523
Ο Ιωάννης Α΄ γίνεται ο νέος Πάπας μετά τον θάνατο του Πάπα Ορμίσδα.
582
Ο Μαυρίκιος γίνεται αυτοκράτορας της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
1521
Η πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας των Αζτέκων Τενοτσιτλάν, στο σημερινό Νότιο Μεξικό, πέφτει στα χέρια των Ισπανών Κονκισταδόρες του Φερνάντο Κορτέζ.

1523
Πεθαίνει ο Φλαμανδός ζωγράφος της πρώιμης Βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης Γκέραρντ Ντάβιντ (Gerard David).

Ήταν από τους τελευταίους μεγάλους Δασκάλους της Σχολής της Μπρυζ.

1532
Tο Δουκάτο της Βρετάνης ενσωματώνεται στο Βασίλειο της Γαλλίας.
1608
Πεθαίνει ο διακεκριμένος Φλαμανδός γλύπτης Τζαμπολόνια (Giambologna).

Ήταν εκπρόσωπος του μανιερισμού και έζησε το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του στη Φλωρεντία όπου προσέφερε τις υπηρεσίες του ως καλλιτέχνης της αυλής των Μεδίκων.

Για αρκετά χρόνια, από τα μέσα του 16ου αιώνα, ο Τζαμπολόνια κυριάρχησε στην φλωρεντινή γλυπτική, φιλοτεχνώντας σημαντικά αγάλματα και μνημεία κυρίως από μάρμαρο ή μπρούντζο, αναγνωρισμένα για την τεχνική τους αρτιότητα και αισθητική αξία.
1624
Ο Λουδοβίκος ΙΓ΄ της Γαλλίας διορίζει ως πρωθυπουργό τον Καρδινάλιο Ρισελιέ.

1863
Πεθαίνει ο Γάλλος ζωγράφος Ευγένιος Ντελακρουά (Ferdinand Victor Eugène Delacroix).

«Η σφαγή της Χίου», ο πίνακας της «ιερής μορφής» του ρομαντισμού (γιγαντο-ελαιογραφία 4,19×3,54μ με τίτλο «Σκηνή από τις σφαγές της Χίου» [Scène des massacres de Scio], που φυλάσσεται στο Μουσείο του Λούβρου) παρουσιάστηκε στο κοινό το 1824, προκαλώντας αίσθηση τόσο για την καλλιτεχνική αξία όσο και για το θέμα του.
Θεωρείται ο μεγάλος ρομαντικός στη ζωγραφική. Υπεράσπιζε κι εξέφραζε τις προοδευτικές τάσεις της περιόδου.

Σταδιακά μέχρι το 1829 ξεπερνάει κάθε τι συντηρητικό. Έκτοτε φτάνει στο σημείο να εναντιωθεί ακόμη και στην αστική τάξη. Επηρεάζεται από τις αντιφάσεις που γεννά η περίοδος της βιομηχανικής επανάστασης, εναντιώνεται σ’ αυτήν. Διαπνέεται από την επιθυμία επιστροφής στη φύση, προσβλέπει στη φυγή από τις μεγάλες πόλεις.

Στα έργα του εκφράζει τις εξελίξεις της εποχής, ταυτίζεται με την αστική επανάσταση στη Γαλλία αλλά επηρεάζεται και από την Ελληνική Επανάσταση.

Η ζωγραφική επηρεάστηκε από το νεοκλασικισμό και την ιταλική αναγέννηση των Ραφαέλ, Ρούμπενς, Ζερικό, Κόνσταμπλ κ.ά.

Ξεχωρίζουν τα έργα του «Η Ελλάδα κάτω από τα ερείπια του Μεσολογγίου» (1826), «Η σφαγή της Χίου» (1823), «Η ελευθερία οδηγεί το Λαό» κ.ά.
1871
Γεννιέται ο Γερμανός κομμουνιστής ηγέτης Καρλ Λίμπκνεχτ (Karl Liebknecht).
Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του, Βίλχελμ, ήταν ήδη στη φυλακή για τις σοσιαλιστικές του ιδέες.

