Δεν ξέρει με τι να πρωτογελάσει κανείς από τα όσα ακούγονται τις μέρες αυτές σχετικά με την υπόθεση της εξαγοράς του Twitter από τον μεγαλοκαπιταλιστή Ιλον Μασκ:
Μήπως με την «αφέλεια» όσων αναρωτιούνται αν ο Ιλον Μασκ θα διασφαλίσει τη «δημοκρατική» και «ελεύθερη» λειτουργία της ψηφιακής πλατφόρμας;
Για ποια ακριβώς «δημοκρατική» και «ελεύθερη» λειτουργία μιλάμε στις πλατφόρμες των λεγόμενων Μέσων Κοινωνικών Δικτύωσης; Εκείνη που βγάζει το ψαλίδι του παλιού καλού λογοκριτή, κλείνοντας λογαριασμούς και διαγράφοντας αναρτήσεις με περιεχόμενο που θεωρείται «ανατρεπτικό» , από ιστορικές παραπομπές στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών …μέχρι και θεατρική σάτιρα, όπως έχει δείξει η πολύ πρόσφατη πείρα και στη χώρα μας;
Δεν ξέρουμε τι περιλαμβάνουν οι αλλαγές στην πολιτική των αναρτήσεων που προτείνει ο Μασκ, αλλά σίγουρα ως ένας από τους μεγαλύτερους καπιταλιστές παγκοσμίως έχει όλα τα εχέγγυα «ελευθερίας» και «δημοκρατίας»: «Μιλάνε» από μόνα τους, σύμφωνα με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας, τα έργα και οι ημέρες του στη διατήρηση της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας» στις επιχειρήσεις του, πραγματικά γκέτο για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους.
Ξέρουμε επίσης πώς λειτουργούν όλοι οι επιχειρηματικοί όμιλοι που ελέγχουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ξέρουμε και τον έλεγχο πάνω σε αυτά τα Μέσα από ιμπεριαλιστικά κέντρα και καπιταλιστικά κράτη προκειμένου ένα τόσο σημαντικό εργαλείο να γίνεται στα χέρια τους πανίσχυρο όπλο για την προώθηση των συμφερόντων τους, τον επηρεασμό και τον έλεγχο εκατοντάδων εκατομμυρίων ατόμων σε όλο τον κόσμο.
Γι’ αυτό και είναι «ανέκδοτο» από τα λίγα τα όσα ακούγονται για το ότι ο χώρος των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης αποτελεί το… απαύγασμα της δημοκρατίας και της συμμετοχής του λαού, με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να φτάνουν να λένε μέχρι και αστειότητες για την ανάγκη «διεθνούς ελέγχου» του Μέσου ώστε να μη διαταραχθεί η «κοινωνική λειτουργία» του!
Η «κοινωνική λειτουργία» τους, όμως, κάθε άλλο παρά διαχωρισμένη είναι από την ιδιοκτησία των Μέσων αυτών, που βρίσκονται στα χέρια του κεφαλαίου, των επιχειρηματικών ομίλων, των καπιταλιστικών κρατών.
Μήπως όμως πρέπει να γελάσει με όσους αναρωτιούνται αν πίσω από την απόφαση του Μασκ βρίσκονται οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία και την Κίνα;
Λες και είναι δυνατόν οι ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις να απλώνονται σε όλα τα μήκη και πλάτη των καπιταλιστικών κοινωνιών, να «τρυπώνουν» και να διαμορφώνουν κάθε πλευρά της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής ζωής, να εκδηλώνονται ανοιχτά, με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διεξάγεται στο πεδίο των μαχών, αλλά και στη μάχη του «υβριδικού πολέμου» στο ίντερνετ και στα κοινωνικά δίκτυα, με «στρατιές» από «ομάδες κρούσης» και κάθε λογής μηχανισμούς, αλλά ένα μέσο όπως το Twitter να βρίσκεται κάπου έξω απ’ όλα αυτά…
Εκεί όμως που σίγουρα δάκρυσαν και τα …τσιμέντα των Βρυξελλών από τα γέλια, ήταν όταν η Κομισιόν προειδοποίησε λέει σε «αυστηρούς τόνους» τους νέους διαχειριστές ότι «εδώ δεν είναι Αμερική. Υπάρχουν κανόνες!». Από κανόνες πραγματικά άλλο τίποτα η ιμπεριαλιστική ένωση, από τον περιβόητο «γενικό κανονισμό» GDPR, πιο διάτρητο κι από ελβετικό τυρί για κάθε είδους υπηρεσίες και επιχειρηματικούς ομίλους, μέχρι τις δεκάδες Οδηγίες που διαμορφώνουν ένα πλέγμα άγριας παρακολούθησης και καταστολής σε βάρος των λαών. Ε, θα κάνει την καρδιά του πέτρα και θα προσαρμοστεί και το καινούργιο αφεντικό του Twitter…