Αναμνήσεις θητείας …από το 3εθνές

Επιτέλους, επιστροφή στην έδρα της Μονάδας. Μετά από απουσία δυο εβδομάδων, λόγω συμμετοχής σε άσκηση όλου του προσωπικού, επιστρέψαμε. Και φυσικά, όπως κάθε επιστροφή, είναι μια νέα αρχή.

Πάει και ο Μάης. Και ξεκινά ο Ιούνης, που σηματοδοτεί την έναρξη του καλοκαιριού, επίσημα. Νέα εποχή, νέος μήνας. Με την επιστροφή μας από την άσκηση, απολύθηκαν κάποιοι στρατιώτες, αλλά συνεχώς έρχονται νέες σειρές.

Καλημέρα κύριε Διοικητά! Καλημέρα υπασπιστή. Τι κάνεις; Καλά κύριε Διοικητά! Πρωινός πρωινός ο νέος στρατιώτης! Μπράβο! Να τον δω πριν την αναφορά. Σας έχω και μια έκπληξη κύριε Διοικητά! Τι έκπληξη; Είναι δικός σας, του Μηχανικού! Καλοδεχούμενος λοιπόν! Ειδοποίησέ τον.

Δεν πρόλαβε να φύγει και η πόρτα χτύπησε αμέσως!

Εμπρός! Στρατιώτης Μηχανικού Παπαγιάννης Γιάννης. Διατάξτε κύριε Διοικητά! Καλώς ήρθες! Επιτέλους να γίνουμε δυο του Μηχανικού! Ναύτες, αεροπόροι, πεζικάριοι, επιτέλους κι ένας του Μηχανικού! Τακτοποιήθηκες; Όχι ακόμη κύριε Διοικητά. Ήρθα στο Διοικητήριο και μου είπε ο Υπασπιστής να παρουσιαστώ σε εσάς. Ωραία. Γνωρίζεις τη διαδικασία; Μάλιστα κύριε Διοικητά. Να ξεκινήσουμε για να τακτοποιηθείς αμεσως μετά. Να ξεκινήσουμε!


Παπαγιάννης Γιάννης 66Α ΕΣΣΟ …προ αμνημονεύτων (55) χρόνων.
Δεν την πρόκανα, ων εξ αναβολής για το Πολυτεχνείο και μετά –σκαστός στο εξωτερικό, αφαίρεση διαβατήριου «δι αντεθνικήν δράσιν», μέχρι την μεταπολίτευση -κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας …κυβέρνηση «εθνικής ενότητας», προϊόν συμβιβασμού –με αμερικανοΝΑΤΟϊκή σφραγίδα, μπροστά στον φόβο του αστικού κράτους για ανεξέλεγκτες αντιδράσεις, από την άνοδο του λαϊκού κινήματος και αλλαγή της μορφής άσκησης της εξουσίας.
Το 1966 (στρατιωτικο-μουσικά) είχε κλείσει με την αντιπολεμική σάτιρα, μπαλάντα της Αρλέτας (μια από τις πρώτες του Γιάννη Σπανού, σε στίχους Κώστα Γεωργουσόπουλου) «Δέκα στρατιώτες κι ένας λοχαγός» … άρβυλα, μπαλάσκες, χλαίνη, γυλιός | και στην άλλη άκρη ο κακός εχθρός…»..

