215 π.Χ.
Ένας ναός αφιερωμένος στη Βένους (Venus -Αφροδίτη) ανεγείρεται στον Καπιτωλίνο λόφο (Campidoglio, Monte Capitolino), σε μνήμη της ήττας των Ρωμαίων στη μάχη της λίμνης Τρασιμένης.
1564
Γεννιέται στο Στράτφορντ ον Έιβον, ο μεγάλος Άγγλος δραματουργός Ουίλιαμ Σαίξπηρ (William Shakespeare), γιος του εύπορου βιοτέχνη και εμπόρου Τζον Σαίξπηρ.
Σπούδασε στο σχολείο της γενέτειράς του και εκεί έμαθε λατινικά και “λίγα” αρχαία ελληνικά.
Το 1583 παντρεύτηκε την Άννα Χάθαγουεϊ και μαζί της απέκτησε τρία παιδιά.
Για ένα διάστημα τα ίχνη του χάνονται. Γνωστό σαν ποιητή τον έκαναν τα ποιήματά του “Αφροδίτη και Αδωνις” (1593) και ο “Βιασμός της Λουκρητίας”.
Μεταξύ του 1592 και 1600 έγραψε 154 σονέτα, που δημοσιεύτηκαν το 1609.
Στη δεκαετία του 1590, στο έργο του Σαίξπηρ κυριαρχούν ιστορικά θεατρικά έργα, χρονικά και κωμωδίες. Έργα, που περικλείουν την ιστορία της Αγγλίας. Μεταξύ αυτών και τα έργα “Ερρίκος ΣΤ'”, “Ριχάρδος Β”, “Ριχάρδος Γ” και “Ερρίκος Ε”. Οι κωμωδίες του (“Ημέρωμα της στρίγκλας”, “Πολύ κακό για το τίποτα”, “Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας” κ.ά.) αποπνέουν αγάπη και έρωτα για τη ζωή, για τον άνθρωπο και τη φύση.
Η δραματική, όμως, όψη του έρωτα “φανερώνεται” στο έργο του “Ρωμαίος και Ιουλιέτα”.
Στα χρόνια της δεύτερης σαιξπηρικής περιόδου, οξύνονται τα εσωτερικά προβλήματα της χώρας του και εντείνονται οι κοινωνικές συγκρούσεις. Η σύγκρουση απλώνεται σ’ όλη την αλυσίδα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο Σαίξπηρ δημιουργεί μεγάλα έργα, δραματικές ανατομίες του ανθρώπινου “είναι”: “Βασιλιάς Ληρ”, “Αμλετ”, “Μάκβεθ” κ.ά.
Η περίοδος αυτή κλείνει με δύο “ρωμαϊκές” τραγωδίες, τον “Αντώνιο και Κλεοπάτρα” και “Κοριολάνος”.
Ο Σαίξπηρ θα πεθάνει, την ίδια ημερομηνία, το Μάρτη του 1616 στη γενέτειρά του και θα θαφτεί στο κοιμητήρι της Αγίας Τριάδας
Δες επίσης: «Καρδιά τίγρη σε πετσί ηθοποιού» (του Γιώργου Μηλιώνη μέλους του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ)
1635
Ιδρύεται στη Βοστώνη το Λατινικό Σχολείο της Βοστώνης (Boston Latin School), το πρώτο δημόσιο σχολείο στις Η.Π.Α.
1821
Ξεκινάει η μάχη της Αλαμάνας.
Ο Αθανάσιος Διάκος με τους άνδρες του προσπάθησε να ανακόψει την πορεία προς την Πελοπόννησο του Ομέρ Βρυώνη και του Κιοσέ Μεχμέτ στη γέφυρα της Αλαμάνας (Σπερχειού).
Στη μάχη που ακολούθησε, ο Διάκος τραυματίστηκε, συνελήφθη από τους Τούρκους και μεταφέρθηκε στη Λαμία, όπου εκτελέστηκε στις 23 του Απρίλη.