Το 1899 ο Λίμπκνεχτ διορίστηκε δικηγόρος στο Βερολίνο. Επτά χρόνια αργότερα, το 1906 εξέδωσε το έργο του «Ιμπεριαλισμός και αντιμιλιταρισμός». Για τις ιδέες του παραπέμφθηκε σε δίκη και καταδικάστηκε σε ενάμισι χρόνο φυλάκιση. Οι απολογίες του σε εκείνη τη δίκη, καθώς και στην κατοπινή επί εσχάτη προδοσία προκάλεσαν μεγάλη αίσθηση.
Νωρίς ασπάστηκε τις ιδέες της Ρόζας Λούξεμπουργκ για τη μαζική κινητοποίηση και τη γενική απεργία και μαζί αγωνίστηκαν κατά της στρατοκρατίας και κατά της οπορτουνιστικής τάσης στους κόλπους της σοσιαλδημοκρατίας. Ωστόσο, η προσπάθεια του στο συνέδριο του κόμματος για την υιοθέτηση αντιμιλιταριστικού προγράμματος δεν έγινε αποδεκτή και ο ίδιος κατέληξε να χαρακτηριστεί «προδότης και τυχοδιώκτης».
Παράλληλα, κατέβαλε προσπάθειες για την αποκάλυψη των σχεδίων του γερμανικού μιλιταρισμού, για το σκάνδαλο γερμανικών εργοστασίων πολεμοφοδίων που είχαν διατάξει την αντιπροσωπεία τους στο Παρίσι να προκαλέσει στην εφημερίδα Φιγκαρό τη δημοσίευση φιλοπόλεμων άρθρων εναντίον της Γερμανίας ώστε να γίνει εφικτή η παραγγελία μεγάλων ποσοτήτων πολεμοφοδίων από τη γερμανική κυβέρνηση.

Στις 2 Δεκεμβρίου 1914, όταν πλέον είχε αρχίσει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και το εθνικιστικό Ράιχσταγκ ψήφιζε υπέρ των πολεμικών πιστώσεων, ο Λίμπκνεχτ ήταν ο μόνος που καταψήφισε.
Αργότερα, ίδρυσε την ομάδα Σπάρτακος, η οποία αρχικά ανήκε στο Γερμανικό Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα και ύστερα εξελίχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας με την ένωση των Ανεξαρτήτων Σοσιαλδημοκρατών.
Όταν η Ράιχσταγκ διέκοψε τις εργασίες του, ο Λίμπκνεχτ επιδόθηκε στην οργάνωση συλλαλητηρίων. Μαζί με τη Ρόζα Λούξεμπουργκ (η οποία ήταν τότε φυλακισμένη) ετοίμασε το θεωρητικό τους όργανο «Διεθνής» και με βάση τη «Μπροσούρα του Γιούνιους» (της Ρόζα Λούξεμπουργκ) οργάνωσε την πάλη κατά του οπορτουνισμού/ρεφορμισμού. Στο συλλαλητήριο της 1ης Μαΐου 1916 συνθηματολογούσε κατά του πολέμου και της τότε γερμανικής κυβέρνησης: «Κάτω ο πόλεμος! Κάτω η κυβέρνηση!»
Καταδικάστηκε σε 4,5 χρόνια φυλάκιση. Το 1918, Μετά από 900 μέρες φυλακής αμνηστεύεται και απελευθερώνεται από τις φυλακές του Λούκαου. Επιστρέφει στο Βερολίνο, όπου το τοπικό προλεταριάτο τον υποδέχεται θριαμβευτικά. Αμέσως επικεντρώνεται στην πολιτική δουλειά και στον αγώνα εναντίον του φιλοπόλεμου αυτοκράτορα. Στις 9 του Νοέμβρη διακηρύσσει το σχηματισμό της Γερμανικής Δημοκρατίας από τα ανάκτορα του Βερολίνου. Για λίγο, ο κόσμος ελπίζει, όμως σύντομα η αντίδραση εκδηλώνεται. Τα αυτοκρατορικά στρατεύματα καταφέρνουν να καταστείλουν την εξέγερση.
Τον Γενάρη του 1919 συνελήφθη όμως από τους αντεπαναστάτες Σάιντεμαν και Νόσκε και στις 15 Ιανουαρίου 1919 δολοφονήθηκε από αξιωματικούς κατ’ εντολήν του Νόσκε.
1876
Ανοίγει τις πύλες του το Φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ, με την ολοκληρωμένη παρουσίαση της τετραλογίας του Ρίχαρντ Βάγκνερ «Το δαχτυλίδι των Νιμπελούγκεν».