Κάπως έτσι έγινα 76Α ΕΣΣΟ, με (μακριά & κοντή) σκελέα, ποδεία, προσόψια, περικνημίδες και περιπόδια, ποδήρη χιτώνα, περισκελίδες και υποδύτες, χειρόκτια κ.λπ. –τα πάντα εκτός από … αμφιμασχάλια – ωμοβελονίδες, ή ακροήλους, λόγω χαρακτηρισμού «γάμα» παρουσιάστηκα Τρίπολη και στη συνέχεια ΚεΜχ λόγω ειδικότητας.
Αναπόσπαστα στοιχεία της «εκπαίδευσης» εκείνων των καιρών ο φασιστικός κανονισμός 20-1 (άλλαξε πολύ αργότερα το 1984) και η λεγόμενη Εθνική Ηθική Διαπαιδαγώγηση (ΕΗΔ), στη μάχη εναντίον του «κομμουνισμού – “κομμουνιστοσυμμοριτών” και των παραφυάδων αυτού», δηλ. του λεγόμενου «εσωτερικού εχθρού», όπου κανείς μπορούσε να ακούσει από χυδαία (πχ. “κονσερβοκούτια”), μέχρι ραφιναρισμένα περί σλαβομακεδόνων και υπόδουλης Βόρειας Ηπείρου (βλ. και το «πατριωτικό άσμα» …έχω μια αδερφή, κουκλίτσα αληθινή | την λένε Βόρειο Ήπειρο, την αγαπώ πολύ | Κουκλίτσα αληθινή, της κλέψαν την φωνή, την πήρανε αιχμάλωτη – οι άτιμοι οι εχθροί).

Η δουλειά μας στοχευμένη κυρίως ενάντια 1. στο κλίμα τρομοκρατίας (άγριο καψόνι κλπ), 2. στον χυδαίο αντικομμουνισμό και στο φακέλωμα, 3. στο δικαίωμα ενημέρωσης (ανάγνωση εφημερίδων, που για εμάς σήμαινε Ριζοσπάστης) και 4. Συνδικαλισμός στις ΕΔ.

Το 76 λίγο πριν να φέξει
Το 76 σαν χοντρό αστείο
κρύο χειρουργείο το εθνικό θηρίο
μ’ έστειλε στο … Διδυμότειχο
(ο…ο …ο) Εθνική διχόνοια τράκες και καψόνια
καμιά πελατεία απ’ το σινέ Ομόνοια
σαν φτηνή κολώνια

Ούτε και παροπλισμένος ψευτοεπαναστάτης
είχα τ’ άλλοθί μου την αποστολή μου
μείναν άλλοι δέκα να ‘μαι, Διδυμότειχο πάντα
Διδυμότειχο τρύπα στη γεωγραφία
Διδυμότειχο blues
Διδυμότειχο με ξεκούρδιστη κιθάρα

Χρονικά τότε ανέτειλε η «Εργατική συμφωνία» του Δήμου Μούτση (στίχοι Γιώργου Σκούρτη 1η εκτέλεση Θίασος) … Ζώμεν εις δημοκρατίαν (Τσάρλεστον για 4 εργάτριες κι αφεντικό)  | Κι έκαστος πολίτης, Ελευθέρως ενεργεί | Εργαζόμενοι και διευθύνοντες, Δεχτήκαμε – Δεχτήκαμε; Ναι! Τα διαδικασίας | Διαδικασίας που ορίζουνε | Τα δικαιώματα και τα καθήκοντα Ενός εκάστου | Κι έκαστος πολίτης | Άμα του’ρθει να ενεργεί | Ελευθέρως ενεργεί – Ουδείς σας υποχρέωσε | να υπογράψετε μίαν τάχα | ασύμφορον σύμβαση …

Στην Τρίπολη αρχικά με ένα Springfield και στη συνέχεια μετά του αριθμ. 1136842 ατομικού μου τυφεκίου Μ1 με το οποίο (λόγω «κλωτσήματος») στοχεύαμε –θυμάμαι, «στον πόδα του στόχου» και που η λύση – αρμολόγησή του, αποτελούσε ένα είδος happening -διαγωνισμού με χρονόμετρο.
Το Μ1 –όπλο που «κράτησε» πάνω από μισό αιώνα, κατασκευάστηκε στη διάρκεια της 1ης μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης και του new deal, με τον προσαρμοσμένο 8άρη|10άρη γεμιστήρα για «βολή κατά βολή και βολή κατά ριπάς» και χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.
Στη χώρα εμφανίστηκε το 1948, στα πλαίσια της στρατιωτικής «βοήθειας» του δόγματος Τρούμαν, δόθηκε αρχικά στους ΛΟΚατζήδες και στη συνέχεια στον «εθνικό» στρατό ενάντια στους αλύγιστους της ταξικής πάλης, ενώ ΤΕΑ, ΜΑΫδες και ΜΑΔ τα είχαν στο προσκεφάλι τους.
Αργότερα -αμέσως μετά το 1950, κατά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο των απανταχού «πρόθυμων» χρησιμοποιήθηκαν στην Κορέα (ως γνωστό –προεξεχούσης και της χώρας μας) για λόγους «ομοιογένειας οπλισμού»
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 αντικαταστάθηκαν σταδιακά με τα βελγικά «τυφέκια εφόδου» FAL της FN και σιγά-σιγά μπήκε στο παιχνίδι και η ΕΒΟ

