«Κανονικότητα» η ενεργειακή φτώχεια, για τις «πράσινες» μπίζνες

Στα 123,56 ευρώ/μεγαβατώρα έφτασε η τιμή χονδρικής του ρεύματος την περασμένη Πέμπτη, καταγράφοντας υψηλό διμήνου και προσεγγίζοντας τις τιμές όπου κινούνταν τον περασμένο Μάρτη. Επί της ουσίας πρόκειται για μια ακόμα επιβεβαίωση ότι η στρατηγική της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της «πράσινης μετάβασης» έχει οδηγήσει ανεπίστρεπτα σε τεράστιες αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος, με το «εκκρεμές» των αυξομειώσεων στην τιμή να ταλαντεύεται πλέον σε πολύ υψηλότερα επίπεδα απ’ ό,τι βρισκόταν πριν από το φθινόπωρο του 2021.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση «μαζεύει καλούμπα» και σε ό,τι αφορά τα προσωρινά μέτρα επιδοτήσεων στους λογαριασμούς ρεύματος, αφού σύμφωνα με τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ, κόβονται μαχαίρι το επόμενο διάστημα τα «οριζόντια» μέτρα με τα οποία επί της ουσίας στηριζόταν η «εισπραξιμότητα» των ενεργειακών ομίλων από την άλλη τσέπη του λαού.

Ο «λογαριασμός» άλλωστε καταφτάνει γρήγορα για τα λαϊκά στρώματα, αφού η κυβέρνηση ετοιμάζει με το «καλημέρα» αυξήσεις στις χρεώσεις ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφελείας) κατ’ απαίτηση του Ελληνικού Συνδέσμου Προμηθευτών Ενέργειας (ΕΣΠΕΝ), ώστε να αναπληρωθεί το ελλειμματικό αποθεματικό του Ειδικού Λογαριασμού Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΕΛΥΚΩ), κενό που έφτασε τα 525 εκατ. ευρώ. Ο λαός καλείται έτσι να πληρώσει άλλη μια φορά για τις επιδοτήσεις του προηγούμενου διαστήματος, αφού μέσω ΕΛΚΥΩ χρηματοδοτεί το κράτος τα «κοινωνικά τιμολόγια».

Ηδη άλλωστε από 1η Μάη έχουν αυξηθεί τα «τέλη διανομής» (μιας εκ των ρυθμιζόμενων χρεώσεων που επιβαρύνουν τους λογαριασμούς ρεύματος), ενώ από την 1η Οκτώβρη τυπικά επανέρχεται και η περιβόητη «ρήτρα αναπροσαρμογής», αφού όπως κατέγραφε και η πρόσφατη απόφαση του Πρωτοδικείου Αθήνας επικαλούμενη τις Οδηγίες και τους Κανονισμούς της ΕΕ, «η αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας έχει πλέον αναχθεί σε χρηματιστηριακό προϊόν και διαμορφώνεται από το Ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας» (νόμος του ΣΥΡΙΖΑ, το 2018).

Η κυβέρνηση επιχειρεί να «χρυσώσει» το χάπι, με «διαρροές» περί δίμηνης παράτασης στην επαναφορά της ρήτρας αναπροσαρμογής, η οποία έτσι και αλλιώς δεν είχε φύγει ποτέ, καθώς είχε ενσωματωθεί στις χρεώσεις του ρεύματος.

Την ίδια ώρα, μιλάει για επιδοτήσεις μόνο «στους πιο ευάλωτους» και προαναγγέλλει ειδικό τιμολόγιο ρεύματος για πολύτεκνες οικογένειες, που πρόκειται στην πραγματικότητα για επαναφορά του πολυτεκνικού τιμολογίου που είχε καταργηθεί επί ΣΥΡΙΖΑ, μετά και από σχετική απόφαση του ΣτΕ που έκρινε αντισυνταγματική την εν λόγω ρύθμιση.

«Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα» δηλαδή, με την «κανονικότητα» της ενεργειακής φτώχειας να συνεχίζεται και να κλιμακώνεται παραπέρα. Την «κανονικότητα» των 400.000 εντολών διακοπής ρεύματος μόνο πέρυσι, με 100.000 από αυτές να υλοποιούνται, με το 65% να κόβει από άλλες βασικές ανάγκες για να αποπληρώσει τους λογαριασμούς ηλεκτρικού ρεύματος, 86% να δηλώνουν ότι περιόρισαν τη θέρμανση και την ψύξη σε σημαντικό βαθμό, με ό,τι αυτό σημαίνει και για τις μέρες αυτές με το νέο κύμα καύσωνα.