Την πρεμιέρα παρακολουθούν, μεταξύ άλλων, οι αυτοκράτορες Γερμανίας και Βραζιλίας, οι συνθέτες Λιστ, Μπρούκνερ, Σεν Σανς, Τσαϊκόφσκι, Έντβαρντ Γκριγκ και ο φιλόσοφος Νίτσε.
1888
Γεννιέται ο Βρετανός (Σκοτσέζος) μηχανολόγος-εφευρέτης Τζον Λότζι Μπερντ (John Logie Baird), δημιουργός της τηλεόρασης.

1899
Γεννιέται ο Άγγλος σκηνοθέτης Άλφρεντ Χίτσκοκ (Alfred Joseph Hitchcock), επονομαζόμενος και «μετρ του σασπένς».

Σκηνοθέτησε ταινίες που έγιναν μεγάλες επιτυχίες, όπως «Ο Ένοικος», «Τα 39 Βήματα», «Ψυχώ», «Τα πουλιά», «Δεσμώτης του Ιλίγγου» και πολλά άλλα, ορόσημα στην ιστορία του κινηματογράφου.
Επίσης, γύρισε μια σειρά για την τηλεόραση: «Ο Αλφρεντ Χίτσκοκ παρουσιάζει».
1905
Με δημοψήφισμα που διεξάγεται στη Νορβηγία αποφασίζεται η διάλυση της ένωσης με τη Σουηδία, που ίσχυε από το 1814.
1912
Πεθαίνει ο Γάλλος συνθέτης της όπερας Ζιλ Μασνέ (Jules Émile Frédéric Massenet).

Από τα πιο γνωστά του έργα είναι τα “Manon” και “Werther”.
1921
Η διάσκεψη των εργατικών οργανώσεων των ΗΠΑ στη Βοστόνη αποφασίζει τη συγκέντρωση χρημάτων υπέρ του λαού της Σοβιετικής Ρωσίας που μαστίζονταν από την πείνα, εξαιτίας των καταστροφών από τον εμφύλιο πόλεμο και της ιμπεριαλιστικής επέμβασης 16 κρατών κατά της επανάστασης.
1922
Ξεκινά η τουρκική αντεπίθεση στο Μικρασιατικό Μέτωπο, το οποίο διασπάται την επόμενη μέρα.
Ο ελληνικός στρατός υποχωρεί άτακτα προς τις ακτές.

Δύο εβδομάδες μετά οι Τούρκοι θα έμπαιναν στη Σμύρνη και η εγκληματική Μικρασιατική Εκστρατεία θα έληγε με καταστροφικές συνέπειες, τόσο για τον ελληνικό στρατό, όσο και για τους άμαχους ελληνικούς πληθυσμούς της περιοχής.

1923
Ο Μουσταφά Κεμάλ, ο επονομαζόμενος και Ατατούρκ, εκλέγεται Πρόεδρος της Τουρκίας.

1927
Γεννιέται ο ηγέτης της Κουβανικής επανάστασης Φιντέλ Κάστρο Ρους, Α’ Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Κούβας (1961-2011) και Πρωθυπουργός της χώρας του (1959-2008).