1827
Πεθαίνει χτυπημένος από εγγλέζικο βόλι ο Αρχιστράτηγος της επαναστάτης του ’21 Γεώργιος Καραϊσκάκης.
1857
Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης όπερας και λιμπρετίστας Ρουτζέρο Λεονκαβάλλο (Ruggero Leoncavallo, πέθανε το 1919)
Τα πρώτα του έργα ήταν επηρεασμένα από τον Βάγκνερ, με τον οποίο είχαν γνωριστεί στη Μπολόνια.
Στην αρχή της καριέρα του εργάστηκε ως πιανίστας στην Αίγυπτο. Αργότερα μετακόμισε στο Παρίσι όπου δίδαξε φωνητικά και πιάνο.
Το 1890 ανέβηκε η όπερα Cavalleria Rusticana (Αγροτική Ιπποσύνη) του Πιέτρο Μασκάνι σε δική του παραγωγή.
Ακολούθως ανέβασε τις δικές του όπερες «Οι Παλιάτσοι» (Μιλάνο, 1892), «Medici» (Μιλάνο, 1893), «Chatterton» (1896), «La Bohéme» (Βενετία, 1897), «Zazà» (1900) και «Der Roland» (1904).
1858
Γεννιέται ο Γερμανός θεωρητικός φυσικός Καρλ Ερνστ Λούντβιχ Πλανκ, γνωστότερος ως Μαξ Πλανκ, εισηγητής της θεωρίας των κβάντα.
Τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ το 1918.
1882
Αρχίζουν οι εργασίες διάνοιξης του Ισθμού της Κορίνθου.
Στο έργο, που συντελέστηκε τμηματικά από το 1882 έως το 1893, δούλεψαν συνολικά πάνω από 2.500 εργάτες.
Το 1889 ξέσπασαν διαμαρτυρίες, όταν η Διεθνής Εταιρία του Ισθμού χρεοκόπησε και εκατοντάδες εργάτες βρέθηκαν χωρίς δουλειά από τη μια μέρα στην άλλη. Η κυβέρνηση έστειλε μάλιστα στρατιωτικό απόσπασμα στον Ισθμό για να «προληφθούν εξεγέρσεις».
1889
Γεννιέται ο Βασίλης Ρώτας, Έλληνας λογοτέχνης, που μετέφρασε στα ελληνικά όλα τα έργα του Ουίλιαμ Σαίξπιρ.
Ο Βασίλης Ρώτας ανήκει σε κείνους τους πνευματικούς ανθρώπους που έθεσαν ως κυρίαρχο της ζωής τους την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, σε εκείνους που αφοσιώθηκαν και αγωνίστηκαν για τα ιδανικά του Μαρξισμού – Λενινισμού, στην πανανθρώπινη ιδεολογία που σταθερά και αποφασιστικά διδάσκει το ΚΚΕ. Έδωσε σκληρές μάχες, υποστήριξε τις αξίες, υπηρέτησε στον αγώνα για τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, υποστηρίζοντας στην πράξη τον κοινωνικό ρόλο του καλλιτέχνη.
Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Στη διάρκεια της Κατοχής εντάχθηκε στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Ξεκίνησε να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό «Νουμάς» το 1908. Άρθρα, διηγήματα, κριτική θεάτρου και μαρτυρίες του δημοσιεύθηκαν στον παράνομο Τύπο στη διάρκεια της Κατοχής, στα «Ελεύθερα Νέα», στη «Βραδυνή», στην «Πρωία», στην «Εστία» και στο περιοδικό «Θέατρο» (1961-1965) και στον «Λαϊκό Λόγο» (1965-1967). Υπήρξε βασικός συνεργάτης του περιοδικού «Ελληνικά Γράμματα» και ίδρυσε μαζί με άλλους φοιτητές τη Φοιτητική Συντροφιά.