Πλωτά στο Πόρτο Λάγος, η καλύτερη μουρμούρα στα κάρβουνα ever

Σ’ ό,τι αφορά τη θητεία μου –θα αναφέρω παρακάτω και κάποια περιστατικά –σημεία γραφής, που θα την ονόμαζα «τυπική» εκείνης της περιόδου, θα μπορούσα να την παραλληλίσω (αν και εγώ πήγα στο Μηχανικό), με την λασπώδη πραγματικότητα του Χαριτόπουλου στο «525 Τάγμα Πεζικού».
716 ΤΜχ λοιπόν, Βρυσικά «γκατζολίας» κάπου ανάμεσα στην «πινέζα» του Βέγγου («Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι» σενάριο-σκηνοθεσία Θεόδωρος Μαραγκός) και στο 3εθνές (Καβύλη) του «από βορρά κινδύνου» (εκείνο τον καιρό, εν μέσω των γραφικών «βυθίσατε το Χόρα» του Αντρέα, η διάταξη των δυνάμεων ήταν …σε αναμονή επίθεσης από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας –μέσω Βουλγαρίας).
Η κτιριακή κατάσταση του 716 τραγική -3ώροφα κάτω από τσίγκους σε θερμοκρασία που «τηγάνιζε αυγό» το καλοκαίρι και πολική το χειμώνα, αλλά με καλή παρέα –μεταξύ άλλων αρκετούς πολιτικά «ανεπιθύμητους».
Εκεί σταμάτησαν τα κωμικοτραγικά «εντός–εκτός–ντο» (ποτέ δεν κατάλαβα εκείνο το «ντο», φαντάζομαι πως αποτελεί μια ακόμη αμερικανιά, ίσως από το «do it”!) όπως και ο ΑΡαΒοΧιΠι με κάτι μάσκες του 1ου παγκόσμιου (που παρόλ’ αυτά αναφέρεται στο πέι-μπουκ…) κι έγινα –μέχρι τις 12.00, γραφιάς παρακολούθησης έργων και μηχανημάτων με τα θηριώδη Benati να έχουν την τιμητική τους ενώ εμφανίστηκαν τα πρώτα CAT 955 και από το μεσημέρι περιφερόμενος στα πέριξ ή στο μοναδικό «μαγαζί» που είχε τζουκ μποξ κι ο Στελάρας μαζί με το «Υπάρχω» τραγούδαγε το «πέντε πάνω πέντε κάτω» (τη ζωή μας θα την βρούμε | η ζωή δεν είναι ΝΑΤΟ, έτσι να αποχωρούμε).
Δυο λόγια περί «γκατζολίας»: είμαι κάθετα αντίθετος στην άποψη πως πρόκειται για «χώρα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας», αγάπησα τον –βασανισμένο από την ντόπια και τούρκικη αστική τάξη, κόσμο εκεί τριγύρω στον Έβρο από πάνω μέχρι τις εκβολές και συμπαθώ τα συμπαθητικά «γκατζόλια» …δεν λυγάνε τα ξεράδια και πονάνε τα ρημάδια | Kούτσα μια και κούτσα δυο στης ζωής το ρημαδιό | Μεροδούλι ξενοδούλι δέρναν ούλοι οι αφέντες δούλοι | Oύλοι δούλοι αφεντικό και μ’ αφήναν νηστικό | Kαι μ’ αφήναν νηστικό | Ανωχώρι κατωχώρι ανηφόρι κατηφόρι | Kαι με κάμα και βροχή ώσπου μου ‘βγαινε η ψυχή | Είκοσι χρονώ γομάρι σήκωσα όλο το νταμάρι (Βάρναλης Η Μπαλάντα Του Κυρ Μέντιου)

