1176
Ο βυζαντινός στρατός υπό τον αυτοκράτορα Μανουήλ Α’ Κομνηνό υφίσταται δεινή ήττα στο Μυριοκέφαλο της Μικράς Ασίας, από τους Σελτζούκους Τούρκους του Κιλίτζ Αρσλάν.
1462
Ο πολωνικός στρατός νικά το Τευτονικό Τάγμα στη μάχη του Σβιτσίνο.
1743
Γεννιέται ο Γάλλος μαθηματικός, πολιτικός και φιλόσοφος του Διαφωτισμού Μαρί Ζαν Αντουάν Νικολά ντε Καριτά, Μαρκήσιος ντε Κοντορσέ (Marie-Jean-Antoine-Nicolas Caritat, Marquis de Condorcet).
1787
Υπογράφεται στη Φιλαδέλφεια (Πενσυλβάνια) το Σύνταγμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
1857
Γεννιέται ο Σοβιετικός φυσικός Κονσταντίν Εντουάρδοβιτς Τσιολκόφσκι, πρωτοπόρος των σοβιετικών πυραύλων, της επιστήμης του Διαστήματος και πατέρας της αεροναυτικής έρευνας.
1899
Πεθαίνει ο Έλληνας ιταλικής καταγωγής συνθέτης, δάσκαλος μουσικής, ιμπρεσάριος, σκακιστής και συνθέτης σκακιστικών προβλημάτων Τζουζέπε Λιμπεράλι (Giuseppe Liberali), γνωστός και ως Ιωσήφ Λιμπεράλης ή Λιβεράλης ή Ελευθεριάδης.
Συνέθεσε πολλά έργα, σήμερα είναι γνωστά 17 έργα για πιάνο , όπερες (και μάλιστα ‘εθνικού χαρακτήρα’ με πλοκές αναφερόμενες στην επανάσταση του 1821), μελοποίησε πολλά εμβατήρια ανάμεσα τους και τον ύμνο του Παναχαϊκού ΓΣ, από τα έργα του σώζονται τμήματα.
1923
Πεθαίνει ο δικαστικός και πολιτικός Στέφανος Δραγούμης, πρωθυπουργός της Ελλάδας (18/1-6/10/1910).
1923
Γεννιέται ο Αμερικανός μουσικός της κάντρι Χίραμ Κινγκ Γουίλιαμς (Hiram King Williams), γνωστός περισσότερο ως Χανκ Γουίλιαμς (Hank Williams).
Γνώρισε μεγάλη επιτυχία κατά την περίοδο μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της κάντρι, καθώς συνέβαλε στη μετάβασή της από ένα τοπικό είδος της υπαίθρου σε εθνικό είδος με μεγάλη απήχηση και στις αστικές περιοχές.
Πολλές συνθέσεις του συγκαταλέγονται σήμερα στο κλασικό ρεπερτόριο της κάντρι μουσικής, όπως τα τραγούδια «Lovesick Blues», «Cold, Cold Heart», «Jambalaya (on the Bayou)», και «Your Cheatin’ Heart».
1931
Παρουσιάζεται από την εταιρεία «RCA Βίκτορ» στη Νέα Υόρκη ο πρώτος δίσκος μακράς διάρκειας 33 στροφών.
1931
Η Ασφάλεια συλλαμβάνει τον ΓΓ της Ενωτικής ΓΣΕΕ Κώστα Θέο.
1940
Γεννιέται στη Λεμεσό ο ηθοποιός Σωτήρης Μουστάκας. Σπούδασε βιολί στην Κύπρο και έπειτα στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Σπουδαστής έπαιξε (1961) στο έργο του Δημήτρη Μόγρη «Χαραυγή». Αποφοιτώντας, στα χρόνια 1962-1964 συνεργάστηκε με το θίασο Αναλυτή – Ρηγόπουλου, παίζοντας σε ελληνικές και ξένες κωμωδίες.