Στην πολιτιστική και ειδικά στη θεατρική δραστηριότητα που ανέπτυξε το ΕΑΜικό κίνημα, με την Παιδεία και την Τέχνη να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ιδεολογική και πολιτική διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων προς την κοινωνική αλληλεγγύη και ισότητα, τη συλλογική και εθελοντική δράση εκατοντάδων χιλιάδων ανδρών, γυναικών και παιδιών, η συμβολή του Βασίλη Ρώτα υπήρξε καθοριστική. Με σύμφωνο το ΕΑΜ, το 1942, ίδρυσε το Θεατρικό Σπουδαστήριο, «νόμιμο καταφύγιο» για τους ΕΠΟΝίτες. Το θέατρο του Ρώτα έγινε βήμα προβληματισμού και συνειδητοποίησης, όπου νέοι μάθαιναν για το θέατρο και συμμετείχαν σε αντιστασιακές εκδηλώσεις, με παραστάσεις σε θέατρα, πλατείες, δρόμους, και κείμενα που εξύψωναν το λαϊκό φρόνημα, ενώ οι εισπράξεις πήγαιναν στο ταμείο του αγώνα.
Την ίδια εποχή, στην ελληνική επαρχία αναπτύσσεται ένα νέο είδος θεάτρου, που υπηρετεί τους σκοπούς του αντιστασιακού αγώνα. Το «Θέατρο του βουνού». Το καλοκαίρι του 1944 ο Βασίλης Ρώτας μεταφέρει το πνεύμα θεάτρου στα βουνά. Με υπόδειξη της ΠΕΕΑ ιδρύει το «Θεατρικό όμιλο της ΕΠΟΝ Θεσσαλίας», ανταποκρινόμενος στο επίμονο αίτημα των αγωνιστών για θέατρο. Το θίασο αποτελούν επαγγελματίες ηθοποιοί, αλλά και ερασιτέχνες από τους αντάρτες. Μεταξύ αυτών, ο συγγραφέας Γεράσιμος Σταύρου, ο ηθοποιός Γιώργος Δήμας, οι Βάσης και Άννα Ξένου, ο Νικηφόρος Ρώτας, ο Αλ. Ξένος.
Αλλά παράλληλα και στη συνέχεια, στο νόμιμο και στον παράνομο Τύπο, ο Βασίλης Ρώτας με τα άρθρα του στηλίτευε και σάρκαζε τα κάλπικα, φώτιζε τον αναγνώστη, με σκοπό να βοηθήσει στην αυτοσυνείδησή του, να του γνωρίσει τις αληθινές αξίες της ζωής και της τέχνης. Εκείνος, ο τόσο μειλίχιος και γελαστός στις προσωπικές επαφές του, γινόταν βίαιος, σκληρός, ανελέητος, όταν έγραφε και πάλευε για ό,τι τον πονούσε. Το θέατρο, ωστόσο, είχε την προτίμησή του. Σ’ όλες τις εκφάνσεις του: σκηνική πράξη («Λαϊκό Θέατρο»), σκηνική διδαχή («Θεατρικό Σπουδαστήρι»), σκηνική κρίση (κριτικές μελέτες, άρθρα κλπ.). Εκεί επικέντρωνε τον περισσότερο δημιουργικό μόχθο του. Είτε με τα πρωτότυπα έργα του, είτε με τις μεταφράσεις του, είτε με τα δοκίμιά του. Και σ’ όλα τα έργα του ιστορούσε και υμνούσε τους αγώνες των Ελλήνων για αποτίναξη των κάθε είδους «ζυγών», για αυτογνωσία, για αδέσμευτη σκέψη, αφίμωτη έκφραση, αδούλωτο βίο…
Σε πολλά έργα του, ακολούθησε τη μορφή και τη δομή της ελληνικής τραγωδίας (όπως στα «Ελληνικά Νιάτα», 1946) ή των σαιξπηρικών ιστορικών δραμάτων («Ρήγας Βελεστινλής», 1936, «Κολοκοτρώνης», 1955) ή, πάλι, του Θεάτρου των Σκιών («Καραγκιόζικα», 1955).