Είχε σπουδάσει Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αβάνας. Από φοιτητής, συμμετείχε στο επαναστατικό κίνημα ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα στην Κούβα, που είχε την ανοιχτή στήριξη και των ΗΠΑ.
Στις 26 Ιούλη του 1953, επικεφαλής ομάδας επαναστατών επιτέθηκε στους στρατώνες της Μονκάδα, με σκοπό να ξεσηκώσει το λαό του Νησιού ενάντια στη δικτατορία. Η απόπειρα αποτυγχάνει και ο ίδιος μαζί με συντρόφους του συλλαμβάνεται. Όμως, η 26η του Ιούλη σηματοδοτεί την απαρχή της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης κατά του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα.

Μπροστά στους κατηγόρους του, στις 6 Οκτώβρη του 1953, στο δικαστήριο του Σαντιάγκο της Κούβας, ο Φιντέλ Κάστρο λέει: «Οσο για μένα, ξέρω πως η φυλακή θα ‘ναι σκληρή όσο δεν ήτανε ποτέ για κανένα, πως θα βρω μπροστά μου απειλές, παγίδες και άτιμες βιαιότητες. Μα δεν τις φοβούμαι, όπως δεν τρέμω τη μανία του άθλιου τυράννου που πήρε τη ζωή εβδομήντα αδελφών μου. Καταδικάστε με, δεν πειράζει, η Ιστορία θα με δικαιώσει».

Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε 15 χρόνια φυλάκιση.
Το 1955, στις 15 του Μάη, ο Κάστρο αποφυλακίστηκε και στις αρχές Ιούλη αναχώρησε για το Μεξικό, όπου οργάνωσε και εκπαίδευσε στρατιωτικά μια ομάδα επαναστατών, από τις τάξεις της οποίας βγήκαν όλοι οι μεγάλοι ηγέτες της Κουβανέζικης Επανάστασης, όπως ο Καμίλο Σιενφουέγος, ο Χουάν Αλμέιδα και o Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

Οι επαναστάτες ξεκίνησαν το αντάρτικο στα βουνά της Σιέρα Μαέστρα και ο επαναστατικός στρατός που συγκροτήθηκε «ακούμπησε» στη συστηματική πολιτικοστρατιωτική προετοιμασία, που είχε ξεκινήσει το κίνημα της 26ης Ιούλη, με επικεφαλής τον Φ. Πάις, το Λαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα Κούβας, όπως είχε ονομαστεί το ΚΚ Κούβας, και το Επαναστατικό Διευθυντήριο που απαρτιζόταν από επαναστάτες φοιτητές. Βασίστηκε στη δράση των οργανωμένων δυνάμεων στις πόλεις, στην παράνομη δουλειά που ανέπτυσσαν οι κομμουνιστές στους χώρους δουλειάς, στην αγροτιά και τη νεολαία. Αυτή η προετοιμασία της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή έκβαση της επαναστατικής πάλης. Αυτές ήταν και οι κύριες δυνάμεις που προχώρησαν στην ενοποίησή τους στις Ενωμένες Επαναστατικές Δυνάμεις, που οδήγησαν στην επανασύσταση του ΚΚ Κούβας το 1965.
Την 1η Γενάρη του 1959 ο λαϊκός αντάρτικος στρατός της Κούβας μπαίνει θριαμβευτικά στην Αβάνα, μετά από ένα μακρόχρονο αγώνα του λαού της Κούβας ενάντια στη δικτατορία του Μπατίστα, τον οποίο στήριζαν οι ΗΠΑ. Η Κουβανική Επανάσταση απέδειξε ότι ο ιμπεριαλισμός δεν είναι ανίκητος και βρήκε αμέσως την αμέριστη στήριξη της Σοβιετικής Ένωσης και των τότε σοσιαλιστικών χωρών.
Δύο χρόνια και 4 μήνες μετά την Επανάσταση, ο κουβανικός λαός, με την καθοδήγηση της ηγεσίας του και του ίδιου του Κάστρο , αναχαιτίζει στον Κόλπο των Χοίρων στην παραλία Χιρόν, την εισβολή και απόβαση 1.400 μισθοφόρων που έστειλε η αμερικανική κυβέρνηση.
Στη μεγάλη διαδήλωση της 16ης του Απρίλη του 1961, στις κηδείες των σκοτωμένων από τις αεροπορικές επιδρομές (λίγο πριν την απόβαση των μισθοφόρων της CIA), ο Φιντέλ Κάστρο , ανακηρύσσει για πρώτη φορά το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της Επανάστασης. Για δεκαετίες ο Φιντέλ Κάστρο, από τη θέση του Προέδρου της Κούβας και ως επικεφαλής του ΚΚ Κούβας, καθοδήγησε την πάλη του λαού της χώρας για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις δύσκολες συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και περικύκλωσης και ιδιαίτερα μετά τις αντεπαναστατικές ανατροπές στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες το 1989 – 1991.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Φιντέλ Κάστρο, ως ηγέτης της Κουβανικής Επανάστασης, αντιμετώπισε δεκάδες απόπειρες δολοφονίας που οργανώθηκαν από τον ιμπεριαλισμό και τους μισθοφόρους του.
1940
Η ναζιστική Λουφτβάφε εξαπολύει σειρά επιθέσεων κατά των βρετανικών πόλεων.
1943
Το καθεστώς της Ιταλίας κηρύσσει τη Ρώμη ανοχύρωτη πόλη.
1943
Το 1/34 τάγμα του ΕΛΑΣ χτυπά στη θέση Κάζα στο δρόμο Αθηνών – Θηβών ιταλογερμανική φάλαγγα. Έπειτα από δίωρη μάχη ο εχθρός είχε 67 νεκρούς (μεταξύ αυτών και ένας αντισυνταγματάρχης).
Επίσης καταστράφηκαν 16 οχήματα και πιάστηκαν 18 αιχμάλωτοι.