Το μέγεθος και η ιδιαιτερότητα του κωμικού ταλέντου αποκαλύφθηκε, πλήρως, το 1964, παίζοντας στο μολιερικό «Ασυλλόγιστο», σε σκηνοθεσία Μιχάλη Μπούχλη. Ακολούθησαν πολλές επιτυχίες σε ελληνικές κωμωδίες και επιθεωρήσεις και το 1969 μια ακόμη σημαντική συνεργασία του με το θίασο Μινωτή -Παξινού στο έργο του Ο’ Κέιζι «Η Ηρα και το παγώνι». Το 1973 δημιουργεί θίασο με άλλους επωνύμους ηθοποιούς και το 1976 δικό του θίασο, ανεβάζοντας μεταξύ άλλων τον «Καλό στρατιώτη Σβέικ» του Σωτήρη Πατατζή.
Δεκάδες είναι οι ερμηνευτικές επιτυχίες του σε κωμωδίες και επιθεωρήσεις, αλλά λίγες φορές του δόθηκε η δυνατότητα να παίξει σε κλασικά έργα, όπως ήθελε. Πολλές ήταν και οι ταινίες που έπαιξε («Αλέξης Ζορμπάς», «Το πρόσωπο της ημέρας», «Μπετόβεν και μπουζούκι», «Ο μπούφος», «Ο τσαχπίνης», «Ο αρχιψεύταρος» κ.ά.).
Απέσπασε (1996) το Βραβείο Επιθεώρησης του Θεατρικού Μουσείου και το βραβείο «Παπαδούκα» της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων. Παντρεύτηκε την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου και απέκτησαν μια κόρη, επίσης ηθοποιό.
1940
Μετά την ήττα των Γερμανών στη μάχη της Αγγλίας, ο Αδόλφος Χίτλερ αναβάλει επ’ αόριστον την Επιχείρηση Θαλάσσιος Λέων.
1944
Το Κομμουνιστικό και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Σλοβακίας ενώνονται στο συνέδριο της Μπάνσκα Μπίστριτσα.
1952
Εκδίδεται η απόφαση του Αεροδικείου για τους αεροπόρους («Δίκη των αεροπόρων»).
Δύο καταδικάστηκαν σε θάνατο, τέσσερις σε ισόβια και οι υπόλοιποι σε λιγότερο βαριές ποινές.
Η όλη δίκη ήταν μια σκευωρία που βασίστηκε στην «απόδραση» του Δόκιμου Ίκαρου Νικόλαου Ακριβογιάννη στην Αλβανία. Τις ανακρίσεις ανέλαβε τότε ο επισμηναγός Μητσάκος, ο οποίος εφαρμόζοντας κάθε παράνομο πρόσφορο μέσο, με βασανισμούς, τρομοκρατήσεις, προ-χρονολογώντας έγγραφα κλπ. προσπάθησε και συνέλεξε ψευδείς «ομολογίες» δια των οποίων στις 15 Ιουλίου 1952 εκδόθηκε βούλευμα κατά είκοσι ενόχων «κομμουνιστικής οργάνωσης» που «είχε αρχίσει να συγκροτείται από το 1950, αλλά συγκεκριμένες δολιοφθορές άρχισαν τον Σεπτέμβριο του 1951». Σύμφωνα με το ίδιο πόρισμα οι ένοχοι «εκτελούσαν εντολές της ηγεσίας του ΚΚΕ που βρίσκονταν στο εξωτερικό».
1961
Απαγχονίζεται ο πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας Αντνάν Μεντερές, κατηγορούμενος για παραβίαση του τουρκικού συντάγματος, χρηματισμό, προδοσία, κ.α.
Ο Μεντερές είχε ανατραπεί με στρατιωτικό πραξικόπημα το 1960. Το 1955 είχε οργανώσει το πογκρόμ εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.
1965
Ορκίζεται η τρίτη κυβέρνηση των λεγόμενων «αποστατών», με πρωθυπουργό τον Στ. Στεφανόπουλο.
1978
Έπειτα από μυστικές διαπραγματεύσεις που διαρκούν 13 μέρες στο Καμπ Ντέιβιντ (ΗΠΑ) Αίγυπτος και Ισραήλ έρχονται σε συμφωνία για μια σειρά θέματα που αφορούν τη Μέση Ανατολή, μεταξύ αυτών και το Παλαιστινιακό.
