546
Εξαντλείται η αντίσταση της Ρώμης στην πολιορκία της από τους Οστρογότθους. Με επικεφαλής τον Τωτίλα λεηλατούν τη Ρώμη, δωροδοκώντας τη βυζαντινή φρουρά.
920
Ο Ρωμανός Α´ γίνεται συναυτοκράτορας του ανήλικου Κωνσταντίνου Ζ΄
942
Δολοφονείται ο Γουλιέλμος Α΄ της Νορμανδίας.
1538
Ο Πάπας Παύλος Γ΄ αφορίζει τον Ερρίκο Η΄ της Αγγλίας.
1718
Η Μεγάλη Βρετανία κηρύσσει πόλεμο στην Ισπανία.
1777
Η Γαλλία αναγνωρίζει επίσημα τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.
1825
Ξεκινά η τρίτη και τελευταία πολιορκία του Μεσολογγίου.
1830
Γεννιέται ο Γάλλος συγγραφέας και εκδότης Ζιλ ντε Γκονκούρ (Jules Alfred Huot de Goncourt), aπό τον οποίο (και τον αδερφό του) πήρε το όνομά του το κορυφαίο λογοτεχνικό βραβείο της χώρας.
1830
Πεθαίνει ο Βενεζουελάνος στρατιωτικός και πολιτικός ηγέτης Σιμόν Μπολιβάρ (Simón José Antonio de la Santísima Trinidad Bolívar y Palacios), που έγινε σύμβολο του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της Λατινικής Αμερικής κατά των Ισπανών.
1865
Πραγματοποιείται η πρεμιέρα της Ημιτελούς Συμφωνίας του Φραντς Σούμπερτ στη Βιέννη.
1900
Γεννιέται στον Πειραιά η σπουδαία ηθοποιός Κατίνα Παξινού, η πρωταγωνίστρια με τις ανεπανάληπτες ερμηνείες σε ρόλους τόσο του κλασικού, όσο και του σύγχρονου ρεπερτορίου.
Είναι η πρώτη μη Αμερικανίδα ηθοποιός, η οποία κέρδισε βραβείο Όσκαρ Β΄ γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», το 1943. Η Παξινού γεννήθηκε στον Πειραιά, σπούδασε μουσική και τραγούδι στη Γενεύη, στη Βιέννη και στο Βερολίνο και πρωτοβγήκε στη σκηνή το 1920, με το μελόδραμα «Βεατρίκη» του Δημήτρη Μητρόπουλου.
Τη θεατρική της καριέρα την ξεκίνησε ουσιαστικά το 1929, παίζοντας δίπλα στην Μαρίκα Κοτοπούλη στο θεατρικό έργο «Γυμνή Γυναίκα». Παντρεμένη με τον Αλέξη Μινωτή, σημείωσε μαζί του μεγάλες θεατρικές επιτυχίες στο Εθνικό Θέατρο αλλά και στο εξωτερικό.
1903
Οι αδελφοί Ράιτ γίνονται οι πρώτοι άνθρωποι στον κόσμο που πετούν με αεροπλάνο. Η πτήση εκτελέστηκε με τέσσερις δοκιμές, διάρκειας 12, 13, 15 και 59 δευτερολέπτων, κατά την οποία τελευταία διανύθηκε απόσταση 260 μέτρων.
1913
Υπογράφεται το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας με το οποίο καθορίζονταν τα σύνορα του νεοϊδρυθέντος κράτους της Αλβανίας.
1915
Οι Γάλλοι καταλαμβάνουν το Καστελόριζο, στην προσπάθειά τους να πείσουν την κυβέρνηση των Αθηνών να πάρει μέρος στον πόλεμο στο πλευρό τους.
1918
Η προσωρινή εργατοαγροτική κυβέρνηση της Λετονίας ανακηρύσσει την εγκαθίδρυση της σοβιετικής εξουσίας.
1926
Η ΚΕ του ΚΚΕ με απόφασή της καταδικάζει τη στάση του τέως Γραμματέα του Κόμματος Παντελή Πουλιόπουλου και την επιμονή του στη φραξιονιστική-λικβινταριστική δράση, θέτοντάς τον εκτός Κόμματος έως την οριστική ρύθμιση του ζητήματός του στο επερχόμενο 3ο τακτικό συνέδριο.
1927
Η Βουλή ψηφίζει την άρση της ασυλίας και τη δίωξη των βουλευτών του ΚΚΕ «επί εσχάτη προδοσία». Όσοι πιάστηκαν κλείστηκαν στις φυλακές Συγγρού.