1946
Πεθαίνει ο Χέρμπερτ Τζορτζ Γουέλς (Herbert George Wells -γνωστός ως Χ.Τζ. Γουέλς), Άγγλος συγγραφέας, γνωστός κυρίως για τα έργα του στον χώρο της επιστημονικής φαντασίας.
Ο Γουέλς, μαζί με τον Ιούλιο Βερν, αναφέρεται μερικές φορές ως ο «Πατέρας της Επιστημονικής Φαντασίας».

1947
Στις 13-17 Αυγούστου ο Δημοκρατικός Στρατός μπαίνει στην Αράχοβα (13/8), στη Σιάτιστα (16/7) και τη Νάουσα (17/8).

1948
Ο Γιουγκοσλάβος Μπόρις Στάνκοβιτς μπαίνει στα βιβλία των ρεκόρ ως ο πρώτος ποδοσφαιριστής που αποβάλλεται στο Γουέμπλεϊ στον τελικό Γιουγκοσλαβία-Σουηδία (3-2) στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου.

1960
Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία ανακηρύσσει την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία.
1961
Ξεκινά η ανέγερση του τείχους του Βερολίνου.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η έντονη στρατιωτικοποίηση στο δυτικό τμήμα της Γερμανίας αποτέλεσε σοβαρό παράγοντα ανησυχιών για τις σοσιαλιστικές χώρες και ειδικά για τη Λ. Δ. Γερμανίας.
Η πολιτική των ανοιχτών συνόρων, ιδιαίτερα με το Δυτικό Βερολίνο, δημιουργούσε στη Λ. Δ. Γερμανίας πολύπλευρους και σοβαρούς κινδύνους ακόμα και για την κρατική της υπόσταση.
Εκτός από το άνετο και συνεχές πέρασμα κατασκόπων και δολιοφθορέων, η καταλήστευση ανθρώπινων και οικονομικών πόρων της Λαϊκής Δημοκρατίας έπαιζαν σημαντικό ρόλο στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.
Όπως είχε ομολογήσει σχετικά ο δυτικογερμανός σοσιαλδημοκράτης καθηγητής Φρ, Μπάαντε, «σε έναν ορισμένο βαθμό, η ευημερία μας είναι ένα αποτέλεσμα των διακρίσεων εις βάρος της ΓΛΔ».