Εκείνον τον καιρό ο Οδηγητής είχε κυκλοφορήσει ένα έκτακτο φύλλο με θέμα «Θητείααπό το Α στο Ω, παραθέτουμε την τελευταία του σελίδα

Φ

Φυλακή

Ο κανονισμός λέει πώς η ποινή της «φυλάκισης» επιβάλλεται «προς κολασμόν βαρύτερων πταισμάτων κατά της πειθαρχίας ή ελαφρών μεν αλλά διαπραττομένων ιδίως εν καταστάσει μέθης ή καθ’ υποτροπήν ή κατ’ ένοπλον υπηρεσίαν» κι όχι για ψύλλου πήδημα όπως γίνεται συνήθως.

Πόσες φορές δεν έχουν ακούσει οι φαντάροι: «Πέντε μέρες φυλακή διότι έτρεφε… εξεζητημένον μύστακα» (!) ή «διότι ήτο ακούρεφτος» ή «διότι του έλειπε εν κομβίον» κ.λπ.

Όμως το να τιμωρηθείς με φυλακή για τέτοιου είδους παραπτώματα αποτελεί υπέρβαση του κανονισμού και μπορείς να διαμαρτυρηθείς. Να γιατί:

Η «φυλάκισης» δεν είναι η μόνη πειθαρχική ποινή. Υπάρχουν επίσης: Η «στέρησις άδειας εξόδου» που επιβάλλεται για παραπτώμα­τα που αφορούν «την κανονικότητα της στολής, εμφανίσεως εν γένει, παραστάσεως και συμπεριφοράς». Ο «περιορισμός» που επιβάλλεται για παραπτώματα που αφορούν «την καθαριότητα, τη συντήρησιν του ιματισμού, οπλισμού και λοιπών δημόσιων ειδών». Η «κράτησις» επιβάλλεται «προς κολασμόν σοβαρών παραπτωμάτων… κ.λπ. ως και δι’ απουσίαν εκ του εσπερινού ή οιουδήποτε προσκλητηρίου».

Όλες όμως αυτές οι υπόλοιπες πειθαρχικές ποινές δεν παρατείνουν τη θητεία. Αντίθετα τις μέρες της φυλακής ή της «αυστηρός φυλάκι­σης» ο στρατιώτης τις υπηρετεί, επιπλέον, στο τέλος. Γι’ αυτό θεωρεί­ται το … κατ’ εξοχήν αποτελεσματικό μέσο πειθαρχίας.

Έτσι η εκπλήρωση ενός πατριωτικού καθήκοντος όπως είναι η στρατιωτική θητεία μετατρέπεται σε … ποινή!

Χ

Χαρακτηρισμοί

Ο χωρισμός των στρατιωτών σε κατηγορίες με βάση τα πολιτικά τους φρονήματα. Το φακέλωμα των δημοκρατικών στρατιωτών που γίνεται σε συνεργασία με τις υπηρεσίες Ασφάλειας και με το «αυτοβιογραφικό σημείωμα». Ακολουθούν οι διακρίσεις σε βάρος των δημοκρατών. Χειρότερη ειδικότητα, μετάθεση μακρυά από το σπίτι του, απειλές για τιμωρίες, κόψιμο αδειών κ.λπ.

Το φακέλωμα και οι χαρακτηρισμοί έχουν σκοπό να τρομοκρατήσουν τους νέους να τους λυγίσουν το αγωνιστικό φρόνημα και το δημοκρατικό πνεύμα. Στρέφονται ενάντια σ όλους τους φαντάρους ανεξάρτητα από τις πολιτικές τους πεποιθήσεις. Πρέπει άμεσα να καταργηθούν

Ψ

Ψάρωμα

Είμαι σίγουρος πως με τόσα που έμα­θες διαβάζοντας το «αλφαβητάριο» του ΟΔΗΓΗΤΗ έχεις ήδη πάθει ανοσία σ’ αυτή την … κολλητική αρρώστεια των νεοσυλλέκτων!

