Αναδημοσιεύουμε σήμερα από τη στήλη «Δισέλιδο για τους ένστολους» του Ριζοσπάστη τη ζωντανή μαρτυρία του Στέλιου Ορφανού που ήταν φοιτητής στο Πολυτεχνείο Αθήνας το 1973 ως μέλος της ΚΝΕ μέσα στην κατάληψη. Συνελήφθη και κρατήθηκε από τον Μάρτη έως τον Ιούλη 1974.
Οι φαντάροι που υπηρετούν αυτήν την περίοδο τη θητεία τους μπορούν να αξιοποιήσουν ως έναυσμα για να συζητήσουν μέσα στα στρατόπεδα τα συμπεράσματα και τα διδάγματα από τη γεμάτη αυτοθυσία και ηρωισμό δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ μαζί με τον εργαζόμενο λαό και τους φοιτητές ενάντια στην αστική δικτατορία. Να αξιοποιήσουν τον ελεύθερο χρόνο τους μέσα στα στρατόπεδα για να οργανώσουν τον εορτασμό με όμορφες εκδηλώσεις. Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορούν να αξιοποιήσουν το Ντοκιμαντέρ «Ενας ζεστός Νοέμβρης» που δημιούργησε η ΚΝΕ με αφορμή τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου (https://youtu.be/hjc0Mu_g_Ig?si=PvKniqgUeCG5JnwR).
“Τον Νοέμβρη του 1973 έζησα τον ξεσηκωμό μέσα από το Πολυτεχνείο.
Οταν μιλάς για το Πολυτεχνείο δεν μπορείς να αγνοείς τον ρόλο του στρατού.
Οι ξεσηκωμένοι φοιτητές, νεολαία, λαός, εργάτες ήθελαν τον στρατό να είναι δίπλα τους, σαν παιδιά του λαού. Ο σταθμός του Πολυτεχνείου φώναζε «αδέλφια μας στρατιώτες».
Αλλα όμως ήθελε η άρχουσα τάξη, που είναι αδίστακτη. Ηθελε και έφτιαξε έναν στρατό, μηχανισμό στα μέτρα της, φύλακα της αρπακτικότητας των συμφερόντων του κεφαλαίου, που βλέπει σαν αντίπαλο τον λαό.
Το τανκ του στρατού, που χτύπησε το Πολυτεχνείο για να διαλύσει τον λαϊκό ξεσηκωμό, είχε προϊστορία. Προηγούμενα, το 1967, μια συμμορία φασίστες αξιωματικοί – δήθεν πατριώτες, που τους είχαν διορίσει σε θέσεις κλειδιά του στρατού – η χούντα, είχε επιβάλει στρατιωτική δικτατορία, με την ανοχή ή τη στήριξη άλλων κέντρων εξουσίας. Εβαλε στο «γύψο» τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του λαού, για να τον σώσει – όπως έλεγε – από τον «κομμουνιστικό κίνδυνο».
Για να έχει τον απόλυτο έλεγχο αυτού του στρατού, η άρχουσα τάξη προσπάθησε πολλά χρόνια. Στον εμφύλιο και μετά, εκατοντάδες δημοκράτες αξιωματικοί και φαντάροι διώχτηκαν με πολλούς τρόπους, ή εκτοπίστηκαν στη Μακρόνησο.
Στο κολαστήριο, που αποκάλεσε «Νέο Παρθενώνα» ο ίδιος υπουργός που – χωρίς ντροπή – καλωσόρισε το 1945 τον εκπρόσωπο του Αμερικανού Προέδρου Τρούμαν με το «Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας» δείχνοντάς του τις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας μας.
Είχε πολύ ανησυχήσει η άρχουσα τάξη από τον μεγάλο αριθμό αξιωματικών που πολέμησαν μέσα από τις τάξεις του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ τον Γερμανό καταχτητή, παρά τις διώξεις και της προηγούμενης περιόδου μέσα στον στρατό, από το «Ιδιώνυμο» του Βενιζέλου και τη δικτατορία Μεταξά του 1936.
Ο ξεσηκωμός στο Πολυτεχνείο εκτός από το «Κάτω η χούντα» και «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», σημαδεύτηκε από το σύνθημα «Εξω το ΝΑΤΟ – έξω οι Αμερικάνοι – Εξω οι βάσεις».
Λίγους μήνες μετά το Πολυτεχνείο, η χούντα επιβεβαίωσε με τραγικό τρόπο τον κάλπικο «πατριωτισμό» της με την προδοσία της Κύπρου, διευκολύνοντας την εισβολή της Τουρκίας και τα σχέδια του ΝΑΤΟ για διχοτόμηση.
Το Πολυτεχνείο και η λαϊκή κατακραυγή για την 7χρονη δικτατορία και την κυπριακή τραγωδία οδήγησαν σε κατάρρευση τη χούντα το 1974 και ο στρατός περιορίστηκε στα στρατιωτικά του καθήκοντα.
Δεν είχε όμως τόσο μεγάλη δύναμη ο λαϊκός ξεσηκωμός, ώστε να πετύχει μια πιο μεγάλη νίκη ενάντια στην κυριαρχία της άρχουσας τάξης.
Μετά το 1974, έως σήμερα, με κοινοβουλευτικό πολίτευμα, με κυβερνήσεις πότε «συντηρητικές», πότε «κεντροαριστερές», το κεφάλαιο δυναμώνει, ο λαός είναι στη γωνία και ο στρατός είναι πλήρως ενταγμένος στα σχέδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Πολλοί αγωνιστές που κατάφεραν να σταθούν όρθιοι στη χούντα, ενσωματώθηκαν στη συνέχεια. Ομως το μήνυμα του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου δεν ξεθωριάζει, είναι πάντα ζωντανό.
Μάταια προσπαθούν να κερδίσουν με το μέρος τους τον λαό και τα παιδιά του που υπηρετούν στον στρατό, οι κυβερνήσεις που μετέτρεψαν όλη τη χώρα σε βάση ΗΠΑ – ΝΑΤΟ, που μετέχουν σε δύο ιμπεριαλιστικούς πολέμους, σε στρατιωτικές επιχειρήσεις πολύ μακριά από τα σύνορα, που χαρακτηρίζουν το ΝΑΤΟ «ιερή αμυντική συμμαχία».
`Η που αντιμετωπίζουν με «εντέλλεσθε» και ποινές τους στρατευμένους που ασκούν το αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά τους να εκφράζουν δημόσια την απαίτησή τους για απεμπλοκή της χώρας μας από πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ και αρνούνται τη συμμετοχή τους σε αυτά.
Οπως μέσα στον λαό, έτσι και στον στρατό δυναμώνει το ρεύμα αμφισβήτησης της πολιτικής που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση και η πρόθυμη δήθεν «αντιπολίτευση». Πολιτική επικίνδυνη για τον λαό, την πατρίδα, τα πραγματικά λαϊκά συμφέροντα – και όχι εκείνα των καπιταλιστών.
Το Πολυτεχνείο συνεχίζει να εμπνέει.
Νέα, πιο μεγάλα Πολυτεχνεία είναι μπροστά μας.
Στέλιος ΟΡΦΑΝΟΣ
Φοιτητής στο Πολυτεχνείο Αθήνας το 1973 ως μέλος της ΚΝΕ μέσα στην κατάληψη.Συνελήφθη και κρατήθηκε από τον Μάρτη έως τον Ιούλη 1974 “
