551 π.Χ.
Γεννιέται ο κινέζος φιλόσοφος Κομφούκιος (εξελληνισμένη ονομασία του Κουνγκ Φου Τζου).
351
O Ρωμαίος αυτοκράτορας Κωνστάντιος Β΄ νικά το σφετεριστή Μαγνέντιο στη μάχη της Μούρσας.
365
Ο Ρωμαίος σφετεριστής Προκόπιος δωροδοκεί δύο λεγεώνες περνώντας από την Κωνσταντινούπολη και κηρύσσεται Ρωμαίος αυτοκράτορας.
1106
Στη μάχη του Τιντσεμπράι, ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας νικά τον αδελφό του, Ροβέρτο Κάρτοζ.
1538
Στη Ναυμαχία της Πρέβεζας, οι Ισπανοί γνωρίζουν την ήττα από τον οθωμανικό στόλο υπό τον Μπαρμπαρόσα.
1687
Ο Ενετός Φραγκίσκος Μοροζίνι κυριεύει την Αθήνα από τους Οθωμανούς.
1773
Αρχίζει η εξέγερση των αγροτών στη Ρωσία, με αρχηγό τον Ε. Ι. Πουγατσόφ.
1825
Στη Μάχη του Καρβασαρά, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης νικά τους Οθωμανούς στην Αμφιλοχία.
1871
Η Βραζιλία ψηφίζει νόμο σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά των σκλάβων θα θεωρούνται ελεύθεροι πολίτες.
1889
Στην πρώτη γενική διάσκεψη Μέτρων και Σταθμών, καθορίζονται οι ακριβείς διαστάσεις του μέτρου.
1891
Πεθαίνει ο Αμερικανός συγγραφέας Χέρμαν Μέλβιλ (Herman Melville), δημιουργός του «Μόμπι Ντικ».
Το 1841 επιβιβάζεται σε φαλαινοθηρικό πλοίο και διασχίζει επί τέσσερα ολόκληρα χρόνια τις θάλασσες του Νότου. Τον Ιούλη του 1851 εκδίδει το αριστούργημά του «Μόμπι Ντικ – φάλαινα», που θεωρείται το καλύτερο έργο του.
1893
Γεννιέται στην Αγία Ευθυμία Παρνασσίδος ο λογοτέχνης και ιστορικός Γιάννης Σκαρίμπας.
Ακολουθώντας τις μετακινήσεις της οικογένειάς του φοιτά σε διάφορα μέρη: τελειώνει το δημοτικό σχολείο στην Ιτέα Σαλώνων, το Σχολαρχείο στο Αίγιο και το Γυμνάσιο στην Πάτρα. Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύονται σε ηλικία 17 χρόνων, στο περιοδικό «Ανθών». Επίσης, δημοσιεύει ποιήματα στην εφημερίδα «Εύβοια» υπογράφοντας ως Γιάγκος Ε. Σκαρίμπας ή με το ψευδώνυμο Κάλλις Εσπερινός. Η Χαλκίδα γίνεται ο χώρος όπου ξετυλίγονται τα περισσότερα αφηγήματά του και γίνεται μοιραία η ονειρική πόλη του ποιητικού του σύμπαντος.
1893
Ο πορτογάλος έμπορος κρασιών Αντόνιο Ντ’ Αλμέιδα ιδρύει την ποδοσφαιρική ομάδα της Πόρτο.
1905
Γεννιέται ο Γερμανός πυγμάχος Μαξ Σμέλινγκ (Maximilian Adolph Otto Siegfried Schmeling), ο πρώτος ευρωπαίος που κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών.
1922
Υπογράφεται η Ανακωχή των Μουδανιών μεταξύ Ελλάδας, Τουρκίας, Βρετανίας, Γαλλίας και Ιταλίας, με την οποία η πρώτη υποχρεούταν να εκκενώσει την Ανατολική Θράκη.
1931
Η κυβέρνηση Βενιζέλου θέτει σε ισχύ τις Επιτροπές Ασφαλείας.
Γίνονται οι πρώτες μαζικές εκτοπίσεις 50 κομμουνιστών στη Μυτιλήνη.
