1535
Πεθαίνει ο Άγγλος λόρδος, δικηγόρος και συγγραφέας Τόμας Μορ (Sir Thomas More).
Είναι ο δημιουργός του όρου «Ουτοπία», που πρωτακούστηκε ως τίτλος βιβλίου του.
1808
Γεννιέται ο Γερμανός ιστορικός Γιόχαν Γκούσταβ Ντρόιζεν (Johann Gustav Droysen).
Το έργο του «Geschichte Alexanders des Grossen» (Ιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου -1833), αποτέλεσε την αρχή μιας νέας σχολής σκέψης των Γερμανών ιστορικών, που εξιδανίκευε την εξουσία και την επιτυχία, ένα εννοιολογικό πλαίσιο βασισμένο στην διδασκαλία του Χέγκελ.
1854
Πεθαίνει ο Γερμανός φυσικομαθηματικός Γκεόργκ Ζίμον Ωμ (Georg Ohm), ο οποίος διαμόρφωσε τη θεωρία των ηλεκτρικών ρευμάτων.
Από αυτόν ονοματίστηκε η μονάδα μέτρησης της ηλεκτρικής αντίστασης.
Στον Ωμ οφείλεται η ανακάλυψη του θεμελιώδους νόμου του συνεχούς ηλεκτρικού ρεύματος (1827).
Το 1830 επισήμανε το φαινόμενο της πόλωσης των ηλεκτρικών στηλών. Ασχολήθηκε επίσης με την Ακουστική, την Οπτική και τη Μηχανική. Το 1843 απέδειξε ότι το ανθρώπινο αυτί είναι σε θέση να συλλάβει ημιτονοειδείς ταλαντώσεις και διατύπωσε μια θεωρία για τη λειτουργία της σειρήνας.
Προς τιμή του η μονάδα μέτρησης της αντίστασης ενός ηλεκτρικού διπόλου (V/I) ονομάστηκε Ohm. 1Ω= 1V/1A.
1885
Ο Γάλλος χημικός Λουί Παστέρ (Louis Jean Pasteur) εμβολιάζει για πρώτη φορά έναν ασθενή κατά της λύσσας. Το εμβόλιο είχε επιτυχία.
1893
Πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας της νατουραλιστικής σχολής Γκυ ντε Μωπασσάν (Henry René Albert Guy de Maupassant).
Θεωρείται ο μεγαλύτερος διηγηματογράφος της Γαλλίας. Μεταξύ 1880 και 1890 δημοσίευσε 300 διηγήματα, τρία ταξιδιωτικά, μια ποιητική συλλογή και έξι μυθιστορήματα, με γνωστότερο το «Bel-Ami» (Ο Φιλαράκος).
1907
Γεννιέται η Μεξικανή ζωγράφος Φρίντα Κάλο (Magdalena Carmen Frida Kahlo Calderón).
Το έργο της ήταν επηρεασμένο από τη βασανιστική της ζωή, καθώς το σώμα της είχε πληγεί ανεπανόρθωτα ύστερα από ένα δυστύχημα με λεωφορείο στα 15 της που την είχε αφήσει σχεδόν παράλυτη και της προκαλούσε ανυπόφορους πόνους και από τον προβληματικό γάμο της με τον διάσημο Μεξικάνο ζωγράφο Ντιέγκο Ριβέρα.
Έτσι, η Κάλο ανακάλυψε τη σουρεαλιστική έκφραση μέσα από βιωματικές καταστάσεις και η ιδιότροπη τέχνη της, από ζωντανά σχέδια και χρώματα, είχε ένα χαρακτήρα ανακουφιστικό, σχεδόν εκτονωτικό.
1908
Ο Αμερικανός Ρόμπερτ Πίρι ξεκινά το ταξίδι του προς «κατάκτηση» του Βόρειου Πόλου.
1918
Στις 6 και 7 Ιουλίου ξεσπούν αντεπαναστατικά κινήματα των αριστερών Εσέρων στη Μόσχα και σε μια σειρά άλλες πόλεις. Οι αντεπαναστάτες συντρίβονται γρήγορα από τους επαναστατημένους εργάτες.
1921
Ο Κόκκινος Στρατός και ο μογγολικός επαναστατικός στρατός μπαίνουν νικηφόρα στην Ούργκα, την πρωτεύουσα της Μογγολίας. Στις 10 του μηνός σχηματίζεται επαναστατική κυβέρνηση στη Μογγολία.