Τεράστια στάθηκε η προσφορά του Ρώτα στη μετάφραση Ελλήνων και ξένων κλασικών: Αριστοφάνη (Ορνιθες, Ειρήνη), Σίλλερ (Μαρία Στιούαρτ, Δον Κάρλος), Χάουπτμαν (Η Χανέλα πάει στον Παράδεισο, Ρόζα Μπερντ), Καλδερόν (Ο Δήμαρχος της Θαλαμέας), Τίρσο δε Μολίνα (Ο Δον Τζιλ με το πράσινο παταλόνι).
Αλλά ο μεγάλος άθλος του ήταν πως δόθηκε σύψυχα στη μετάφραση του σαιξπηρικού έργου και μπόρεσε ν’ αποδώσει στη γλώσσα μας όλα τα δράματα, κωμωδίες, τραγωδίες του, όπως και όλα τα ποιήματα και σονέτα του. Από το 1927 ως τα τελευταία χρόνια του έστησε «ναόν περικαλλή», με την απόδοση των έργων του Σαίξπηρ, κρατώντας πιστά τη μορφή τους και με χυμώδη ποιητικό λόγο.
Ο Βασίλης Ρώτας πιστοποιούσε με όλο του το έργο ότι μια τέχνη που αδιαφορεί για τον ανθρώπινο πόνο και δε συμβάλλει στη δημιουργία ενός κόσμου καλύτερου, πολλές φορές, άθελά της, λειτουργεί σύμφωνα με τις επιταγές της μειοψηφίας των κοινωνικά προνομιούχων. Έτσι και στην ποίησή του.
Αρκετά ποιήματά του είναι αφιερωμένα στη θυσία επώνυμων αγωνιστών, όπως το ποίημα «Ηλέχτρα», κατάλληλο και για εφήβους και νέους (ιδιαίτερα για μαθητές Λυκείου), που είναι αφιερωμένο στη θυσία της ηρωίδας της Εθνικής Αντίστασης, Ηλέκτρας Αποστόλου.
Στο ποίημα «Διακόσια παλικάρια» απεικονίζεται ποιητικά η εκτέλεση των διακοσίων πατριωτών στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, την Πρωτομαγιά του 1942.
Άλλο ένα χαρακτηριστικό της προοσωπικότητάς του είναι ότι επί χούντας, σε μεγάλη ηλικία, συνελήφθη και σιδηροδέσμιος οδηγείτο στη Γυάρο. Ο υπολοχαγός που τον συνέλαβε του είπε θρασύτατα: «Ντροπή σου γέρο»! Και ο Ρώτας του αποκρίθηκε με περηφάνια: «Παιδί μου, μπορείς να με σκοτώσεις, να με κρίνεις όμως δεν μπορείς»!
Πηγή: Ριζοσπάστης
1891
Γεννιέται ο μεγάλος Ρώσος συνθέτης Σεργκέι Προκόφιεφ (Сергей Сергеевич Прокофьев, πέθανε το 1953 στη Μόσχα)
Έδειξε ασυνήθιστες μουσικές ικανότητες από την ηλικία των πέντε ετών και εννέα ετών συνέθετε την πρώτη του όπερα, «Ο Γίγαντας», μία Εισαγωγή, καθώς και διάφορα ακόμα μουσικά έργα.
Μέχρι τον θάνατό του, δημιούργησε εκατοντάδες έργα, ανάμεσά τους περισσότερες από 10 όπερες, 7 συμφωνίες, κονσέρτα για βιολί, πιάνο και βιολοντσέλο, ορχηστρικές σουίτες και έργα μουσικής δωματίου.
