Χτες το ΚΙΝΑΛ, παρουσίασε την πρόταση του για την επιδότηση της απασχόλησης που αφορά περίπου 1 εκατ. εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα για να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας.
Η πρόταση προβλέπει επιδότηση από το κράτος με 40% του μισθού τους για 6 μήνες. Προϋπόθεση είναι ότι δεν θα γίνουν απολύσεις. Η χρηματοδότηση θα γίνει μέσω των Ευρωπαϊκών προγραμμάτων SURE και το ΕΣΠΑ, με συνολικό κόστος 2 εκατ. ευρώ.
Όπως τόνισαν στελέχη του κόμματος, η πρόταση δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Αφορά εργαζόμενους που τέθηκαν σε αναστολή. Ενώ αν η επιχείρηση έκλεισε με απόφαση του κράτους, τότε θα αφορά το 100% των εργαζομένων.
Θα ισχύσει και για τις τουριστικές επιχειρήσεις που λειτουργούν εποχικά και θα ανοίξουν προσεχώς, για τους μήνες που είναι ανοικτές. Επίσης, προτείνεται για όλες τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Για κάθε 1000€ που κοστίζει μια νέα θέση πλήρους εργασίας, θα έχει φοροαπαλλαγή για 1500€. Επίσης, κάλυψη του εργόσημου από το κράτος για τους εργάτες γης.
Το ΚΙΝΑΛ δεν καινοτομεί
“Ε ρε γλέντια !”, όπως λέει και ο Καραγκιόζης…Το ΚΙΝΑΛ δεν καινοτομεί. Αυτές είναι οι πρόσφατες αποφάσεις της ΕΕ για την επιδότηση με νέο ζεστό χρήμα των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Κι όλα αυτά στο όνομα των εργαζομένων. Και το πιο σημαντικό : όλα αυτά και τα χρήματα, δάνεια της ΕΕ , είναι από τους εργαζόμενους. Από τη μια τσέπη τους τα παίρνουν για την ΕΕ, και όταν δίνουν ένα ελάχιστο πίσω στο όνομα των εργαζομένων, τα παίρνει με τον ένα η τον άλλο τρόπο η εργοδοσία. Τα προτεινόμενα μέτρα, είναι μέτρα στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας με άμεσο χρήμα, στήριξη για να γίνει πιο φτηνή η εργατική δύναμη μέσω της κρατικής επιδότησης σε μισθό, ασφάλιση, εργόσημου, φοροαπαλλαγές, κλπ. Τα οποία θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι.
Τη “νύφη” την πληρώνουν πάντα οι λαοί
Σε τι χρησιμεύουν τελικά οι καπιταλιστές? Με τη δουλειά των εργαζομένων παράγονται τα αγαθά. Τους πληρώνουν με ένα μικρό μέρος – μισθό, και το απλήρωτο μέρος της εργασίας τους το ιδιοποιούνται μαζί με τα αγαθά που οι εργαζόμενοι δημιούργησαν. Μέσω του εμπορίου, διακινούν αυτά τα αγαθά, τα οποία οι εργαζόμενοι θα τα αγοράσουν ως εμπορεύματα- ενώ αυτοί τα δημιούργησαν (και όσα μπορούν να αγοράσουν), αποφέροντας τεράστια κέρδη στο κεφάλαιο. Ενώ έχουν πλούτο στα χέρια τους, όταν ζορίζονται, παίρνουν κρατικά δάνεια και επιδοτήσεις. Όπως και φοροαπαλλαγές, μέτρα για να γίνει πιο φτηνή η εργατική δύναμη. Μέτρα, που πάλι πληρώνονται από τη τσέπη των εργαζομένων, αφού ως γνωστό το κράτος δεν γεννά λεφτά, και η συντριπτική πλειοψηφία του κρατικού προϋπολογισμού, βγαίνει από τη φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων. Όταν ανταγωνίζονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι για τον έλεγχο των αγορών, παίρνουν αντεργατικά μέτρα, κάνουν πολέμους, που πάλι τα πληρώνουν οι λαοί.
Με αυτή την τάξη είναι το ΚΙΝΑΛ , ενάντια στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το κεφάλαιο και η τάξη του, είναι παράσιτα, ιστορικά ξεπερασμένα μαζί με το πολιτικό τους προσωπικό, όπως και το ΚΙΝΑΛ .
