είναι σίγουρο ότι, έστω και μία φορά, έχουν υποστεί κάποια είδους αυθαιρεσία.
Εν κατακλείδι, προσλήψεις προκειμένου να καλυφθεί η υποστελέχωση δεν γίνονται από τις κυβερνήσεις ή γίνονται με το σταγονόμετρο αφού βάλουν στη ζυγαριά το κόστος και το όφελος.
Για την κατάσταση αυτή ευθύνονται τα κόμματα που μετείχαν στις κυβερνήσεις που πέρασαν μέχρι και σήμερα και ψήφισαν μνημόνια που επέβαλε η ΕΕ, όπως θα θα κάνει και η κυβέρνηση που θα προκύψει λίαν συντόμως.
Μόνο το ΚΚΕ μπορεί και θα πιέσει τη νέα κυβέρνηση, ώστε να μπορέσει να βελτιωθεί κάπως η υπάρχουσα κατάσταση και να ανασάνουν οι εργαζόμενοι.