Με τα έργα του επηρέασε πολλούς μεταγενέστερούς του συνθέτες και άνοιξε νέους δρόμους στη μουσική δημιουργία του 20ού αιώνα. Από μεγάλους συνθέτες της εποχής του θεωρούταν ένας πολύ σημαντικός και πρωτοποριακός συνθέτης. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Ραβέλ, ότι θεωρεί το έργο του Προκόφιεφ «έργο μιας ιδιοφυΐας», ενώ ο Στραβίνσκι αποκάλεσε το μπαλέτο του «Ο Γελωτοποιός» «το μοναδικό κομμάτι της
Ανάμεσα στα πολυάριθμα έργα του Σεργκέι Προκόφιεφ, θα βρούμε
και το κολοσσιαίο έργο, που γράφτηκε στο διάστημα 1936 – 1937, «Καντάτα για
την 20ή επέτειο της Οχτωβριανής Επανάστασης», έναν πραγματικό ύμνο για τον
μεγάλο Οχτώβρη, που συγκλόνισε τον κόσμο, ανατρέποντας την καπιταλιστική
εκμετάλλευση, και έβαλε τις βάσεις για την 74χρονη οικοδόμηση του σοσιαλισμού
στον 20ό αιώνα.
Πρόκειται για ένα έργο τεραστίων διαστάσεων, τόσο από άποψη χρονικής διάρκειας,
όσο και αναφορικά στη μουσική του σύνθεση και ενορχήστρωση, που απαιτεί έναν
μεγάλο αριθμό μουσικών για την εκτέλεσή του. Στην ήδη διογκωμένη συμφωνική
ορχήστρα (περισσότεροι από 80 με 100 εκτελεστές), προστίθενται μια ορχήστρα
ακορντεόν, μια στρατιωτική μπάντα, ένα έξτρα σύνολο κρουστών, άρπες,
πληκτροφόρα, ένας αφηγητής και μια πολυάριθμη χορωδία.
Δες επίσης:
- Σεργκέι Προκόφιεφ Μια Καντάτα για την Οχτωβριανή Επανάσταση
- «Ίχνη» μιας μεγάλης μουσικής προσωπικότητας
1896
Στη Νέα Υόρκη, οι Αμερικανοί παρακολουθούν για πρώτη φορά κινηματογραφική ταινία σε σκοτεινή αίθουσα.
1906
Στον απόηχο της επανάστασης του 1905 συνέρχεται το 4ο Συνέδριο του Ρωσικού Σοσιαλδημοκρατικού Εργατικού Κόμματος στην Στοκχόλμη (23/4-8/5/1906).
Μπολσεβίκοι και μενσεβίκοι επανενώνονται, με τους πρώτους να αποτελούν πλέον μειοψηφία και τους δεύτερους πλειοψηφία.
Η διαπάλη όμως συνεχίστηκε, έως και το 1912, οπότε επήλθε η πλήρης και οριστική ρήξη.
1910
Με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας, 25 αγρότες και αγρότισσες παραπέμπονται να δικαστούν για τα αιματηρά γεγονότα της εξέγερσης στο Κιλελέρ.
1915
Πεθαίνει ο Άγγλος φιλέλληνας ποιητής Ρούπερτ Μπρουκ (Rupert Chawner Brooke).
1916
Γεννιέται ο ζωγράφος Γιάννης Μόραλης.