1939
Η Σοβιετική Ένωση υπογράφει σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας με την Εσθονία, τη Λετονία και τη Λιθουανία.
1941
Με την καθοδήγηση της Περιφερειακής Επιτροπής Δράμας του ΚΚΕ εκδηλώνεται ένοπλη λαϊκή εξέγερση στη Δράμα, που καταλύει -προσωρινά- τις βουλγαρικές κατοχικές αρχές. Η εξέγερση πνίγεται στο αίμα.
1945
Γεννιέται ο τραγουδοποιός και δημοσιογράφος Μανώλης Ρασούλης.
Σχεδόν σαράντα χρόνια στη μουσική δημιουργία, καταπιάστηκε για πρώτη φορά με τη στιχουργική το 1974, όταν στα χνάρια του Βαμβακάρη έγραψε το πρώτο του τραγούδι, «Μες στη μικρή αγκάλη σου», σε μουσική Μάριου Στεφανόπουλου.
Ο δημιουργικός του κύκλος ξετυλίχτηκε σε πολλές στροφές: «Η εκδίκηση της γυφτιάς», «Τα Δήθεν», «Τα τραγούδια της Χαρούλας», «Οι κυβερνήσεις πέφτουνε μα η αγάπη μένει», «Παίξε Χρήστο επειγόντως», «Πότε Βούδας, πότε Κούδας» κ.ά.
Δεκάδες τα τραγούδια του που αγαπήθηκαν και που, παρότι πέρασαν δεκαετίες από τότε που γράφτηκαν, ακόμη τραγουδιούνται: «Τίποτα δεν πάει χαμένο», «Αχ, Ελλάδα σ’ αγαπώ», «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια», «Το κοτλέ παντελονάκι» κ.ά. Μεταξύ άλλων συνεργάστηκε με τους Μ. Λοΐζο, Ν. Μαμαγκάκη, Ν. Παπάζογλου, Ν. Ξυδάκη, Δ. Σαββόπουλο, αδελφούς Κατσιμίχα, Χ. Νικολόπουλο κ.ά.
1958
Στη Γουινέα υπέρ της ανεξαρτησίας από τη Γαλλία ψηφίζει ο λαός σε σχετικό δημοψήφισμα.
1961
Στρατιωτικό πραξικόπημα στη Δαμασκό δίνει τέλος στην Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία, την ένωση μεταξύ Αιγύπτου και Συρίας.
1966
Πεθαίνει ο Γάλλος σουρεαλιστής ποιητής Αντρέ Μπρετόν (André Breton). Είναι γνωστός για το έργο του «Το Μανιφέστο του Σουρρεαλισμού» (1924).
1968
Πεθαίνει ο Βούλγαρος κομμουνιστής Μπλαγκόι Ποπόφ.
Ήταν πρώην αναπληρωματικό μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστής Διεθνούς και ένας από τους κατηγορούμενους από τους Ναζί στη Δίκη της Λειψίας, για την προβοκάτσια πυρπόλησης του Ράιχσταγκ.
1970
Πεθαίνει στο Κάιρο από έμφραγμα του μυοκαρδίου ο πρόεδρος της Αιγύπτου Γκαμάλ Άμπντελ Νάσερ. Τον διαδέχεται ο Ανουάρ Σαντάτ.
1979
Η Εθνική ομάδα μπάσκετ της Ελλάδας κερδίζει στους Μεσογειακούς του Σπλιτ το πρώτο της χρυσό μετάλλιο σε μεγάλους αγώνες, νικώντας στον τελικό τη Γιουγκοσλαβία με 85-75.
1988
«Φεύγει» από τη ζωή η κομμουνίστρια λογοτέχνης Έλλη Αλεξίου.
Η Ε. Αλεξίου ήρθε από το Ηράκλειο της Κρήτης στην Αθήνα το 1911 για ανώτατες σπουδές. Θέλει να γίνει δασκάλα του απλού λαού. Παράλληλα, αρχίζει να την απασχολεί η λογοτεχνική γραφή.
