Με στόχο να νομιμοποιήσει στη συνείδηση του λαού την αντιδραστική αξιολόγηση, η οποία αποτελεί εργαλείο για ένα κράτος ακόμη πιο φιλικό στις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και ακόμη πιο εχθρικό στις λαϊκές ανάγκες, η κυβέρνηση ανακοίνωσε με τυμπανοκρουσίες την διαδικασία «ηλεκτρονικής αξιολόγησης» υπηρεσιών του δημοσίου «από τους πολίτες».
Σύμφωνα με όσα ανακοινώθηκαν από τον πρωθυπουργό κατά τη διάρκεια διυπουργικής σύσκεψης – φιέστας, κάθε έξι μήνες θα στέλνεται στους πολίτες ένα ερωτηματολόγιο το οποίο θα συμπληρώνουν ψηφιακά για να βαθμολογούν υπηρεσίες του δημοσίου από το 1 έως το 10. Προφανώς, οι πολίτες θα βαθμολογούν συνολικά την απόδοση των κρατικών υπηρεσιών, αλλά όχι την επαρκή στελέχωση τους ή τον προσανατολισμό τους. Για να γίνει πιο κατανοητό, θα μπορεί κάποιος να βαθμολογεί την ΑΑΔΕ για την «ποιότητα» των υπηρεσιών που παρέχει, αλλά όχι για την λειτουργία της ως φοροεισπρακτικού μηχανισμού. Αντίστοιχα, οι υπηρεσίες των ΟΤΑ θα βαθμολογούνται για την «απόδοση» τους, αλλά όχι για την «ανταποδοτικότητα» και το χαράτσωμα των δημοτών.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης εμφάνισε αυτή την πρωτοβουλία ως ένα εργαλείο «λογοδοσίας» για «ένα καλύτερο κράτος». Στην πραγματικότητα πρόκειται για το ακριβώς αντίθετο, για ένα εργαλείο που αποσκοπεί να παγιώσει στον λαό την αντιδραστική αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων που τους κρίνει με βάση το πόσο πειθήνιοι είναι στις κεντρικές κατευθύνσεις. Μια διαδικασία για την οποία όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις έβαλαν το «λιθαράκι» τους μέσα από μια σειρά νόμους και διατάξεις.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η «αξιολόγηση» των εκπαιδευτικών που αποτελεί ένα εργαλείο για την μεγαλύτερη κατηγοριοποίηση των σχολείων. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που έχει συναντήσει την έντονη αντίδραση των εκπαιδευτικών που έχουν σμπαραλιάσει με τους αγώνες τους αυτή την αντιδραστική διαδικασία, με την κυβέρνηση να επιστρατεύει ένα όργιο πειθαρχικών διώξεων για να τους κάμψει.
Κάτι ανάλογο θα συμβεί με την «αξιολόγηση των δομών υγείας» που ανακοινώθηκε ότι θα είναι μια δράση που «θα ξεδιπλωθεί σύντομα από το υπουργείο Υγείας», όπου βέβαια θα αποτελεί ένα πολυεργαλείο για την υλοποίηση των επόμενων βημάτων στην εμπορευματοποίηση και το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας Υγείας (συγχωνεύσεις νοσοκομείων, κλείσιμο κλινικών κ.α.).