1923
Ψηφίζεται το πρώτο Σύνταγμα της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.
1934
Πεθαίνει ο Νέστορ Μαχνό, Ουκρανός αναρχικός. Κατά την Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, οι δυνάμεις του είχαν ενταχθεί πρόσκαιρα στην 1ης Μεραρχίας Ζαντνεπρόβσκ υπο την καθοδήγηση του Έλληνα μπολσεβίκου Αλεξάκη. Πολύ γρήγορα συντάχθηκε με την αντεπανάσταση μαζί με άλλες αστικές δυνάμεις.
1943
Υπογράφεται Σύμφωνο με το οποίο ο ΕΛΑΣ υπάγεται στρατιωτικά στο Βρετανικό Στρατηγείο της Μέσης Ανατολής (ΣΜΑ). Εκ μέρους του ΣΜΑ, την υπέγραψε ο αρχηγός της Βρετανικής Στρατιωτικής Αποστολής στην Ελλάδα (ΒΣΑ), ταξίαρχος Εντι Μάγιερς, εκ μέρους του ΕΑΜ ο Βασίλης Σαμαρινιώτης (Ανδρέας Τζήμας) κι εκ μέρους του ΕΛΑΣ οι Στέφανος Σαράφης και Άρης Βελουχιώτης.
Η συμφωνία, εν συντομία, προέβλεπε τη δημιουργία Κοινού Γενικού Στρατηγείου για το συντονισμό της δράσης όλων των ελληνικών ανταρτικών δυνάμεων, χώριζε την Ελλάδα σε αυτοτελείς στρατιωτικές περιφέρειες, ρύθμιζε τις σχέσεις μεταξύ των ανταρτών των διαφόρων ανταρτικών οργανώσεων και σ’ ό,τι αφορούσε στη στρατιωτική δράση, ως ανώτερη στρατιωτική ηγεσία καθιστούσε το ΣΜΑ, το οποίο αναλάμβανε, γενικά και αόριστα, την υποχρέωση να ενισχύει το αντάρτικο κίνημα.
Το Σύμφωνο αυτό, καθώς και οι άλλες Συμφωνίες που ακολούθησαν (του Λιβάνου και της Καζέρτας), αποτελούσαν τμήμα της αστικής πολιτικής απέναντι στο λαϊκό κίνημα, με σκοπό την ενσωμάτωση, την εξουδετέρωση και εν τέλει την ήττα του.
1959
Πεθαίνει ο Γερμανός ζωγράφος Τζορτζ Γκρος (Georg Ehrenfried Groß).
Έγινε γνωστός για τις καρικατούρες της ζωής στο Βερολίνο κατά τη δεκαετία του 1920 που δημιούργησε.
Ήταν βασικό μέλος του Νταντά του Βερολίνου και της τάσης της Νέας Αντικειμενικότητας κατά την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.
Το 1932 έφυγε από τη Γερμανία για τις ΗΠΑ, όπου συνέχισε να δημιουργεί και να διδάσκει.
1962
Πεθαίνει ο Αμερικανός συγγραφέας Ουίλιαμ Φόκνερ (William Clark Falkner).
Bραβεύθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1949, δύο Βραβεία Πούλιτζερ και το Βραβείο Εθνικού Βιβλίου (ΗΠΑ) το 1955. Το 1939 εκλέχθηκε μέλος του Εθνικού Ινστιτούτου Τεχνών και Γραμμάτων των ΗΠΑ και το 1948 έγινε μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας. Στην Ελλάδα τιμήθηκε το 1957 με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών.
Πήρε μέρος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη συνέχεια, αφού εγκατέλειψε το Πανεπιστήμιο, εργάστηκε ως ελαιοχρωματιστής και ταχυδρόμος. Το 1928 κάνει την πρώτη του εμφάνιση στα Γράμματα και πολύ γρήγορα κερδίζει τη γενική αναγνώριση. Το 1929 έγραψε το «Καθώς ψυχορραγώ» (As I Lay Dying), που κυκλοφόρησε την αμέσως επόμενη χρονιά (1930). Ακολούθησε το «Άδυτο» (Sanctuary) το 1931 και κάποια σενάρια για το Χόλιγουντ (μεταξύ των οποίων το «Today we Live» του Χάουαρντ Χοκς (1933) πάνω σ’ ένα δικό του διήγημα, και αργότερα οι διασκευές του «Μεγάλου ύπνου» του Ρ. Τσάντλερ, καθώς και το «Να έχεις και να μην έχεις» του Χέμινγουεϊ).