Οι λαϊκοί αγώνες που δυναμώνουν, οι διώξεις όσων πρωτοστάτησαν στην μεταρρύθμιση, οδηγούν την Έλλη Αλεξίου όλο και πιο κοντά στις κομμουνιστικές ιδέες. Στα 1928 δίνει το βιογραφικό της και γίνεται μέλος του ΚΚΕ. Παράλληλα, το λογοτεχνικό της έργο προκαλεί αίσθηση και επαινείται. Το 1934 γίνεται μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Στην περίοδο της Κατοχής, παίρνει μέρος ενεργά στην Εθνική Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του «ΕΑΜ Λογοτεχνών».
Το 1945 φεύγει για σπουδές στη Σορβόννη, αλλά της έχει αφαιρεθεί ήδη η ελληνική ιθαγένεια και της απαγορεύεται η επιστροφή στην πατρίδα. Στη συνέχεια μετέχει στην Επιτροπή Βοήθειας στο Παιδί (ΕΒΟΠ) που είχε συγκροτηθεί από το Μάη του 1948 από την Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση και είχε επικεφαλής τον Πέτρο Κόκκαλη. Η Επιτροπή αυτή συντέλεσε σημαντικότατο μορφωτικό έργο στα παιδιά των πολιτικών προσφύγων στις σοσιαλιστικές χώρες φιλοξενίας.
Το 1966 επιστρέφει στην Ελλάδα, συλλαμβάνεται, δικάζεται, αλλά απαλλάσσεται. Από τη μεταπολίτευση και μετά συμμετέχει ενεργά ως μέλος του ΚΚΕ σε όλες τις πολιτιστικές και πνευματικές εκδηλώσεις του Κόμματος.
Η Έλλη Αλεξίου πέθανε στις 28 Σεπτέμβρη του 1988. Το πολύπλευρο έργο της – μυθιστορήματα, διηγήματα, παιδικά βιβλία, θεατρικά έργα, εκπαιδευτικά δοκίμια και ανθολογίες για την ποίηση της Αντίστασης – πρέπει να παραμείνει «σύντροφος» και «δάσκαλος» των νέων γενιών.
«Όταν βλέπω να γίνεται δίπλα μου μια αδικία, πονάω κι αισθάνομαι την ανάγκη να μιλήσω γι’ αυτήν. Μόνο γι’ αυτό γράφω. Για να καταγγείλω την αδικία», τόνιζε η Ε. Αλεξίου. Ένιωθε τη στράτευσή της συνυφασμένη με τη ζωή της: «Αγαπώ τη ζωή γιατί είμαι στο Κόμμα». Σε συνέντευξή της το 1988, είχε πει: «Ευγνωμονώ σας σπουδές, ευγνωμονώ σε, δασκαλίκι, ευγνωμονώ σε, ιδεολογία μου, ευγνωμονώ σας, διωγμοί και κυνηγητά της Αντίστασης… Γεμίσατε περιεχόμενο τη ζωή μου»…
1991
Πεθαίνει ο Αμερικανός συνθέτης και τρομπετίστας της τζαζ Μάιλς Ντέιβις (Miles Dewey Davis III). Αμερικανός τζαζ μουσικός, τρομπετίστας και συνθέτης.
Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους μουσικούς της τζαζ που άσκησαν σημαντική επίδραση στη μουσική του 20ού αιώνα.
Το μουσικό του έργο αποτυπώθηκε σε 51 studio albums, 36 live albums, 35 compilation albums, 17 box sets, 4 soundtrack albums, 57 singles και 3 remix albums.
Από τις επιτυχίες του ξεχωρίζουν το «So What», «Blue in Green», «My Favorite Things», « Freddie Freeloader» κα.
1994
852 άνθρωποι πνίγονται, όταν το φέρι μπότ «Εσθονία» βυθίζεται στη Βαλτική Θάλασσα, κοντά στις ακτές της Φινλανδίας, κατά τη διάρκεια σφοδρής καταιγίδας.