Ο ΟΗΕ καταδίκασε τα όσα συμφωνήθηκαν για τις Παλαιστινιακές περιοχές (χωρίς τη συμμετοχή των ίδιων των Παλαιστινίων στις σχετικές συζητήσεις). Παρόλα αυτά οι Πρωθυπουργοί του Ισραήλ και της Αιγύπτου (Μπέγκιν και Σαντάτ αντίστοιχα) προτάθηκαν και τελικά μοιράστηκαν το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το ίδιο έτος.
1982
Πεθαίνει ο μεγάλος κομμουνιστής μουσικοσυνθέτης Μάνος Λοΐζος.
Ο Μάνος Λοΐζος είχε την πρώτη του επαφή με τη μουσική, στην αρχή μέσω του βιολιού και στη συνέχεια μέσω της κιθάρας και του πιάνου.
Στην Αθήνα έρχεται στα μέσα της δεκαετίας του ’50 για σπουδές (αρχικά στη Φαρμακευτική Σχολή και αργότερα στην Εμπορική), αλλά τις παρατάει για τη μεγάλη του αγάπη, τη μουσική.
Αν και σχεδόν αυτοδίδακτος στις αρχές του ’60 φτιάχνει τα πρώτα του τραγούδια. Εμπνευσμένος από το «Τραγούδι του Δρόμου» του Λόρκα, που το βρίσκει στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» (σε μετάφραση του Νίκου Γκάτσου), το μελοποιεί και στις αρχές του ’62 κυκλοφορεί τον πρώτο του (μικρό) δίσκο, με ερμηνευτή τον Γιώργο Μούτσιο.
Όπως πολλοί νέοι καλλιτέχνες της εποχής, ο Λοΐζος γίνεται ενεργό μέλος του «Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής» και αναλαμβάνει τη διεύθυνση της Χορωδίας του ΣΦΕΜ στην παράσταση της «Ομορφης Πόλης» του Μ. Θεοδωράκη στο «Παρκ» (1962). Ένα χρόνο αργότερα, διευθύνει τη χορωδία στην παράσταση των Χατζιδάκι – Θεοδωράκη «Μια πόλη μαγική» (την ορχήστρα διευθύνει ο Χρήστος Λεοντής), όπου οι δύο νέοι συνθέτες παρουσιάζουν και κάποια δικά τους τραγούδια. Το 1964, ο ΣΦΕΜ διοργανώνει την πρώτη κοινή συναυλία των Μ. Λοΐζου – Χρ. Λεοντή, στο «Ακροπόλ», με τραγούδια τους σε στίχους Μάνου Ελευθερίου, Φώντα Λάδη και Μάρως Λήμνου – Λοΐζου. Τα έσοδα από τη συναυλία διατίθενται στο Δ΄ Πανσπουδαστικό Συνέδριο.
Σε μια εποχή που έπρεπε να αποφασίσεις …με ποιους θα πας και ποιους θ’ αφήσεις, ο Μάνος Λοΐζος παράλληλα με το δρόμο της μουσικής επιλέγει και το δρόμο του αγώνα, την ενασχόληση με τα κοινά. Το έργο του ανδρώνεται μέσα στη δεκαετία του ’60, των Λαμπράκηδων, των συνεχών διαδηλώσεων για 114, των δυναμικών φοιτητικών, εργατικών, κοινωνικών και πολιτικών αγώνων. Τα τραγούδια που γράφει εκείνη την περίοδο είναι εμπνευσμένα από αυτούς τους αγώνες και τους συνοδεύουν: ο «Δρόμος», ο «Στρατιώτης», το «Ακορντεόν», ο «Τρίτος Παγκόσμιος»… Η ιδεολογική του στράτευση στα ιδανικά του κομμουνισμού, η ευαισθησία του σε ό,τι αφορά τους ταπεινούς και τους καταφρονεμένους, η αλληλεγγύη του στους αγωνιζόμενους σε όλο τον κόσμο για ισότητα και αξιοπρέπεια βρίσκουν καλλιτεχνική έκφραση στα «Νέγρικα» σε ποίηση του Γιάννη Νεγρεπόντη, τα οποία παρουσιάζονται δύο ημέρες πριν τη δικτατορία, στη θρυλική συναυλία της ΕΦΕΕ (19 Απρίλη 1967). Τραγούδια που μιλούν για τον αγώνα επιβίωσης των μαύρων της Αμερικής και απαγορεύονται την περίοδο της χούντας, όπως και τα άλλα μέχρι τότε τραγούδια του…
