Η ανάγκη συστηματικής παρακολούθησης των εξελίξεων είναι αυτονόητη για την επαγρύπνηση και την ετοιμότητα του εργατικού – λαϊκού κινήματος μπροστά σε κάθε ενδεχόμενο. Η ένταση των ανταγωνισμών και ο κίνδυνος του πολέμου φουντώνουν αναπόφευκτα στο δρόμο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, με τη χώρα μας να πρωταγωνιστεί προς όφελος του κεφαλαίου σε έναν αγώνα ξένο προς τα συμφέροντα του λαού μας, για γεωστρατηγική αναβάθμιση, με τραγικές συνέπειες για τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, την ειρήνη και την ευημερία του λαού μας και όλων των λαών της περιοχής.
Η πλούσια διπλωματική δραστηριότητα συνεπάγεται βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδιά τους
Όλο το προηγούμενο διάστημα, έγινε συστηματική προσπάθεια από την ελληνική κυβέρνηση να διαμορφώσει ένα διπλωματικό περιβάλλον τέτοιο που θα επιβεβαίωνε με αποφασιστικότητα τη συνέπειά της στην υπηρεσία των ευρωατλαντικών σχεδίων στην περιοχή. Σε πλήρη ευθυγράμμιση με τα τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου που είναι δεμένα στο ΝΑΤΟικό και ευρωενωσιακό άρμα, και τους τελευταίους μήνες, η ελληνική εξωτερική πολιτική και διπλωματία επικεντρώθηκε στην ισχυροποίηση των ιμπεριαλιστικών δεσμών της χώρας με κράτη της γεωπολιτικά ευαίσθητης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου, στη Β. Αφρική και τη Μ. Ανατολή.
Από την Αίγυπτο και την Κύπρο, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και την Ιορδανία, μέχρι και τη Σαουδική Αραβία, η ελληνική κυβέρνηση δρα ως «πλασιέ» του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ και η αστική τάξη της χώρας μας θέλει να κατοχυρώσει τη στρατηγική της θέση στην Ανατολική Μεσόγειο, με το βλέμμα στραμμένο στις ενεργειακές και εμπορικές διαδρομές και υποδομές της περιοχής. Η τριμερής συνάντηση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ τον Οκτώβρη, η πρόσφατη επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στα ΗΑΕ, η υπογραφή της συμφωνίας, μεταξύ άλλων, για αμοιβαία αμυντική συνδρομή μεταξύ Ελλάδας και ΗΑΕ, η τριμερής συνάντηση Ελλάδας – Κύπρου – Ιορδανίας με οικοδέσποινα την τελευταία και η προαναγγελία επίσκεψης του Ελληνα υπουργού Εξωτερικών στη Σ. Αραβία είναι ενδεικτικές των δραστηριοτήτων της ελληνικής κυβέρνησης στην υπηρεσία των επιδιώξεων του ελληνικού κεφαλαίου και των συμμάχων του.
Ας δούμε, όμως, πώς αυτή η πολιτική των κυβερνήσεων όλων των τελευταίων ετών «εξασφάλισε» την ασφάλεια, την ευημερία και τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και ας απαντήσουμε, όχι στο τι θα γινόταν αν φεύγαμε από το ΝΑΤΟ, από την ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης αλλά στο τι συμβαίνει τώρα που είμαστε μέρος του ευρωατλαντισμού και υποταγμένοι στην οικονομία και τη στρατηγική του κεφαλαίου.
Οι εταίροι της αστικής τάξης δεν είναι δικοί μας εταίροι
Και με το πέρας της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ την περασμένη βδομάδα επιβεβαιώθηκε πως η ΕΕ αποτελεί παράγοντα ανασφάλειας και προσβολής των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Στην πράξη, με τις κυρώσεις μόνο κατά προσώπων και εταιρειών για έρευνες – γεωτρήσεις στα ανοιχτά της Κύπρου, ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός, ως τέτοιος, «νομιμοποίησε» τις παραβιάσεις στην ελληνική υφαλοκρηπίδα και το άνοιγμα των Βαρωσίων στην Κύπρο, σε ευθεία παραβίαση των Διεθνών Συνθηκών και κανόνων του Διεθνούς Δικαίου.
Αποδείχτηκε ότι οι ανάγκες της γερμανικής πολεμικής βιομηχανίας, οι οικονομικοί δεσμοί με ισχυρά καπιταλιστικά κράτη όπως η Ισπανία και η Ιταλία και ο στρατηγικός ρόλος της Τουρκίας, ως εταίρου της Ενωσης, είναι πολύ ακριβές αξίες, ακριβότερες από την ειρήνη και την προστασία των συνόρων. Αποδείχτηκε επίσης ότι για τη Γαλλία η αξία της συνοχής του ιμπεριαλιστικού οργανισμού στον ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό έχει ακόμα αυξημένη ισχύ, σε σχέση με τις αντιθέσεις εντός αυτού. Η συνύπαρξη των ανταγωνισμών με τη συνεργασία, μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, είναι νόμος των διακρατικών σχέσεων στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και ενώσεις. Οι «εταίροι» γίνονται από φίλοι εχθροί και το αντίστροφο από τη μια στιγμή στην άλλη, σε αυτές τις συνθήκες.
Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι ΗΠΑ βρίσκονται σε σταθερή στρατηγική στόχευση η Ανατολική Μεσόγειος να παραμείνει καθοριστικό σημείο προβολής της αμερικανικής ισχύος, προσαρμοσμένη στις νέες γεωπολιτικές συνθήκες. Ο στρατηγικός σχεδιασμός που θα αντικρούσει την Κίνα, τη Ρωσία και θα κρατάει τα ευρωπαϊκά κράτη προσανατολισμένα στη ΝΑΤΟική στρατηγική, περιλαμβάνει, καταρχάς, την Ελλάδα, ως γεωπολιτικό καταλύτη των ευρωατλαντικών στοχεύσεων. Ο νέος προϋπολογισμός, ο οποίος ψηφίστηκε από το αμερικανικό Κογκρέσο, «φωτογραφίζει» τον ελληνικό γεωγραφικό χώρο από την Αλεξανδρούπολη μέχρι την Κρήτη, τις στρατιωτικές δομές της χώρας, ως έναν άξονα στον οποίο ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός θα δαπανήσει 78,5 εκατομμύρια δολάρια. Την ίδια στιγμή, ο ίδιος προϋπολογισμός προβλέπει 176,8 εκατ. για την αμερικανική οικονομικο-στρατιωτική παρουσία στην Τουρκία, παρά τις κυρώσεις στη γείτονα χώρα για την αγορά του ρωσικού πυραυλικού συστήματος «S-400».
Τη «γραμμή» οι Αμερικανοί την έδωσαν εξάλλου και με το κείμενο που προώθησαν οι πρεσβείες τους στους Ευρωπαίους ηγέτες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής και στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ, που προηγήθηκε: Προτεραιότητα στη συνεργασία στην αποκλιμάκωση, στη ΝΑΤΟική συνοχή και στο βάθος συνεκμετάλλευση και απαράδεκτες διευθετήσεις στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με όρους ισχύος.
Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις υποταγμένες στην υπηρεσία του κεφαλαίου και όχι στην άμυνα της πατρίδας μας
Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση, οι στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του στη χώρα μας έχουν οδηγήσει το προσωπικό και τα μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων σε μια άνευ όρων υποταγή σε ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς με ανείπωτο κόστος, οικονομικό, στρατιωτικό και στρατηγικό, ως προς τα συμφέροντα του λαού μας.
Τα στρατόπεδα αυτή τη στιγμή βρίσκονται στο έλεος της πανδημίας, οι οπλίτες θητείας και το μόνιμο προσωπικό διαβιούν και εργάζονται, αντίστοιχα, σε απαράδεκτες υγειονομικές συνθήκες, κατάσταση που ίσχυε και πριν από την πανδημία. Αυτή τη στιγμή χιλιάδες φαντάροι και μόνιμοι βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να καλύπτουν βασικές καθημερινές ανάγκες ένδυσης, διαβίωσης και εξοπλισμού.
Σε αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση «χρεώνει» εκατομμύρια ευρώ το λαό για πανάκριβους πολεμικούς εξοπλισμούς με κριτήριο τη ΝΑΤΟική επιθετικότητα και τη διαλειτουργικότητα του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. «Χρεώνει» εκατομμύρια ευρώ τους εργαζόμενους για στρατιωτικές ασκήσεις. Την περασμένη βδομάδα μόνο ολοκληρώθηκαν δύο στρατιωτικές ασκήσεις, η «Μέδουσα 10» στην Ανατολική Μεσόγειο, με την Αίγυπτο, την Κύπρο, τη Γαλλία, τα ΗΑΕ, και η επιχείρηση «Sea Guardian», σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, τη Βουλγαρία, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Τουρκία! Αυτές είναι ασκήσεις με προσανατολισμό ξένο προς τις αμυντικές μας ανάγκες. Αφορά σχεδιασμούς οι οποίοι δεσμεύουν και κοστίζουν σε προσωπικό και μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως το προσωπικό και τα μέσα που ετοιμάζεται να στείλει η κυβέρνηση για την ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Μάλι, όπως το προσωπικό και τα μέσα που δεσμεύτηκαν στην ιμπεριαλιστική αποστολή του Κοσόβου, στην επιχείρηση «IRINI» στις ακτές της Λιβύης, και στη δύναμη «UNIFIL», στα ανοιχτά του Λιβάνου.
Με απλά λόγια, δηλαδή, οι πολύτιμοι πόροι, η αμυντική στρατηγική της χώρας μας είναι υποταγμένα στα συμφέροντα των Ελλήνων καπιταλιστών και των συμμάχων τους. Αντί να ευθυγραμμίζονται με την υπεράσπιση και προστασία των συνόρων προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, υποτάσσονται στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, αυτούς τους ίδιους που έχουν κάνει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα πεδίο αμφισβήτησης και συστηματικής παραβίασης.
Δεν προσφέρεται η ευρωενωσιακή και ΝΑΤΟική «προστασία» για την ασφάλεια του λαού μας. Καμία εμπιστοσύνη στους στρατηγικούς στόχους του κεφαλαίου και στις πολιτικές των κυβερνήσεών του. Στηριζόμαστε στην αποφασιστική δύναμη του λαϊκού παράγοντα, τον μοναδικό καταλύτη των φιλολαϊκών εξελίξεων.
Αλέξης ΠΑΝΟΥΣΗΣ
Απόφοιτος του μεταπτυχιακού Γεωπολιτικής Ανάλυσης,
Γεωστρατηγικής Σύνθεσης και Σπουδών Αμυνας και Διεθνούς Ασφάλειας