Ο μεγάλος ζωγράφος, χαράκτης, σκηνογράφος και δάσκαλος άφησε την τελευταία του πνοή προχθές το μεσημέρι, στο σπίτι του στο Κολωνάκι, έχοντας στο πλευρό του τον γιο του και δικούς του ανθρώπους. Από τους κορυφαίους εικαστικούς καλλιτέχνες της μεταπολεμικής τέχνης, ο νεότερος καλλιτέχνης της γενιάς του ’30, ο Γ. Μόραλης, συνέθεσε με το έργο του μια από τις πιο ολοκληρωμένες και γόνιμες εκφράσεις της ελληνικής δημιουργίας του 20ού αιώνα. «Παραδοσιακός» και «νεοτεριστής», «συντηρητικός» και «πρωτοπόρος»… είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που του αποδόθηκαν στη μακρόχρονη πορεία του. Χαρακτηρισμοί μιας διττής ταυτότητας. Εκείνης που συνδέεται με τη σεμνή και σεβάσμια παρουσία του και της καινοτόμου δημιουργίας και ξεχωριστής διδασκαλίας του. Επί 35 χρόνια καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας, υπήρξε δάσκαλος εκατοντάδων νεότερων δημιουργών.
Το έργο του, αναπτυγμένο ανάμεσα στην παραστατικότητα και την αφαιρετική γεωμετρική τάση, ανιχνεύει το μυστήριο της ανθρώπινης φύσης, με νέα ματιά, απαλλαγμένη από τα βάρη του ελληνοκεντρισμού, που ταλάνιζε την εποχή του. Βάδισε στα μονοπάτια του μοντερνισμού και η ζωγραφική του, διατηρώντας πάντα τον ανθρωποκεντρικό της χαρακτήρα, αναπτύχθηκε με συνέπεια και συνοχή. Στο έργο του προβάλλει την «κλασική» της ταυτότητα και προσεγγίζει το θέμα της ελληνικότητας με ένα απόλυτα αναγνωρίσιμο και προσωπικό ύφος. Η χαρακτική και η γλυπτική του ήταν σε απόλυτη συνάφεια με τη ζωγραφική του, σαν προέκτασή της.
Ο τελευταίος «ευπατρίδης» της ελληνικής ζωγραφικής, όπως τον αποκαλούσε ο Μάνος Χατζιδάκις, γεννήθηκε στην Άρτα το 1916, όπου έζησε τα πρώτα δέκα χρόνια του πριν εγκατασταθεί στην Αθήνα. Σε ηλικία 15 ετών έγινε δεκτός στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου σπούδασε με δασκάλους τους: Αργυρό, Παρθένη, Γερανιώτη και τον Γ. Κεφαλληνό. Το 1936 συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία στη Ρώμη και στη συνέχεια στο Παρίσι. Το 1949 ιδρύθηκε η καλλιτεχνική ομάδα «Αρμός», της οποίας υπήρξε από την πρώτη στιγμή μέλος, μαζί με τους: Γ. Τσαρούχη, Ν. Χατζηκυριάκο – Γκίκα, Ν. Νικολάου, Ν. Εγγονόπουλο κ.ά. Σε όλο το φάσμα του έργου του, αποτελούν σταθερές θεματικές η σχέση γυναίκας – άνδρα και το δίπολο έρωτας – θάνατος.
Πολύπλευρη προσωπικότητα, φιλοτέχνησε σκηνικά και κοστούμια για τις «Εξι λαϊκές ζωγραφιές», που παρουσίασε το «Ελληνικό Χορόδραμα» το 1951, με το οποίο συνεργάστηκε τα επόμενα 15 χρόνια. Συνεργάστηκε επίσης με το Θέατρο Τέχνης και το Εθνικό Θέατρο. Φιλοτέχνησε ακόμη προμετωπίδες βιβλίων, ενώ στο έργο του περιλαμβάνονται και εικονογραφήσεις βιβλίων των ποιητών Γιώργου Σεφέρη και Οδυσσέα Ελύτη.
Πηγή: Ριζοσπάστης
1920
Το Εθνικό Τουρκικό Συμβούλιο υπό τον Μουσταφά Κεμάλ ανατρέπει την κυβέρνηση του σουλτάνου, Μεχμέτ ΣΤ’ και δημοσιεύει προσωρινό σύνταγμα.