Τρεις μήνες μετά, έπειτα από μια σειρά συγκεντρώσεις και διαμαρτυρίες, οι κομμουνιστές βουλευτές αποκαταστάθηκαν στις έδρες τους.
1940
Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Φρ. Ρούζβελτ ανακοινώνει το νόμο περί «δανεισμού και εκμίσθωσης» όπλων και εξοπλισμού σε όσους πολεμούν κατά του Άξονα.
1942
Στον Πειραιά 7.000 εργάτες διαφόρων κλάδων κατεβαίνουν σε απεργία με αίτημα τη χορήγηση τροφίμων.
1944
Ισχυρές βρετανικές δυνάμεις προελαύνουν κατά μήκος της Λ. Συγγρού. Το βασικό «οχυρό» του ΕΛΑΣ στο εργοστάσιο του «ΦΙΞ» εμβολίζεται με άρματα μάχης.
Όλοι οι υπερασπιστές του πέφτουν μαχόμενοι. Ωστόσο, παρά το αυξανόμενο πλεονέκτημα του αντιπάλου σε άντρες και όπλα, ο ΕΛΑΣ συνεχίζει να σημειώνει νίκες, καταλαμβάνοντας την έπαυλη Θων, ανακαταλαμβάνοντας το Δημαρχείο, κ.α. Ο ΕΛΑΣ ανακατέλαβε επίσης τον Αρδηττό.
Οι περιοχές που καταλαμβάνονται από τις εγχώριες αστικές και βρετανικές δυνάμεις, «εκκαθαρίζονται» και «πειθαρχούνται» με πρωτοφανή αγριότητα. Το «έργο» αυτό αναλαμβάνουν κυρίως δυνάμεις της Εθνοφυλακής, αλλά συχνά «συμμετέχουν» και Βρετανοί – αποικιακοί στρατιώτες.
1954
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψηφίζει –με 50 ψήφους υπέρ (μεταξύ αυτών και η Ελλάδα) και 8 αποχές- την πρόταση της Νέας Ζηλανδίας για τη διακοπή κάθε συζήτησης για το Κυπριακό. Οι εργατικές οργανώσεις της Κύπρου κηρύσσουν 24ωρη απεργία διαμαρτυρόμενες για αυτή την απόφαση του ΟΗΕ.
1960
Ξεκινά τις εργασίες του το Γ’ Πανσπουδαστικό Συνέδριο (17 – 23/12/1960).
1961
Πυρκαγιά ξεσπά κατά τη διάρκεια παράστασης τσίρκου στο Νιτερόι της Βραζιλίας, σκοτώνοντας περισσότερα από 500 άτομα.
1977
Πεθαίνει ο ζωγράφος και αγιογράφος Αγήνωρ Αστεριάδης. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ (1915 – 1921), με δασκάλους τους Γ. Ροϊλό, Γ. Ιακωβίδη, Σ. Βικάτο, Π. Μαθιόπουλο. Το 1921 παρουσίασε την πρώτη του ατομική έκθεση στη Λάρισα. Ο Αγ. Αστεριάδης, ενώ ξεκίνησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου επικρατούσε ακόμη το κλίμα της Σχολής του Μονάχου με κάποιες ιμπρεσιονιστικές παραλλαγές και παρόλο που δε σπουδάζει στο εξωτερικό, διαμορφώνει μια καλλιτεχνική προσωπικότητα, που συνδυάζει αναζητήσεις της μοντέρνας τέχνης με τα αποθέματα της εικαστικής εμπειρίας της παράδοσης, κυρίως της βυζαντινής και της λαϊκής ζωγραφικής. Στοιχεία και τα δύο, που τα γνώρισε σχεδόν μόνος του, τα προσέλαβε και τα αφομοίωσε. Το έργο του, πολύπλευρο θεματικά, έχει και ανάλογες τεχνοτροπικές εκφάνσεις. Σχεδίασε γυμνά με μεγάλη σχεδιαστική ακρίβεια και λιτότητα. Ζωγράφισε τοπία με φυσιοκρατική απόδοση και χρωματική ευαισθησία, κυρίως σε ελαφρά ύλη. Επηρεάστηκε, ιδίως στις νεκρές φύσεις, από κυβιστικές απηχήσεις.