Έτσι στις 12 και 13 Αυγούστου 1961, έπειτα από κοινή έκκληση των κρατών – μελών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και καθώς είχε φτάσει στο αποκορύφωμα η ιμπεριαλιστική κατάχρηση των ανοιχτών συνόρων της ΓΛΔ, ένοπλοι σχηματισμοί της, με την υποστήριξη του Κόκκινου Στρατού, κατάφεραν αστραπιαία, σε μία και μόνο νύχτα, να ασφαλίσουν τα σύνορα με το Δυτικό Βερολίνο.
Έκτοτε, το τείχος του Βερολίνου θα γίνει για πολλά χρόνια βασικό συστατικό στοιχείο της αντικομμουνιστικής υστερίας, ακόμα και μετά την κατεδάφισή του στις 9/11/1989.

Έρευνα του περιοδικού Der Spiegel 20 χρόνια μετά την πτώση του τείχους έδειξε πως –παρά τους τόνους προπαγάνδας όλα αυτά τα χρόνια- οι περισσότεροι από τους μισούς (57%) πρώην Ανατολικογερμανούς αντιμετωπίζουν θετικά την πρώην ΓΛΔ.

«Η ΓΛΔ είχε περισσότερες καλές παρά κακές πλευρές. Υπήρχαν κάποια προβλήματα, όμως η ζωή εκεί ήταν καλή», ισχυρίστηκε το 49% των ερωτηθέντων, ενώ ένα 8% αρνήθηκε κάθετα κάθε κριτική της πρώην σοσιαλιστικής πατρίδας τους ή συμφώνησαν με την πρόταση ότι «η ΓΛΔ είχε ως επί το πλείστον καλές πλευρές. Η ζωή εκεί ήταν πιο ευτυχισμένη και καλύτερη από αυτή στην επανενωμένη Γερμανία σήμερα»
1968
Ο Αλέκος Παναγούλης προσπαθεί να ανατινάξει το αυτοκίνητο του δικτάτορα Γεώργιου Παπαδόπουλου, αλλά αστοχεί και συλλαμβάνεται.

1973
Μεταγράφεται ο Γιόχαν Κρόιφ (Hendrik Johannes Cruijff) από τον Άγιαξ στην Μπαρτσελόνα.

Ο «Ιπτάμενος Ολλανδός», όπως τον αποκαλούν, θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Ως παίκτης και προπονητής θα κερδίσει όλα τα τρόπαια εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 1989 θα υποβληθεί σε εγχείρηση ανοικτής καρδιάς με τέσσερα μπάι-πας.
1979
Κύμα απολύσεων στο Εθνικό Θέατρο με αποτέλεσμα να μείνουν εκτός σκηνής 20 ηθοποιοί.
1984
Πεθαίνει ο Τιγκράν Πετροσιάν, ένας από τους πολλούς Σοβιετικούς Παγκόσμιους Πρωταθλητές (1963 έως 1969).
Είχε αγωνισθεί σε 10 Ολυμπιάδες με την ΕΣΣΔ, σημειώνοντας το φανταστικό αποτέλεσμα 78 νίκες, 50 ισοπαλίες και 1 ήττα!

1991
Πεθαίνει ο Τζακ Ράιαν (Jack Ryan), Αμερικανός σχεδιαστής, που σχεδίασε για το Πεντάγωνο τους πυραύλους Sparrow και Hawk.

Έγινε γνωστός περισσότερο για τη δουλειά του στην πολυεθνική εταιρεία παιγνιδιών Mattel.
Σχεδίασε, μεταξύ άλλων, την κούκλα Barbie και τα αυτοκινητάκια Hot Wheels.
1997
Στην Ινδία 46 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους από τις πλημμύρες και τις κατολισθήσεις στα βόρεια της χώρας.
2004
Πραγματοποιείται η τελετή έναρξης των 28ων Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας.
Το τεράστιο κόστος τους βαραίνει ακόμα τις πλάτες του ελληνικού λαού ενώ απέφερε πολλά δις κέρδη στις πολυεθνικές.