1927
Δημοσιεύονται στο Ριζοσπάστη οι «Θέσεις προπαγάνδας για την καμπάνια υπέρ της νομιμότητος του Κόμματος». Το ΚΚΕ κατήγγειλε πως η αστική τάξη και η συνασπισμένη (οικουμενική) κυβέρνηση, προετοίμαζαν νέα επίθεση κατά του ΚΚΕ και των οργανώσεων των εργαζομένων για να μπορέσουν να συνεχίσουν απρόσκοπτα την επίθεσή τους κατά του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού.
Το ΚΚΕ κάλεσε τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν και να υπερασπίσουν τις οργανώσεις και το Κόμμα τους, το κυριότερο όπλο τους κατά της πλουτοκρατίας.
1928
Γεννιέται η Αμερικανίδα ηθοποιός Σίρλεϊ Τεμπλ (Shirley Temple Black).
Η καριέρα της άρχισε το 1932 σε ηλικία μόλις τριών ετών και γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Το 1934 έγινε διεθνώς γνωστή με την ταινία «Bright Eyes». Τρία χρόνια μετά, σε ηλικία 6 ετών, τιμήθηκε με βραβείο «Όσκαρ».
1930
Γεννιέται η μεγάλη Ιταλίδα ηθοποιός Σιλβάνα Μάνγκανο (Silvana Mangano, έφυγε από τη ζωή στη Μαδρίτη το 1989).
Συνεργάστηκε με μεγάλους σκηνοθέτες, όπως Λουκίνο Βισκόντι, Πιερ Πάολο Παζολίνι, Βιττόριο ντε Σίκα, Ντέιβιντ Λιντς και Νικήτα Μιχλάλκοφ.
1933
Ιδρύεται στη Γερμανία η Γκεστάπο, η μυστική αστυνομία των Ναζί, πρωταγωνίστρια αμέτρητων θηριωδιών.
1935
Αρχίζει η δίκη των εμπλεκομένων στο βενιζελικό στρατιωτικό κίνημα (πραξικόπημα) της 1ης Μαρτίου. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Νικόλαος Πλαστήρας καταδικάζονται ερήμην σε θάνατο.
1936
Γεννιέται ο Αμερικανός στιχουργός και τραγουδιστής, Ρόι Ορμπισον (Roy Kelton Orbison).
Από τις μεγαλύτερες επιτυχίες είναι “Only the Lonely” (1960), “Running Scared” (1961), “Crying” (1961), “In Dreams” (1963), and “Oh, Pretty Woman” (1964).
1941
Η Ελλάδα υπογράφει ανακωχή με τη Γερμανία. Ο στρατηγός Τσολάκογλου υπογράφει την παράδοση του ελληνικού στρατού στα ναζιστικά στρατεύματα που είχαν εισβάλει στην Ελλάδα στις 6 Απριλίου. Αργότερα θα γίνει πρωθυπουργός της πρώτης δοσιλογικής κυβέρνησης.
Ο βασιλιάς Γεώργιος Α’ και η κυβέρνηση του Εμμανουήλ Τσουδερού μετακινούνται στην Κρήτη.
1944
H φιλοεαμική ανταρσία πληρωμάτων του ελληνικού στόλου που ναυλοχεί στο Κάιρο, καταστέλλεται με αιματηρό τρόπο από δυνάμεις πιστές στην εξόριστη ελληνική κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου.
1944
Οι Γερμανοί φασίστες εισβάλουν στους Πύργους Κοζάνης (τότε Κατράνιτσα) και πυρπολούν το χωριό.
Κάποιοι από τους κατοίκους κάηκαν ζωντανοί, άλλοι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ, ενώ οι κοπέλες βιάστηκαν.
368 ήταν τα θύματα (κυρίως γυναικόπαιδα). Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο ολοκαύτωμα από τους Γερμανούς μετά από αυτό των Καλαβρύτων.
