Την αλληλεγγύη τους στους φαντάρους που τιμωρούνται γιατί εξέφρασαν την αντίθεσή τους στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους συνεχίζουν να εκφράζουν σωματεία και φορείς.
Σε μια σημαντική απόφαση ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά σημειώνει: «Το ΔΣ του ΔΣΠ, με αφορμή τις διώξεις στρατευμένων επειδή εκφράζουν τις φιλειρηνικές απόψεις τους και ζητούν τη μη εμπλοκή της Ελλάδας σε πόλεμο, δηλώνει την αντίθεσή του σε κάθε προσπάθεια περιορισμού του δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασης και της ελεύθερης εκδήλωσης της σκέψης και της γνώμης.
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος (άρθρο 14) και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρθρο 10), κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα στην ελευθερία γνώμης, όπως και στην ελευθερία λήψης ή μετάδοσης ιδεών ή πληροφοριών χωρίς την επέμβαση των δημόσιων αρχών. Οι σχετικές διατάξεις έχουν εφαρμογή και επί των προσώπων που βρίσκονται σε ηθελημένη σχέση εξουσίασης, ακόμη δε και επί των στρατιωτικών υπαλλήλων, όπως έχει αποφανθεί και η νομολογία των εθνικών δικαστηρίων αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Τα δε συνταγματικά αυτά δικαιώματα δεν αναστέλλονται κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής θητείας, αφού δεν προβλέπεται στο Σύνταγμα και στην ΕΣΔΑ σχετική εξαίρεση από την προστασία τους (ΣτΕ 573/2005, ΔΕφΑθ 1597/2001, απόφαση ΕΔΔΑ 25.11.1997 Γρηγοριάδης κατά Ελλάδας, απόφαση ΕΔΔΑ 19.12.1994 Vereinigung Demokratischer Soldaten Osterreichs και Gubi κατά Αυστρίας).
Ο οποιοσδήποτε περιορισμός που αναιρεί την ίδια την άσκηση των θεμελιωδών αυτών δικαιωμάτων είναι ανεπίτρεπτος, πολύ δε περισσότερο σε μια περίοδο που κλιμακώνονται οι στρατιωτικές συγκρούσεις στην ευρύτερη περιοχή (Ουκρανία, Μέση Ανατολή), με ορατό πλέον τον κίνδυνο γενίκευσης του πολέμου και εμπλοκής της χώρας μας.
Ο ΔΣΠ δηλώνει ότι θα εργαστεί προς τον σκοπό της κατάργησης κάθε αναχρονιστικού και αυταρχικού νομοθετικού περιορισμού της ελεύθερης έκφρασης γνώμης και ιδεών των στρατευμένων, καθόσον το υφιστάμενο ασφυκτικό νομοθετικό πλαίσιο, στο όνομα μιας κακώς νοούμενης στρατιωτικής πειθαρχίας, περιορίζει δραστικά και υπέρμετρα βασικά δικαιώματα των στρατευμένων, ακόμα και όσων κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα, και οδηγεί σε άδικες διώξεις σε βάρος τους».