Τον κανονισμό SAFE, που προβλέπεται από το σχέδιο της Κομισιόν για παραπέρα εξοπλισμούς της ΕΕ (ύψους 150 δισ. ευρώ), αναμένεται να εγκρίνει το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, που συνεδριάζει σήμερα στις Βρυξέλλες. Ο Κανονισμός ανοίγει δρόμο για συνεργασία και με «τρίτες χώρες», ανάμεσά τους η Τουρκία, που θα μπορεί να επιδιώξει μπίζνες για την πολεμική της βιομηχανία με ευρωενωσιακά κονδύλια, εκμεταλλευόμενη και σε αυτό το πεδίο τις σχέσεις που αναπτύσσει πολυεπίπεδα τόσο κεντρικά με την ΕΕ, όσο και κατά μόνας με ισχυρά κράτη – μέλη της.
Διόλου τυχαία, ο κανονισμός εγκρίθηκε ήδη, την προηγούμενη βδομάδα, με «ειδική πλειοψηφία» από το COREPER (επιτροπή μόνιμων αντιπροσώπων – πρέσβεις), ενώ Αθήνα και Λευκωσία υποτίθεται ψάχνουν τρόπο (βασικά περίτεχνες «διατυπώσεις» σε δαιδαλώδη κείμενα), ώστε στην έγκριση των παραγωγών και συμπαραγωγών με τρίτες χώρες να απαιτείται ομοφωνία και να μην «τρέχει» ανεξέλεγκτη η ανάθεση τέτοιων έργων στην Αγκυρα.
Π.χ. παίζοντας με τις λέξεις, η ελληνική κυβέρνηση επεδίωξε να υιοθετηθεί δέσμευση ότι σε μελλοντικές συμφωνίες θα ισχύει το άρθρο 212 της Συνθήκης της ΕΕ. Βάσει του άρθρου αυτού, «οι συμφωνίες οικονομικού, χρηματοδοτικού και τεχνικού περιεχομένου της Ενωσης με τους υποψήφιους εταίρους αποφασίζονται με ομοφωνία». Υπήρξε μάλιστα εθνική δήλωση εκ μέρους της Ελλάδας, η οποία επισυνάφθηκε στα πρακτικά του COREPER της 21/5, όπου η Αθήνα χαιρετίζει τη συμφωνία Κανονισμού για το SAFE, δηλώνοντας όμως ότι «πρέπει να επιδεικνύεται εξαιρετική προσοχή όσον αφορά τη συμμετοχή τρίτων χωρών και των βιομηχανιών/νομικών οντοτήτων τους (αναδόχων και υπεργολάβων) όταν οι εν λόγω τρίτες χώρες δεν ευθυγραμμίζονται με τους στόχους της ΚΕΠΠΑ, δεν συμμερίζονται τις θεμελιώδεις αξίες και αρχές της Ενωσης ή/και αντιβαίνουν στα συμφέροντα ασφάλειας και άμυνας της ΕΕ και όλων των κρατών – μελών της».
Στην πράξη η Τουρκία δεν αποκλείεται από καμία μπίζνα του SAFE, αφού δεν είναι καν υποχρεωμένη να υπογράψει προηγουμένως την περιλάλητη συμφωνία Security and Defence Partnership.
Για να θολώσει τα νερά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης έλεγε χτες ότι «η δυνατότητα σύναψης συμφωνιών με τρίτες χώρες περνάει από μια σειρά από όρους και κανόνες, όπου μεταξύ αυτών (…) είναι και η ομοφωνία, που προκύπτει από συγκεκριμένα άρθρα, όπως τα περιέγραψε και προ ημερών, σε συνέντευξή του, ο πρωθυπουργός».
«Εδώ, λοιπόν, βρίσκει μία πάρα πολύ μεγάλη ευκαιρία ο Ελληνας πρωθυπουργός να πει κάτι το οποίο, νομίζω, ήταν από τα μεγαλύτερα ζητούμενα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής για πολλές δεκαετίες: Την άρση του casus belli», πρόσθεσε αναφερόμενος στα όσα έλεγε την Πέμπτη σε συνέντευξή του στον ρ/σ «ΣΚΑΪ» ο Κυρ. Μητσοτάκης, πως ότι όταν ξαναδεί τον Ερντογάν θα του ζητήσει να αποσύρει το casus belli. Το οποίο σημαίνει στην πράξη ότι βάζουν στο παζάρι μια απαράδεκτη απειλή που έχει εκτοξευτεί εναντίον της πατρίδας, με αντάλλαγμα να τους ανοίξουν μπίζνες στα εξοπλιστικά.
