Σε δήλωσή του στον «Ριζοσπάστη», ο σπουδαίος εικαστικός Γιάννη Μετζικώφ, που είναι ένας από τους 40 καθηγητές της σχολής του Εθνικού που παραιτήθηκαν, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στο Προεδρικό Διάταγμα της κυβέρνησης και την αλληλεγγύη και στήριξή τους στα αιτήματα των σπουδαστών για αναγνώριση της εκπαίδευσής τους και κατοχύρωση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων για την μετέπειτα πορεία τους στον χώρο της τέχνης, σημειώνει:
«Είναι μια συλλογική απόφαση. Δεν μπορεί να είναι κάποιος κόντρα σε μια τέτοια απόφαση. Είναι μια απόφαση που πάρθηκε προς το συμφέρον των μαθητών μας. Με αυτόν τον τρόπο δείξαμε την ψυχολογική και πρακτική μας συμπαράσταση.
Σιγά – σιγά, με τον καιρό αναπτύσσεται μια πάρα πολύ σοβαρή σχέση, σχεδόν γονεϊκή, ανάμεσα στα παιδιά και τους διδάσκοντες. Από τα βάθη της ψυχής μου αγαπάω αυτά τα παιδιά. Και μοιράζομαι μαζί τους όλη αυτήν την ανασφάλεια, που προκύπτει από το ότι τους αφαιρείται η δυνατότητα να πουν ότι έχουμε τελειώσει μια Ανώτερη Δραματική Σχολή. Και τι έχουν κάνει, δηλαδή… Εχουν το απολυτήριο της μέσης εκπαίδευσης, του λυκείου.
Οι καλλιτέχνες είναι πολύ ευαίσθητοι δέκτες. Και πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν χρονίζουν… Αλλά ο καλλιτέχνης έχει και μια δύναμη… Είναι σα να έχει ντουντούκα. Εύκολα κοινοποείται κάτι. Και βλέπουμε ότι και ο κόσμος παρακολουθεί τον αγώνα των καλλιτεχνών.
Μιλάμε για έναν σπουδαίο κόσμο. Δεν χρειάζεται τον υποβιβασμό. Και η κραυγή είναι μεγάλη. Δεν μπορεί να σταματήσει. Οσο πάει και μεγαλώνει…».