Ο λαός σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι για τις «πράσινες» μπίζνες

Αυτά κι ενώ μπροστά έρχονται και νέα «πράσινα» χαράτσια και παραπέρα γιγάντωση της ενεργειακής φτώχειας, για να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Χτες το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε το σχέδιο νομοθεσίας για τους νέους στόχους εξοικονόμησης Ενέργειας για το 2030, που προβλέπουν τη μείωση της κατανάλωσης Ενέργειας κατά 11,7% σε ευρωπαϊκό επίπεδο (σε σχέση με το 2020), με τα κράτη – μέλη να πρέπει να εξοικονομούν κατά μέσο όρο 1,5% ετησίως.

Στην πραγματικότητα και οι στόχοι αυτοί θα φορτωθούν πάλι στον λαό, ο οποίος θα κληθεί με «μαστίγιο» και «καρότο» να κόψει ακόμα και από βασικές του ανάγκες, θα φορτωθεί τα επιπλέον κόστη που θα μετακυλίσουν οι επιχειρήσεις στα εμπορεύματα στο όνομα της «εξοικονόμησης», αλλά και τις «ανακαινίσεις» των δημόσιων κτιρίων, αφού σύμφωνα με το σχέδιο τουλάχιστον το 3% των δημόσιων κτιρίων θα πρέπει να ανακαινίζεται κάθε χρόνο, και ο δημόσιος τομέας θα πρέπει να μειώνει την τελική του κατανάλωση Ενέργειας κατά 1,9% ετησίως.

Ενδεικτικές και οι δηλώσεις του εισηγητή N. Fuglsang, ο οποίος έλεγε πως «η ενεργειακή κρίση δεν τελείωσε. Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι οι επόμενοι χειμώνες θα είναι τόσο ήπιοι όσο ο περασμένος. Τα επόμενα επτά χρόνια θα πρέπει να επιτύχουμε τις απαιτούμενες δομικές αλλαγές», προσθέτοντας ότι «οι κανόνες αυτοί είναι κρίσιμης σημασίας για να μην εξαρτόμαστε από τις ρωσικές εξαγωγές στο μέλλον, αλλά και για επιτύχουμε τους κλιματικούς μας στόχους. Η σημερινή ψηφοφορία είναι μια μεγάλη νίκη μας – υπέρ του κλίματός μας και κατά του Πούτιν», με τους λαούς της ΕΕ να πληρώνουν και το «μάρμαρο» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών.

Σημειωτέον πως το εν λόγω νομοθέτημα είναι μέρος του περιβόητου πακέτου «Fit for 55», που τον περασμένο Απρίλη ψήφισαν από κοινού οι ευρωβουλευτές ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ και σηματοδοτεί και νέες τεράστιες αυξήσεις τιμών σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις ναύλων σε ακτοπλοΐα και αερομεταφορές, εκτίναξη του κόστους συντήρησης παλαιών κατοικιών και αυτοκινήτων και εκτόξευση των κινδύνων για την υγεία του λαού, αφού εντάσσει στο άθλιο «εμπόριο ρύπων» την καταστροφική για την υγεία και το περιβάλλον καύση απορριμμάτων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Στο μεταξύ, ολοκληρώθηκε χτες το άτυπο Συμβούλιο υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο Βαγιαδολίδ της Ισπανίας.

Στο επίκεντρο βρέθηκαν μεταξύ άλλων τα σχέδια «στρατηγικής αυτονομίας» της ΕΕ σε ό,τι αφορά τις σπάνιες γαίες, η επερχόμενη Σύνοδος για το Κλίμα, αλλά και η σφοδρή αντιπαράθεση για τη «μεταρρύθμιση» στην αγορά Ενέργειας, μεταξύ άλλων και για τη στήριξη των πυρηνικών αντιδραστήρων της Γαλλίας που έχουν βαφτιστεί «πράσινη ενέργεια», με τη Γερμανία και την Ιταλία να αρνούνται ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Ο δε υπουργός Ενέργειας, Θ. Σκυλακάκης, ζήτησε στη σύνοδο να αναπτυχθούν και «χρηματοοικονομικά εργαλεία» που να κάνουν συμφέρουσες τις επενδύσεις σε ΑΠΕ σε τρίτες χώρες, ενώ μίλαγε για Ελλάδα που «έχει την ευκαιρία να ηγηθεί της ενεργειακής μετάβασης στην Ευρώπη», μέσω μεγάλων επενδύσεων στον τομέα των μπαταριών, προαναγγέλλοντας τη δημιουργία «καινοτόμων εργοστασίων κατασκευής μπαταριών» μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης, αξιοποιώντας τα αποθέματα βωξίτη, νικελίου και άλλων τέτοιων υλικών και με «κάβα» τα τσακισμένα εργατικά δικαιώματα που θέλει να επιβάλει στο «χρυσωρυχείο» της ΛΑΡΚΟ.

Πηγή: Ριζοσπάστης

Δείτε ακόμα...