Η συνεργασία του με τους Λευτέρη Παπαδόπουλο, Γιώργο Νταλάρα, Γιάννη Καλατζή κ.ά. γεννά τραγούδια που γίνονται επιτυχίες. Κυκλοφορεί τους δίσκους «Ο Σταθμός», «Θαλασσογραφίες» (και οι δύο σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου). Με το τραγούδι «Σεβάχ ο Θαλασσινός», κάνει την πρώτη του εμφάνιση ως ερμηνευτής και η μεγάλη επιτυχία του τον οδηγεί στην ερμηνεία και άλλων τραγουδιών του. Συνθέτει τη μουσική για την ταινία του Αλέξη Δαμιανού «Ευδοκία» και το «Να ‘χαμε τι να ‘χαμε». Παράλληλα, και πολλά κομμάτια που τα τραγουδά «σε φιλικό κύκλο» και δεν ακούγονται «ποτέ έξω από τους τέσσερις τοίχους μιας κάμαρας», όπως έλεγε. Ανάμεσά τους, ο «Τσε», ο «Μέρμηγκας», τα «Συρματοπλέγματα», το «Μη με ρωτάς». Στην περίοδο ’74 – ’76, ακολουθούν οι κύκλοι «Καλημέρα ήλιε», «Τα τραγούδια του δρόμου», «Τα τραγούδια μας». Τα τελευταία, σε στίχους του Φώντα Λάδη, είναι λαϊκά, πολιτικά τραγούδια, με αναφορές σε καυτά κοινωνικά προβλήματα, σε απεργίες και αγώνες της εργατικής τάξης, που ερμηνεύονται από τον Γ. Νταλάρα. Ανάμεσά τους, τα «Πάγωσε η τσιμινιέρα», «Λιώνουν τα νιάτα μας», «Το Δέντρο». Το 1979 κυκλοφόρησαν τα «Τραγούδια της Χαρούλας», με ερμηνεύτρια την Χαρούλα Αλεξίου, σε στίχους του Μανώλη Ρασούλη (τρία του Πυθαγόρα): «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Μες στο πλήθος», «Ολα σε θυμίζουν», «Γύφτισσα τον εβύζαξε» κ.ά. Ακολουθούν ο τελευταίος του δίσκος «Για μια μέρα ζωής» και μετά το θάνατό του τα «Γράμματα στην αγαπημένη», σε ποίηση Ναζίμ Χικμέτ.
Ο Μάνος Λοΐζος υπήρξε επίσης πρωτοπόρος συνδικαλιστής στο χώρο των δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού. Πάλεψε με συνέπεια για τα πνευματικά τους δικαιώματα από τις δισκογραφικές εταιρείες και την κασετοπειρατεία μέσα από την ΕΜΣΕ (ήταν ο πρώτος πρόεδρος του σωματείου).
1988
Ξεκινούν οι 24οι Ολυμπιακοί Αγώνες στη Σεούλ.
1988
Εκδηλώνεται στρατιωτικό πραξικόπημα στην Αϊτή. Την εξουσία καταλαμβάνει ο στρατιωτικός Προσπέρ Αβρίλ.
2011
Πεθαίνει σε ηλικία 87 ετών ο Φαίδωνας Ματθαίου ο επονομαζόμενος και «πατριάρχης» του ελληνικού μπάσκετ. Θεωρείται από τα πιο σημαντικά πρόσωπα στο χώρο του αθλήματος -υπηρέτησε το άθλημα για περισσότερα από εξήντα χρόνια ως παίκτης και ως προπονητής.