Διατήρησε τη ψυχραιμία σου, κανείς δε μπορεί, ατιμώρητα, να σε πειράξει. Ο στρατός δεν είναι μια ξεχωριστή κοινωνία ένα φέουδο της αντίδρασης όπου ισχύουν άλλοι νόμοι. Εχεις και συ, ο στρατιώτης, όλα τα δικαιώματα που προ­βλέπει το Σύνταγμα και οι νόμοι για το κάθε πολίτη. Εχεις στο πλευρό σου, συμπαραστάτες σου σε κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζεις τους συναδέλφους σου, τους πατριώτες αξιωματικούς, το δημοκρατικό κίνημα και ντυμένους στο χακί ή πολίτες τους κομμουνιστές.
Δεν έχεις τίποτε να φοβάσαι και γι άλλη μια φορά ψυχραιμία!

Ω

Αν και το απολυτήριο αρχίζει από Α. Κι έτσι φτάσαμε στο τέλος… Η σύνταξη του «ΟΔΗΓΗΤΗ» και η ΚΝΕ σου εύχονται ΚΑΛΗ ΘΗΤΕΙΑ και ΚΑΛΟ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΟ

Την ίδια περίοδο η ΔΕκπ του ΓΕΣ στον τόμο «Θέματα Γενικής Μορφώσεως» – «Δι Εισαγωγικάς Εξετάσεις ΑΣΠ», έχει την εξής ανάλυση σχετικά με το τότε (του 1975) σύνταγμα

10. (…)
Το καλύτερο πολίτευμα είναι η Δημοκρατία, η οποία στηρίζεται ουσιαστικά και όχι τυπικά εις την Λαϊκήν Κυριαρχίαν. Δεν είναι Δημοκρατία εκείνη ή οποία στολίζεται με φανταχτερούς τίτλους όταν στραγγαλίζη τα δικαιώματα του λαού με τον Α-ή Β’ τρόπον. Τονίζονται αυτά ειδικώς δια την δημοκρατίαν, διότι εις την σύγχρονον εποχήν μας, πολλοί Κρατούντες, δια να απαλλαγούν από την μομφήν ότι δεν είναι δημοκρατικοί, στολίζουν το καθεστώς τους, με ωραίους, άλλ’ άνευ ουσιαστικού περιεχομένου τίτλους Δημοκρατίας (π.χ. Ε.Σ.Σ.Δ. Ρω­σίας, Βουλγαρίας κλπ). Παραλείπομεν να αναφέρωμεν τα ολιγαρχικά ή αυταρχικά καθεστώτα, διότι αυτά τουλάχιστον δεν κρύβονται. Όμως τόσον αυτά όσον και τα παριστάνοντα ότι έχουν Δημοκρατικό πολίτευμα δεν έχουν ουδεμίαν σχέσιν με την Δημοκρατίαν και ο λαός τους ζεί «σάν το ζώον υπό ζυγόν», όπως είπε Ρώσος διανοούμενος, ο οποίος κατέφυγεν εις την Δύσιν. Είς τήν ουσιαστικήν Δημοκρατίαν ό άνθρωπος είναι προσωπικότης καί δύναται νά προοδεύση πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά. Ουδέν εμπόδιον υφίσταται εις τας επιδιώξεις του, εφ’ όσον αύται δεν βλάπτουν άλλους …(κλπ)
Ένας νόμος δικαίου και μάλιστα θεμελιώδης, ως το Σύνταγμά μας, απαιτεί πίστιν, ομοίαν με την τοιαύτην του μεγάλου των σοφών της Ελλη­νικής αρχαιότητος Σωκράτους, ό όποιος, καίτοι είχεν την δυνατότητα να αποφύγη τον θάνατον, επροτίμησεν τούτον μένων πιστός εις τους νόμους της Πατρίδας του (Αθήναι).
Ας σταθούμε λοιπόν πιστοί, ώστε ή ΕΛΛΑΣ να οδηγηθή εις το Ιστο­ρικόν της μεγαλείον.