1995
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Γιτζάκ Ράμπιν, και ο ηγέτης των Παλαιστινίων, Γιάσερ Αραφάτ, υπογράφουν στο Λευκό Οίκο συμφωνία, στην οποία γίνεται λόγος για αυτονομία στους Παλαιστινίους στην περιοχή της Δυτικής Όχθης.
2000
Κατά της ένταξης της Δανίας στη ζώνη του ευρώ τάσσονται οι ψηφοφόροι σε σχετικό δημοψήφισμα, με 63,4% «όχι» έναντι 36,6% «ναι».
2000
Αρχίζει η δεύτερη «Ιντιφάντα» των Παλιστινίων, με αφορμή την προκλητική επίσκεψη του Αριέλ Σαρόν στα κατεχόμενα.
2003
Το πρώτο χρυσό μετάλλιο για την Ελλάδα σε παγκόσμιο πρωτάθλημα στο τάε κβο ντο, κερδίζει η Αρετή Αθανασοπούλου στα 59 κιλά , ενώ χάλκινο πήραν η Κική Κούβαρη (27/9) (+72κ.) και η Έλλη Μυστακίδου (-67κ.).
2003
Πεθαίνει ο Ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου Ελία Καζάν (Ηλίας Καζαντζόγλου), βραβευμένος με Όσκαρ καλύτερου σκηνοθέτη δύο φορές (το 1948 και το 1955).
Ένας, αναμφίβολα, ταλαντούχος δημιουργός, ο οποίος όμως, μόνος του αμαύρωσε το έργο, τη φήμη και την υστεροφημία του, όταν, στις αρχές της δεκαετίας του 1950, κατέθεσε ενώπιον της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Υποθέσεων του διαβόητου κομμουνιστοφάγου γερουσιαστή Μακάρθι, καταδίδοντας ονόματα ομοτέχνων του – συνεργατών, φίλων, πρώην συντρόφων του – με την κατηγορία ότι υπήρξαν μέλη ή οπαδοί του ΚΚ ΗΠΑ. Να σημειωθεί ότι ο Ε. Καζάν όχι μόνον δε μετάνιωσε γι’ αυτή την αποτρόπαια πράξη του, η οποία σήμαινε απόλυση, ταπείνωση, φυλάκιση, μακρόχρονη ανεργία, έως και θάνατο των στιγματισμένων καλλιτεχνών, αλλά και την υπερασπίστηκε ως «τη μόνη ορθή» και «αναγκαία ενάντια στον κομμουνιστικό κίνδυνο» (!), το 1999. Τη χρονιά, δηλαδή, που οι διοικούντες την ελεγχόμενη από το μεγάλο κεφάλαιο του Χόλιγουντ Αμερικάνικη Ακαδημία Κινηματογράφου, τον τίμησε με Όσκαρ για το σύνολο της «προσφοράς» του. Τιμή, που προκάλεσε τη δίκαιη οργή, τις δημόσιες καταγγελίες και διαδηλώσεις έξω από το χώρο απονομής των Όσκαρ, των επιζώντων καλλιτεχνών – θυμάτων του μακαρθισμού, αλλά και πολλών νεότερων προοδευτικών Αμερικανών καλλιτεχνών.
Ο Ηλίας Καζάν , γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη από Έλληνες γονείς, το 1909, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ηλικία 4 ετών. Μεγάλωσε σε μια ελληνική συνοικία στο Χάρλεμ κι αργότερα στο Νιου Ροσέλ. Ξεκίνησε την καριέρα του, στη δεκαετία του 1930, ως ένας από τους πολύ ελπιδοφόρους και προοδευτικούς σκηνοθέτες, για να καταλήξει, μετά τις υπηρεσίες που πρόσφερε στο μακαρθισμό, ως ένας από τους πολύ ευνοούμενους σκηνοθέτες του Χόλιγουντ.
Μεταξύ άλλων γύρισε τις ταινίες «Αμέρικα Αμέρικα», «Λεωφορείον ο Πόθος», «Ανατολικά της Εδέμ», «Άγριος Ποταμός» κ.ά. Στο Χόλιγουντ κέρδισε Όσκαρ για τις ταινίες «Λιμάνι της Αγωνίας» και «Συμφωνία Κυρίων».