1953
Ξεκινά τις εργασίες του το 11ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ (23-27/4/1953). Το Συνέδριο καταγγέλθηκε από την ΕΔΑ και το Ενιαίο Συνδικαλιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΕΣΚΕ) ως νόθο, ενώ οι αποφάσεις του ως «προκαταβολικά άκυρες». Δεκάδες σωματεία διαγράφηκαν από τη δύναμη της Συνομοσπονδίας και αποκλείστηκαν από τις εργασίες του Συνεδρίου της.
«Δεν ξέρετε τίποτε για τις διαγραφές σωματείων κ. υπουργέ;», ρωτήθηκε ο Υπουργός Εργασίας Ε. Γονής όντας στο βήμα του Συνεδρίου, για να απαντήσει: «έχουμε το δικαίωμα να αποκλείσουμε τους πράκτορας του κομμουνισμού».
1967
Το διαστημόπλοιο Σογιούζ 1 τίθεται σε τροχιά με επιβάτη τον κοσμοναύτη, Βλαντιμίρ Κομάροφ. Θα σκοτωθεί κατά την επάνοδό του στη Γη, όταν το σκάφος θα συντριβεί.
1990
Η Ναμίμπια γίνεται το 160ο μέλος του Ο.Η.Ε. και 50ο μέλος της Βρετανικής Κοινοπολιτείας.
1993
Ο λαός της Ερυθραίας ψηφίζει σε δημοψήφισμα υπέρ της ανεξαρτησίας του από την Αιθιοπία.
1998
Πεθαίνει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ιδρυτής του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Όπως είχε πει η Αλέκα Παπαρήγα (τότε ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ) στην ολομέλεια της βουλής για το πολιτικό μνημόσυνο του Κ. Καραμανλή «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θα μείνει στη σύγχρονη ιστορία ως ένας προικισμένος ηγέτης της μεταπολεμικής συντηρητικής παράταξης, σε μια περίοδο που εμφανίζεται η αναγκαιότητα να εκσυγχρονιστούν οι μορφές κυριαρχίας και εξουσίας της μεγαλοαστικής τάξης της χώρας μας.»
1999
Σε μια εκδήλωση ύψιστης δολοφονικής παράνοιας, λίγες μόνον ώρες από τον επίσημο γιορτασμό στην Ουάσιγκτον των 50 χρόνων του ΝΑΤΟ, οι σύμμαχοι, και ενώ η στρατιωτική επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας διανύει την τριακοστή μέρα, βομβαρδίζουν το κτίριο της σερβικής τηλεόρασης: 30 οι νεκροί.
2005
Πεθαίνει ο Ρομάνο Σκάρπα, Ιταλός δημιουργός κόμικς
2007
Πεθαίνει ο Μπορίς Γιέλτσιν, από τους πρωτεργάτες της αντεπανάστασης στη Σοβιετική Ένωση.
2010
Η Ελλάδα προσφεύγει στο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.
Την προσφυγή της Ελλάδας στο μηχανισμό ανακοινώνει από το Καστελόριζο ο πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου.
Η Ελλάδα γίνεται η πρώτη χώρα της Ε.Ε. που προσφεύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Χωρίς να προηγηθεί δημοψήφισμα όπως ορίζει το αστικό Σύνταγμα της Χώρας, η Ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε αίτηση για διμερή δάνεια από τα υπόλοιπα Κράτη Μέλη της Ευρωζώνης που έχουν κοινό νόμισμα το ευρώ.
Συνέχεια αυτού ήταν η συνομολόγηση της σύμβασης δανειακής διευκόλυνσης ύψους 80.000.000.000 ευρώ στις 8 Μαΐου του 2010. Ακολούθησαν 4 μνημόνια (εξακολουθούν να είναι σε ισχύ όλες οι απαιτήσεις από αυτά) που υπέγραψαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και άλλοι δορυφόροι τους.