Καλλιτέχνης σεμνός αλλά και πρωτοπόρος, ο Αγ. Αστεριάδης υπήρξε ιδρυτικό μέλος των πρωτοποριακών καλλιτεχνικών ομάδων «Τέχνη» (1930 – 1940) και «Στάθμη» (1950 – 1951). Την περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης παίρνει μέρος στο ΕΑΜ Καλλιτεχνών και μαζί με άλλους ομότεχνούς του (Τάσσος, Λ. Μαγγιώρου, Β. Κατράκη, Φ. Ζαχαρίου, Μ. Μακρής, Σπ. Βασιλείου, Κ. Γραμματόπουλος, Χρ. Δαγκλής, Γ. Σικελιώτης κ.ά.) συμμετέχει με τα έργα του στον αγώνα κατά του κατακτητή. Μέσα στην Κατοχή, ο Αγ. Αστεριάδης κυκλοφόρησε μονόφυλλα χαρακτικά με θέματα από δημοτικά τραγούδια, κυρίως κλέφτικα. Με τη συνεχή παρουσία του για μισό αιώνα στην καλλιτεχνική ζωή, με το μειλίχιο, ήρεμο, αλλά και αποφασιστικό χαρακτήρα του, πρόσφερε ένα σημαντικό, με τη σφραγίδα αυτής της προσωπικότητας, έργο. Όπως ομολογούσε και ο ίδιος, ένα από τα καθοριστικά στοιχεία που τον επηρέασαν ήταν η εμπειρία του από τη ζωγραφική των παιδιών, την περίοδο που δίδασκε ζωγραφική σε σχολεία.
Σε συνεργασία με τον Σπύρο Βασιλείου, επιμελήθηκε το 1933 την έκδοση «Παιδικά σχέδια» με έργα μαθητών του δημοτικού, ενώ από το 1950 έως το 1968, εικονογράφησε πολλά διδακτικά βιβλία του δημοτικού και του γυμνασίου. Για τα βιβλία του τιμήθηκε με το Μέγα Βραβείο Εκδόσεων της Διεθνούς Εκθέσεως του Παρισιού το 1937 και με το πρώτο Βραβείο Εκθέσεως Βιβλίου της Αθήνας το 1939. Ο καλλιτέχνης αγιογράφησε και πολλές εκκλησίες στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στο Βόλο και την Τεγέα.
1997
Ουκρανικό αεροσκάφος τύπου «Γιάκοβλεφ» με προορισμό τη Θεσσαλονίκη χάνει τον προσανατολισμό του και συντρίβεται κοντά στο χωριό Φωτεινά της Πιερίας, με αποτέλεσμα το θάνατο 72 ανθρώπων.
2011
Πεθαίνει η τραγουδίστρια Σεζάρια Έβορα (Cesária Évora) από το Πράσινο Ακρωτήριο. «Στη χώρα μου υπάρχουν πολλοί ξυπόλυτοι άνθρωποι. Άλλοι επειδή δεν τους αρέσει να φορούν παπούτσια και άλλοι επειδή δεν έχουν τα χρήματα για ν’ αγοράσουν».
Η Σεζάρια Εβόρα, η «ξυπόλυτη ντίβα» από το Πράσινο Ακρωτήριο, σε όλη της τη ζωή επέμενε να τραγουδά ξυπόλυτη, εκφράζοντας τη διαμαρτυρία της για τη φτώχεια του λαού της. Τραγουδώντας τα «μόρνας» (λυρικές μπαλάντες σε κρεολική διάλεκτο) με σπάνια προσήλωση και αυθεντικότητα, μετουσίωνε τη μουσική σε συναισθήματα, όπως μελαγχολία, αγάπη, ελπίδα, νοσταλγία.
Το συγκεκριμένο μουσικό ιδίωμα των νησιών του αρχιπελάγους ανοιχτά της Σενεγάλης αναδύθηκε στα χρόνια της καταπίεσης από τους Ευρωπαίους αποικιοκράτες και η θεματολογία του περιγράφει τον πόθο της ελευθερίας, τα σκλαβοπάζαρα, την προδομένη αγάπη, τα ακυρωμένα όνειρα…
Η Εβόρα από πολύ νωρίς ξεχώρισε για τη ζεστή φωνή της και για χρόνια τραγουδούσε στα μπαρ της πατρίδας της, πριν την ανακαλύψει η μουσική βιομηχανία. Ακολούθησαν συναυλίες της ανά τον κόσμο, πλατινένιοι και χρυσοί δίσκοι και πολλά βραβεία. Η ίδια, πάντως, όπου κι αν βρισκόταν, «κουβαλούσε» πάντα ένα κομμάτι γης από το Πράσινο Ακρωτήρι και την ανάμνηση δύο ανθρώπων που την επηρέασαν: του καμπούρη μουσικού, που την έμαθε να τραγουδάει και του θείου της, με τα τραγούδια του οποίου ξεκίνησε την καριέρα της.