Στιγμιότυπα

Τρίπολη: Συνθήκες διαβίωσης κυριολεκτικά άθλιες, με φαΐ που δεν τρωγόταν ούτε από μένα τον παμφάγο –τα σκουλήκια του ρυζιού που «κόρφιζαν» στην καραβάνα τα αδειάζαμε με περίτεχνη κίνηση καταναλώντας το υπόλοιπο, ενώ αναγκαστικό πρωινό ντουζ ήταν σκωτσέζικο.
Απέναντι φάνταζαν κάτι ασβεστωμένες πέτρες που παρέπεμπαν σε υπόλειμμα του φοίνικα της χούντας –«Νέοους! πήγαινε φέρε 3 κιλά!» έδινε εντολή το εκάστοτε επιλεγμένο φασισταριό (συνήθως έφεδρος αξιωματικό) …το καλύτερο ήταν να ξεκινήσεις και ν’ αργήσεις να γυρίσεις, αν όχι το περιεχόμενο θεωρείτο «ελλιποβαρές» -πήγαινε φέρε ένα κιλό ακόμη! σαν την περίφημη ταινία «ο λόφος» –από τις πρώτες του Sean Connery (σε σκηνοθεσία Sidney Lumet )

Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού (ΚεΜχ): Το καψόνι πάει σύννεφο (εν δυο κάτω κρατώντας τα πυρομαχικά του Μπρεν) -εμείς στο ύψος μας, σε «ανυπακοή» από τότε, βλέποντας με θλίψη την πιτσιρικαρία να διαγωνίζεται ποιος θα «ζαλίσει» περισσότερο το κτίριο του λόχου και ποιος θα φτάσει πρώτος στη μάντρα (απόσταση 100-120μ) κάνοντας «λαγουδάκια»
Περνάει ο διοικητής, χαιρετάμε, «μπράβο, καλό το καθάρισμα» αναφωνεί βλέποντας πως ελάχιστα από τα εκατομμύρια φύλλων των εκατοντάδων ευκαλύπτων υπάρχουν στο έδαφος,  κάποια στιγμή κοιτάει προς τα πάνω τον συμπαθητικό Κρητικό λοχία που επισκευάζει μια στέγη: «όλα καλά Μανόλη;» -Μάλιστα κύριε διοιτσιτά! αναφέρεται «ζωηρά» ο ταλαίπωρος, χτυπώντας το αριστερό πόδι … και βρίσκεται στο ισόγειο από 9μ ύψος σε ένα σύννεφο σκόνης (και με κάταγμα κνήμης-περόνης)

Συνδικαλισμός στις ΕΔ

Χωρίς καμία αυταπάτη για το ρόλο των ΕΔ, σαν αναπόσπαστο κομμάτι των κατασταλτικών μηχανισμών του αστικού κράτους και εν γνώσει του συστήματος δομής και οργάνωσης, της προ &  μεταπτυχιακής εκπαίδευσης, της καθημερινότητας με βάση τις προβλέψεις των Παγίων Διαταγών, τις ασκήσεις και τις υπηρεσίες σε θέσεις ΗΠΑ και NATO, όπου τα στελέχη αποκτούν παραπέρα εξάρτηση από το στρατιωτικό, κοινωνικό και εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, με σημαντική ιδεολογική επίπτωση η μάχη ενάντια στην αναχρονιστική και αντιδραστική δομή ήταν μόνιμο μέλημα του κινήματος.
Δεν ξεχνάμε (βλ & βιβλίο Στ. Παπαγιάννη «Από εύελπις αντάρτης», εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή) πως το έπος της Εθνικής Αντίστασης έχει να παρουσιάσει εκατοντάδες λαμπρών αξιωματικών που παρέμειναν στην Ελλάδα πολέμησαν στον αγώνα κατά του φασισμού και, προς επιβράβευση του ηρωισμού τους, στο τέλος εκδιώχθηκαν, φυλακίσθηκαν, εξορίστηκαν, εξαφανίσθηκαν από προσώπου γης, όπως και στα χρόνια από το 1949 – 1967 με αποκορύφωμα την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών που άφησε αμανάτι το ΝΔ. 1400|73 το οποίο αναφέρεται στα θέματα των αξιωματικών των ΕΔ (απαγόρευση της συμμετοχής τους σε σωματεία χωρίς την προηγούμενη άδεια της ηγεσίας κλπ)
Σ’ ότι αφορά την ΕΕ από το 1972 έστησε την ΜηΚυΟ Euromil (European Organisation of Military Associations & Trade Unions Ευρωπαϊκός Οργανισμός Στρατιωτικών Ενώσεων) με μέλη 34 ενώσεις, από 22 χώρες της Δυτικής και της Ανατολικής Ευρώπης, ενώ η ΚΕΘΑ (Κίνηση για την Εθνική Άμυνα) έχει επανειλημμένα τονίσει την αναγκαιότητα του συντονισμένου αγώνα για τη διεκδίκηση και επίλυση σοβαρών θεσμικών και ατομικών προβλημάτων του προσωπικού, αλλά και για πάγια ζητήματα όπως αξιοκρατίας, ελευθερίας σκέψης, κλπ. επίσης την ειρήνη και την  Εθνική Ανεξαρτησία –σήμερα επίκαιρα περισσότερα από ποτέ