1970
Αρχίζουν στο Έκτακτο Στρατοδικείο της Αθήνας οι δίκες 35 κομμουνιστών με το Α.Ν.509 και την κατηγορία της αντικαθεστωτικής δράσης.
Δώδεκα στελέχη του ΚΚΕ και του ΠΑΜ καταδικάζονται σε βαριές ποινές φυλάκισης. Μεταξύ αυτών, οι Νίκος Καλούδης και Γιάννης Γιάνναρης (μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ), Ζήνωνας Ζορζοβίλης (αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ), οι οποίοι καταδικάστηκαν σε ισόβια.
1971
Το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας καταδικάζει με τον Α.Ν.509 τους Στρατή Τσαμπή (μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ηγετικό στέλεχος του ΠΑΜ) και Κώστα Λίτσα (στέλεχος του ΚΚΕ και του ΠΑΜ) σε κάθειρξη 10 και 5 ετών αντίστοιχα.
1971
Πεθαίνει ο Λούις Άρμστρονγκ (Louis Armstrong), Αμερικάνος μουσικός της τζαζ, από τους κορυφαίους του είδους. Γνήσιο τέκνο της γενέτειρας της ποπ της Νέας Ορλεάνης, έζησε τα παιδικά του χρόνια μεταξύ των οίκων ανοχής, της φυλακής και της εκκλησίας. Στη φυλακή έμαθε τρομπέτα, στην εκκλησία το τραγούδι και από τα «σπίτια» (τα περιβόητα honky-tonk) ξεκίνησε μία καριέρα που έκανε γνωστή την τζαζ και το όνομα του Λούις Άρμστρονγκ σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μία πληθωρική προσωπικότητα, ένα αγέραστο παιδί, που μετέτρεψε την τζαζ σε μορφή τέχνης βασισμένης στον αυτοσχεδιασμό, ανακάλυψε το «scat singing», το οποίο καθόρισε το τραγούδι στην τζαζ και τοποθέτησε την τρομπέτα σε περίοπτη θέση, στο χώρο της σύγχρονης μουσικής.
Κατά τη διάρκεια της μουσικής του σταδιοδρομίας, συνεργάστηκε είτε ως τραγουδιστής είτε ως τρομπετίστας, με μερικούς από τους σημαντικότερους μουσικούς της τζαζ, μεταξύ αυτών ο Ντιούκ Έλινγκτον, η Έλλα Φιτζέραλντ, ο Μπινγκ Κρόσμπι, ο Φλέτσερ Χέντερσον και η Μπέσι Σμιθ. Με την Έλλα Φιτζέραλντ ηχογράφησε συνολικά τρεις δίσκους: «Ella and Louis», «Ella and Louis Again» και «Porgy and Bess».
Οι τελευταίες σημαντικές του ηχογραφήσεις καταγράφονται στη δεκαετία του 1950 ενώ το μεγαλύτερο μέρος της ύστερης δισκογραφίας του χαρακτηρίζεται συνήθως από τους κριτικούς ως υπεραπλουστευτικό ή τυποποιημένο, αν και δεν του στέρησε την εμπορική απήχηση.
Μία από τις τελευταίες εμπορικές επιτυχίες του Άρμστρονγκ υπήρξε η ερμηνεία του στο τραγούδι «What a Wonderful World» (1968), το οποίο παρέμεινε στην κορυφή των βρετανικών μουσικών καταλόγων για ένα μήνα, ενώ το 1987 χρησιμοποιήθηκε στην ταινία «Good Morning, Vietnam» και γνώρισε ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία.
1988
Ανατινάζεται η πλατφόρμα πετρελαίου «Πάιπερ Άλφα» στο Βρετανικό τομέα της Βόρειας Θάλασσας, με αποτέλεσμα τον τραγικό θάνατο 167 εργαζομένων. Ήταν το σοβαρότερο ανάλογο ατύχημα στον κόσμο.
1999
Πεθαίνει ο Χοακίν Ροδρίγο (Joaquín Rodrigo), Ισπανός συνθέτης και δεξιοτέχνης πιανίστας.