Από τα χέρια του βγήκαν ορισμένοι από τους σπουδαιότερους παίκτες, όπως ο Βασίλης Γκούμας και ο Απόστολος Κόντος. Σαν παίκτης αγωνίστηκε στον Άρη, στον Παναθηναϊκό με τον οποίο είχε σημαντικές διακρίσεις όπως η κατάκτηση τριών πρωταθλημάτων (1950-51-54) Πανιώνιος, Σπόρτινγκ και την ιταλική Ινις Βαρέζε. Πρώτος σταθμός στην προπονητική του καριέρα ήταν οι γυναίκες του Άρη όσο αγωνιζόταν στην ανδρική ομάδα, για να ακολουθήσουν ο Πανιώνιος, το Περιστέρι, ο ΠΑΟΚ, ο Ολυμπιακός και η Εθνική ομάδα.
2013
Πεθαίνει ο ηθοποιός Μιχάλης Γιαννάτος. Στην Κωνσταντινούπολη σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ντίνου Δημόπουλου. Έφυγε με το διωγμό του 1964 και έκτοτε ασχολήθηκε με το θέατρο. Ήταν ιδιαίτερα συμπαθής και πιο γνωστός από ρόλους Τούρκων ή Κωνσταντινουπολιτών ηρώων.
Η πρώτη επαγγελματική του εμφάνιση ήταν στην ταινία «Οι στιγματισμένοι» του Γιώργου Ζερβουλάκου, με πρωταγωνιστές τους Γιώργο Φούντα και Μάρω Κοντού. Μαθητής ακόμα, έπαιξε με τον Μάνο Κατράκη στο θεατρικό «Καπετάν Μιχάλης».
Συμμετείχε σε 27 ξένες κινηματογραφικές παραγωγές, μεταξύ των οποίων «Το Εξπρές του Μεσονυκτίου», «Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι», «Μόναχο». Ο Μιχάλης Γιαννάτος μιλούσε πέντε γλώσσες και συμμετείχε στις περισσότερες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου και συνολικά σε 100 ταινίες (ελληνικές και ξένες) και σε περίπου 100 τηλεοπτικές σειρές.
2022
Πeθαίνει σε ηλικία 80 ετών ο σημαντικός θεατρικός συγγραφέας και πεζογράφος Μάριος Ποντίκας.
Από τους κορυφαίους του μεταπολιτευτικού «ρεαλιστικού νεοελληνικού θεάτρου», με επιτυχίες που άφησαν εποχή, ο Μάριος Ποντίκας έγραψε διαχρονικά και επίκαιρα κείμενα.
Γεννημένος στη Μυτιλήνη, το 1942, ήταν απόφοιτος της ΑΣΟΕΕ και για μεγάλο χρονικό διάστημα απασχολήθηκε στη διαφήμιση ως κειμενογράφος.
Είχε διασκευάσει κείμενα της ελληνικής πεζογραφίας για την τηλεόραση («Χαμένη Άνοιξη» του Στρ. Τσίρκα, «Η αγάπη άργησε μια μέρα» της Λ. Ζωγράφου κ.ά.).
Έργα του έχουν παρουσιαστεί στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν («Ο γάμος»), στο Εθνικό Θέατρο («Τρομπόνι», «Ορθός Λόγος, Θεατές»), στο Θέατρο ΣΤΟΑ («Θεατές», «Εσωτερικαί Ειδήσεις», «Κοίτα τους», «Ο λάκκος και η φάβα», «Η πανοραμική θέα μιας νυχτερινής εργασίας», «Η γυναίκα του Λωτ», έργο που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τη Θεατρική Σκηνή του Α. Αντωνίου με τίτλο «ΕΣΤΩ»), στο Θεσσαλικό Θέατρο («Η διαθήκη», «Εθνική γιορτή»), στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος («Η γυναίκα του Λωτ», «Τρομπόνι») και σε άλλες σκηνές, μεταξύ των οποίων πολλές ερασιτεχνικές.
Είχε εκδώσει δύο συλλογές με πεζογραφήματά του («Δραπέτης γηροκομείου», «Κλειδαρότρυπα και άλλες ιστορίες») αρκετά από τα οποία έχουν προδημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2012 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Γαβριηλίδης» το βιβλίο του «Ζήτω», μια ανθολόγηση διηγημάτων από παλαιότερες δημοσιεύσεις του και το 2014 το «Κουταμάρες (και μια εξυπνάδα)».
Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ, 902.gr