Όπως ανέπτυξε πρόσφατα ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, στη συζήτηση του με το ΔΣ της ΠΟΕΣ, για τα σοβαρά προβλήματα των εν ενεργεία στρατιωτικών, όπου επισημαίνοντας  ότι «η συντριπτική πλειοψηφία από εσάς, τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, ανεξαρτήτως βαθμού και προέλευσης, προέρχεστε από εργατικές – λαϊκές οικογένειες, από οικογένειες με άνεργα μέλη, με παιδιά που αναζητούν μια θέση εργασίας ή εργάζονται σε 4ωρες απασχολήσεις και η αποζημίωσή τους δεν φτάνει ούτε για τις βασικές τους ανάγκες» και μετά την αναφορά στα «οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άντρες και οι γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων», μετά από αναλυτική αναφορά στα «μικρά» και «μεγάλα» προβλήματα καθώς και στη σημαντική κατάκτηση τον συνδικαλισμό στις ΕΔ που «δεν σας τη χάρισε κανείς ακόμα και με διώξεις των ίδιων των πρωτοπόρων συνδικαλιστών στρατιωτικών» θυμίζοντας (με πολλά παραδείγματα) πως το ΚΚΕ κατέθεσε στη Βουλή, το 2020 εκατόν είκοσι εφτά (127) ερωτήσεις και τους πρώτους μήνες του 2021 επιπλέον τριάντα (30) ερωτήσεις, έφτασε στο δια ταύτα –

Από το συνδυασμένο ιμπεριαλιστικό έγκλημα στην Παλαιστίνη, στις εξελίξεις στην περιοχή μας, με δεδομένο ότι «σ’ αυτή τη γωνιά του πλανήτη κονταροχτυπιούνται μεγάλα συμφέροντα αντιτιθέμενων δυνάμεων, των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Κίνας, της Ρωσίας και άλλων», «κίνδυνοι που μεγαλώνουν από την ενίσχυση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, τις αμερικανικές βάσεις που έχουν μετατρέψει τη χώρα μας σε ένα απέραντο στρατόπεδο, από τη συμμετοχή της Ελλάδας σε ΝΑΤΟικές ασκήσεις – κανονικές πρόβες πολέμου».
(…)
Για τις εξελίξεις στο Κυπριακό με τον συμβιβασμό που προωθείται και για το «παζάρι με την Τουρκία, μέσω των διερευνητικών συνομιλιών όπου με τις ευλογίες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στρώνεται το έδαφος ενός γενικότερου συμβιβασμού για τη συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, προς όφελος ενεργειακών ομίλων».
Γνωρίζετε –έκλεισε ο ΓΓ του ΚΚΕ πως «το Κόμμα μας σταθερά παλεύει για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και αυτή η προοπτική μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη και την ευημερία του λαού μας, με τον ίδιο να κάνει κουμάντο στον τόπο του.
Κατά συνέπεια μπορεί να ικανοποιήσει τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες και των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των οικογενειών τους, που αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του λαού μας».

45 χρόνια από την 76Α ΕΣΣΟ για μια άλλη κοινωνία όπου ο λαός θα είναι αφέντης στον τόπο του.